ผมจะต้องทำยังไงครับ ผมก็เคยทำผิดเรื่องแอบมีผู้หญิงส่วน แฟนก็ให้อภัย แฟนผมก็ไปแอบไปมีกิ๊ก ผมจับได้แต่เค้าไม่ยอมรับอ้างไปเรื่อย บ่อยครั้งมาก แต่พอมาวันหนึ่งแฟนผมก็ท้ท้อง แล้วผมก็ได้หางานทำเพื่อมาเลี้ยงครอบครัวแต่ งานที่ทำเงินไม่พอที่จะใช้จ่ายผมจะลาออกจากงาน เดินทางไปทำงานต่างจังหวัด โดยผมได้คุยกันกับภรรยาแล้ว ว่าผมจะไปทำงานก่อนท่าหากไปด้วยกัน2คนไม่ได้งานทำทั้งคู่จะลำบาก แฟนผมก็ตกลง ผมก็ออกเดินทางไปหางานทำ ที่จังหวัดฉะเชิงเทรา และได้งานทำจนผมผ่านโปรปรับเป็น พนง.ประจำ และผมก็ได้ชวนแฟนมาทำงานแต่เค้าปฎิเสธผม ว่าไม่ไปอยากทำงานที่บ้านดูแลลูกผมก็เข้าใจและตั้งหน้าทำงานส่งเงินกลับบ้าน เนื่องจากงานที่ผม ทำมันมีกะ และ วันสาร์ - อาทิตย์ ผมก็ไปทำโอที กะดึกเป็นกะที่ เหนื่อยเพลียเพราะ นอนยังไงก็ไม่เต็มอิ่ม มันผิดเวลานอน เวลาเลิกงานกว่าผมจะได้นอนไหนจะซักผ้า ทำกับข้าวกินเอง จนเวลาพักผ่อนตัวเองมีน้อย วัน1 ผมนอน
3-4 ชั่วโมงบางวันก็ไม่นอน คิดมากปัญหาหลายอย่างค่าห้องค่าน้ำค่าไฟค่าอะไรต่างๆที่คิดไว้จะพอไหม ไหนจะส่งกลับบ้านไหนจะคิดถึงบ้านเมืยและลูก ด้วยความที่ห่างบ้านมาไกลทำงานส่งทางบ้าน เราอดไม่มีกินก็ ไม่เป็นไร หักโหมทำงาน กินมาม่าปลากระป๋อง วันไหนที่คิดว่าเงินจะไม่พอก็จะกินแบบนี้ จนมาวัน1รู้สึกเจ็บแป๊บๆที่หัวใจแต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร วันนั่นผมกลับจากทำงานกะดึกมาเดินซื้อของตลาดตอนเช้า ก็ได้กับข้าว2ถุง ระหว่างนั้นผมก็เจ็บหัวใจแป๊บ..ขึ้นมาอย่างแรงจนเข่าทรุด กับข้าวในมือหลุดตกพื้นแตก ผมเอามือจับหน้าอกและแสดงใบหน้าที่เจ็บปวดผู้คนลุมล้อมด้วยความตกใจ สักพักผมก็ดีขึ้น ผมจะขอบคุณคนที่ช่วยและขับรถกลับแต่อาการหนักกว่าเดิม สิ่งแรกที่แว็ปเข้ามาในหัว นั่นก็คือพ่อ แม่ ลูก และเมืย จึงตัดสินใจกัดฟันขับรถจนถึง รพ. จุฬารัตน์ 11 ได้เข้ารับการรักษาหมอได้ทำการติดเครื่องตรวจคลืนหัวใจและพบว่าหัวใจผมเต้นผิดจังหวะ หมอ สันนิษฐาน ว่าผมเป็นโรคหัวใจ หมอจึงให้ผมนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจให้แน่ชัดว่าผมเป็นโรคหัวใจจริงหรือไม่ ด้วยความเป็นห่วงที่บ้านแม้ตัวเองจะไม่สบาย ถึงไม่ได้บอกใคร ผมได้เข้ารับการรักษาหนู 1 วัน และหมอก็ได้ตรวจ และทราบว่า เขาไม่ได้เป็นโรคหัวใจแต่เป็นกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบเนื่องจากร่างกายพักผ่อนไม่เพียงพอ สุดท้ายผมจึงยอมบอกทางบ้านและทางบ้านให้กลับบ้านพร้อมจะลาออกจากทางบริษัทและกลับบ้านมาอยู่ที่บ้านแต่สิ่งที่ผมได้ ตอบแทนกับคนที่ผมรักก็คือการที่เขานอกใจไปมีใหม่ แต่ผมก็ให้อภัยยอมยกโทษให้ แล้วอยู่มาวันหนึ่งผมก็รู้สึกว่าเขาเริ่มไม่เหมือนเดิมและเขาเริ่มจะหาเรื่องทะเลาะและเลิกกับผม พยายามจับผิดหาข้ออ้างต่างๆนานาจนสุดท้ายมาเจอ แชทเก่าที่ผมเคยคุยกับผู้หญิงไว้ตอนที่ทำงานอยู่ฉะเชิงเทรา เขาจึงเริ่มเปลี่ยนนิสัยหาเรื่องเลิกผม แต่ผมก็ยังรักแต่ก็โดนแฟนตัวเองทั้งด่าทั้งดูถูกสารพัด แม่แฟนก็ได้แต่บอกว่าแม่พูดไม่ได้มันไม่ฟัง ผมใช้เวลานอนทำใจอยู่3เดือนจนผมตัดสินใจ ก้าวออกจากบ้าน พร้อมลาทุกคนในบ้านและลูก และคำดูถูกมากมายที่คนที่รักได้ฝากเอาไว้ ชีวิตผมเหมือนตายทั้งเป็น ผมไม่โทษเค้าแต่โทษตัวผมเอง เพราะผมก็เคยทำให้ผู้หญิงเสียใจมามากพอ ก่อนที่จะมาแต่งงาน ทุกวัน ผมก็ยังใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียว เวลาผ่าาไป1ปี แฟนเก่าผมคนนั่นก็เดินทางตามหาผู้ชายที่คิดว่า เลี้ยงดูเค้าได้ มีอนาคตที่ดี ส่วนผมก็ได้แต่ ยืนมองอยู่ห่างๆ เพียงเพราะผมไม่มีในสิ่งที่เค้าต้องการ ....
