ทะเลาะกับพ่อแม่เผลอด่าด้วย

ตามหัวข้อเลยค่ะเรื่องมีอยู่ว่าตัวเราเป็นคนที่เวลาอารมณ์เดือดคือถ้าในหัวมันคิดอะไรมันจะพูดออกมาเลยวันนี้ก็ทะเลาะกับพ่อกับเเม่อีกเผลอขึ้นเสียงใส่ท่านคือมันร้ายแรงมากเลยค่ะเราขึ้นคำหยาบสมัยพ่อขุนรามกับท่าน และพ่อก็เมามายไม่ได้สติก็ทำลายข้าวของจะตบตีเราแต่ท่านก็ไม่ทำ แต่แม่ของเราท่านเหมือนจะเอือมกับการกระทำของเรามากเพราะทุกครั้งที่มีปากเสียงกันเราจะเถียงรุนแรงถึงขั้นขึ้นคำหยาบกรูๆๆเลยค่ะพเราเย็นลงเราก็สำนึกผิดเราคิดและก็พยายามทุกครั้งที่จะไม่อารมณ์ร้อนและปากไม่ไวแต่พอมีเรื่องเรากลับทำไม่ได้วันนี้เราทำให้แม่เสียใจอีกแล้วเราเห็นเหมือนแม่ร้องไห้เราไม่กล้ามองหน้าแม่เลยเราสำนึกผิดมากๆเราไม่รู้จะทำไงดี พ่อบอกเราค่ะว่าเราจะเรียนไปทำไมส่งเสียให้เรียนแต่ทำแบบนี้ใส่พ่อแม่หรอเราก็เงียบ คนที่เราสงสารที่สุดคือแม่เราค่ะแม่เราต้องมาทนกับนิสัยพ่อและเราอีกเราสงสารแม่มากพอมีเรื่องแบบนร้เรายับยั้งความคิดในหัวเราไม่ได้จริงๆ พอมีเรื่องแบบนี้บ่อยเราทำให้แม่เอือมและทำแม่เสียใจร้องไห้บ่อยมากเราควรทำไงดีคะ