ก่อนอื่นเลย เราคบกับแฟนมา6ปี เราทำงานมีเงินเดือนสูงกว่าแฟน แต่เรื่องนี้เราไม่ได้คิดอะไร เรามีลูกติดแฟนเราก็เหมือนจะเฉยๆกับลูกเรา เราก็คิดว่าเราบังคับใครมาเป็นพ่อไม่ได้ ยิ่งนานไปเขาก็ละเลยเรา ทำร้ายจิตใจเราสานพัด ข้อดีถามว่ามีไหมก็มีก็คงเหมือนแฟนคนอื่นๆที่ทำให้กัน แต่เรากับคิดว่ามันพิเศษมากเพราะเรารักเขามากเขาไม่เคยแคร์อะไรเราเลย เวลาทะเลาะเราก็ต้องหายเอง เขาเคยนอกใจเรามีอะไรกับเพื่อนรักเราแต่เราก็ให้อภัยเก็บเรื่องนี้ไว้คนเดียว เวลาเขามากอดมาหอมเราก็หายจากความโกดความโมโหทั้งที เราไม่ได้สวยหรืออะไรนะแต่ก็มีคนเข้ามาหาตลอดฐานะดีก็มีเข้ามาตลอดแต่เราเลือกทีจะซื่อสัตย์ ลืมบอก เราออกรถยนต์มาตลอดเวลาที่ออกรถยนต์มาเขาไม่เคยคิดจะสอนเราขับรถเลย เราต้องนั่งรถโดยสารไปทำงานเอง วันไหนร้อนก็ต้องทน ฝนตกก็ต้องทน เขาก็ขับรถไปทำงานสบายไปเคยให้เขาสอนก็ไล่แต่ให้เราไปเรียนค่าใช้จ่ายก็สูงแค่ไหนจะต้องซัพพอร์ตเขาในวันที่เงินเดือนเขาไม่พออีก บางทีก็แค่อยากได้ยินคำเป็นห่วงจากเขาแค่นั้นจริง แต่สิ่งที่ได้มาก็แค่อารมณ์หงุดหงิด ทุกคนสงสัยใช่ไหมทำไมเราถึงทนอยู่ได้ เพราะเราไม่อยากเปลี่ยนผู้ชายบ่อยเพราะลูกเราก็โตแล้วไม่อยากให้เขามาจดจำอะไรแบบนี้ เหนื่อยมากท้อมาก สักวันเราคงหลุดจากบ่วงกรรมนี้
นี่หรือความรัก