ทำไมเวลาเราทำงานหาเงินส่งเมืยและลูกที่บ้านทำไหมเมืย ถึงนอกใจไปแอบมีคนอื่น และเราจับได้ก็ให้อภัยแต่พอเราทำผิดหาเรื่องเลิก
3-4 ชั่วโมงบางวันก็ไม่นอน คิดมากปัญหาหลายอย่างค่าห้องค่าน้ำค่าไฟค่าอะไรต่างๆที่คิดไว้จะพอไหม ไหนจะส่งกลับบ้านไหนจะคิดถึงบ้านเมืยและลูก ด้วยความที่ห่างบ้านมาไกลทำงานส่งทางบ้าน เราอดไม่มีกินก็ ไม่เป็นไร หักโหมทำงาน กินมาม่าปลากระป๋อง วันไหนที่คิดว่าเงินจะไม่พอก็จะกินแบบนี้ จนมาวัน1รู้สึกเจ็บแป๊บๆที่หัวใจแต่ผมก็ไม่ได้คิดอะไร วันนั่นผมกลับจากทำงานกะดึกมาเดินซื้อของตลาดตอนเช้า ก็ได้กับข้าว2ถุง ระหว่างนั้นผมก็เจ็บหัวใจแป๊บ..ขึ้นมาอย่างแรงจนเข่าทรุด กับข้าวในมือหลุดตกพื้นแตก ผมเอามือจับหน้าอกและแสดงใบหน้าที่เจ็บปวดผู้คนลุมล้อมด้วยความตกใจ สักพักผมก็ดีขึ้น ผมจะขอบคุณคนที่ช่วยและขับรถกลับแต่อาการหนักกว่าเดิม สิ่งแรกที่แว็ปเข้ามาในหัว นั่นก็คือพ่อ แม่ ลูก และเมืย จึงตัดสินใจกัดฟันขับรถจนถึง รพ. จุฬารัตน์ 11 ได้เข้ารับการรักษาหมอได้ทำการติดเครื่องตรวจคลืนหัวใจและพบว่าหัวใจผมเต้นผิดจังหวะ หมอ สันนิษฐาน ว่าผมเป็นโรคหัวใจ หมอจึงให้ผมนอนรักษาตัวที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจให้แน่ชัดว่าผมเป็นโรคหัวใจจริงหรือไม่ ด้วยความเป็นห่วงที่บ้านแม้ตัวเองจะไม่สบาย ถึงไม่ได้บอกใคร ผมได้เข้ารับการรักษาหนู 1 วัน และหมอก็ได้ตรวจ และทราบว่า เขาไม่ได้เป็นโรคหัวใจแต่เป็นกล้ามเนื้อหัวใจอักเสบเนื่องจากร่างกายพักผ่อนไม่เพียงพอ สุดท้ายผมจึงยอมบอกทางบ้านและทางบ้านให้กลับบ้านพร้อมจะลาออกจากทางบริษัทและกลับบ้านมาอยู่ที่บ้านแต่สิ่งที่ผมได้ ตอบแทนกับคนที่ผมรักก็คือการที่เขานอกใจไปมีใหม่ แต่ผมก็ให้อภัยยอมยกโทษให้ แล้วอยู่มาวันหนึ่งผมก็รู้สึกว่าเขาเริ่มไม่เหมือนเดิมและเขาเริ่มจะหาเรื่องทะเลาะและเลิกกับผม พยายามจับผิดหาข้ออ้างต่างๆนานาจนสุดท้ายมาเจอ แชทเก่าที่ผมเคยคุยกับผู้หญิงไว้ตอนที่ทำงานอยู่ฉะเชิงเทรา เขาจึงเริ่มเปลี่ยนนิสัยหาเรื่องเลิกผม แต่ผมก็ยังรักแต่ก็โดนแฟนตัวเองทั้งด่าทั้งดูถูกสารพัด แม่แฟนก็ได้แต่บอกว่าแม่พูดไม่ได้มันไม่ฟัง ผมใช้เวลานอนทำใจอยู่3เดือนจนผมตัดสินใจ ก้าวออกจากบ้าน พร้อมลาทุกคนในบ้านและลูก และคำดูถูกมากมายที่คนที่รักได้ฝากเอาไว้ ชีวิตผมเหมือนตายทั้งเป็น ผมไม่โทษเค้าแต่โทษตัวผมเอง เพราะผมก็เคยทำให้ผู้หญิงเสียใจมามากพอ ก่อนที่จะมาแต่งงาน ทุกวัน ผมก็ยังใช้ชีวิตอยู่ตัวคนเดียว เวลาผ่าาไป1ปี แฟนเก่าผมคนนั่นก็เดินทางตามหาผู้ชายที่คิดว่า เลี้ยงดูเค้าได้ มีอนาคตที่ดี ส่วนผมก็ได้แต่ ยืนมองอยู่ห่างๆ เพียงเพราะผมไม่มีในสิ่งที่เค้าต้องการ ....