เหนื่อยกับชีวิต ขอกำลังใจหน่อยค่ะ❤️

ตอนนี้ผมอายุ15ได้ดรอปเรียนปีนึงทำงานอยู่ตอนนี้ซึ่งผมจะเอาเงินนี้เนี้ยไปใช้จ่ายค่าเรียนและของที่อยากได้แต่เรื่องค่ากินที่ติดอย่างเดียวเพราะผมรู้สึกว่าหน้าที่นี้แม่ควรทำเพราะเลี้ยงผมแค่คนเดียวถ้าจะให้ผม

ลาออกจากโรงเรียนมาสอบเทียบแต่เหงามากๆเลย เพื่อนก็ไม่รู้สึกว่าสนิท ไม่มีใครที่อยากทักไปเพราะทักไปแล้วเขาก็ไม่ตอบกัน อ่านไปตอบคำเฉยๆ หรือดองแชทไปเลยไม่รู้จะคุยกับใคร เพื่อคนที่เคยสนิทก็ไม่รู้สึกสนิทแล้ว

เราเป็นคนหนึ่งที่กลัวสัตว์เอามากๆเลยค่ะ เกลียดกลัวสัตว์ทุกชนิดที่มีชีวิตบน โลก ทุกคืนเราจะต้องคิดว่าเราจะเจองู เรากลัวแบบขึ้นสมอง จนรู้สึกแพนิค หายใจไม่ออก จะอ้วก อะไรแบบนี้ค่ะ  ตอนนี้ที่เราเขียน

ตอนนี้เราเหนื่อยและท้อกับงานมากๆ เราขายอาหารตามสั่งเป็นรถเข็น อาชีพเสริมขายดอกไม้ออนไลน์ เงินเก็บก็มีอันน้อยนิดตอนนี้เครียดและกดดันกับตัวเอง พยายามคิดหารายได้หลายๆช่องทางแต่ด้วยเรื่องเวลาจึงทำให้ไม่สา

คือเราเป็นคนที่ดำ อ้วน ไม่มีน่มน้ม เเล้วรักเเร้ เเละตามซอกต่างๆก็ดำเพราะเกิดจากการเสียดสี หน้าก็มีเเต่ขี้เเมลงวันกันพวกสิวเสี้ยน คือรู้สึกท้อเเท้มากเลยค่ะไม่รู้จะเริ่มทำอะไรตรงไหนก่อนดี ขอรบกวนขอคำปรึ

คนชานเมืองที่ไม่มีรถแต่ต้องเข้าออกเมืองบ่อยๆ ท้อหรือเหนื่อยกันไหมครับ

เรื่องมีอยู่ว่าหนูมีเพื่อน 3 คน เเละเราทะเลาะกัน คนนึงย้ายหนีไปเรียนอีกสาขา อีกคนไปได้เพื่อนใหม่ เเล้วหนูก็มีเพื่อนใหม่ค่ะเเต่ชีวิตช่วงนั้นโดนเพื่อนที่ได้เพื่อนใหม่ได้เอาหนูไปเเฉให้เพื่อนของเขาเรื่องท

ผู้หญิงที่มีหน้าที่ ภาระ ความรับผิดชอบหลายอย่างในชีวิต มากมายจนเรียกได้ว่าทุกด้าน จนไม่มีเวลาที่จะหาความสุขให้ตนเองหรือทำอะไรเพื่อตนเอง มีสิทธิที่จะเหนื่อย หรือแสดงความรู้สึกได้หรือไม่คะ เช่น การบอกว่

คือเรากำลังเตรียมตัวสอบเข้าโครงการหนึ่งอยู่สอบรอบแรกก็พฤษจิกา​ยน64 ตอนนี้กำลังอ่านหนังสือคณิตศาสตร์​เก็บเนื้อหาม.ต้นทั้งหมด​ ไม่รู้จะเริ่มตรงไหนดี​ พยามเรียนก็รู้สึกว่ามันวกไปวนมา​ พอเป็นอย่างนี้ก็เค