บันทึกของฉัน - อาจเพราะกลัว

ตอนนี้เวลา 2 ทุ่ม 24 นาที

เมื่อประมาณ 3 อาทิตย์กว่าๆ
เราเล่นแอพหาคู่ เจอคนคนนึ่ง โปรไฟล์รูปแมว
เราคุยเรื่อยเปื่อย ตามประสาคนเหงา
คุยไปคุยมา เราก็ให้ไลน์ส่วนตัวเขาไป

คุยไปได้สักพัก มีคอลกันบ้าง แชทกันบ้าง แต่ก็ไม่ได้ทั้งวัน
ยอมรับว่าที่คุย คือเหงา

เหงาเลยคุย แล้วเขาดันเป็นคนที่เราถูกใจ
ในรูปร่าง หน้าตา ทัศนคติ

คุยได้สักพักนึ่ง ยอมรับว่าเราเริ่มติดแชท
เริ่มรอข้อความจากเขา
เราเลยถามเขาไปตรงๆว่า “เธอคุยกับเราแค่คนเดียวไหม”
ขอตอบว่ามีคุยอีกคน คุยกันมาก่อนหน้าเรา แต่เขาก็บอกว่าชอบเรามากกว่า
คือเราเข้าใจนะ คำว่าชอบเรามากกว่า แค่กั๊กให้เราคุยต่อ หรืออะไรก็แล้วแต่ แต่แอบดีใจนิดนึง

จนเมื่อสองวันก่อน
เราคิดของเราเองว่าอยากหยุดคุย
ทั้งๆที่ทุกอย่างกำลังไปได้ด้วยดี
เพราะเรากลัว
กลัวความรู้สึกเรามันจะไปไกลกว่านี้
กลัวว่าเราจะชอบเขา ขึ้นมาจริงๆ
กลัวว่าถ้าเริ่มต้นขึ้น เราจะทำหน้าที่ไม่ดี
กลัวว่าเราจะไปกันไม่รอด
กลัวว่าเราจะเสียใจเหมือนครั้งก่อนอีก
อาจเป็นเพราะเราโสดมาตั้ง 5 ปี
แต่คนนี้ยอมรับเลย เขาเข้าใกล้ความรู้สึกเรามาก

เราตัดสินใจ
บอกเขาว่าขอหยุดคุย

เขาก็ถามว่าทำไม
เราอธิบายเหตุผล
เขามีคนที่คุยของเขา เราก็มีงาน

เขาก็โอเคไม่ได้ยื้ออะไร ปล่อยให้เป็นการตัดสินใจของเรา

มาวันนี้ยอมรับจริงๆว่าคิดถึง
เหงามากกว่าครั้งก่อนจริงๆ

ลน.
20.37 
27•05•2021