เพื่อนมาปรึกษาคุณมักจะทำยังไง?

เนื่องจากว่าเพื่อนของเราคนนึงที่อยู่กลุ่มเดียวกันจะเรียกว่าสนิท แต่ก็ไม่ได้สนิททักมาคุยด้วย คุยกันไปคุยกันมากลายเป็นว่าเพื่อนของเราเลิกกับแฟน(ซึ่งแฟนเพื่อนเนี่ยก็เป็นเพื่อนที่อยู่กลุ่มเดียวกันค่ะ)เราเลยอยากจะถามความเห็นทุกคนค่ะ ว่าคิดยังไงกับบทสนทนานี่บ้าง แล้วเคยเจอแบบนี้กันบ้างไหม เราขอแทนตัวละคร ตัวเรา=เอ เพื่อนเรา=บี แฟนเพื่อน=ซี บุคคลอื่น=ดีอีเอฟจี ปล.1เราอยู่ต่างจังหวัดซึ่งย้ายกลับมาอยู่กรุงเทพค่ะ ปล.2แฟนของเพื่อนเราเป็นผู้หญิงนะคะ ปล.3ช่วงที่คุยเรากำลังขึ้นม.4ค่ะทุกคนก็เริ่มย้ายโรงเรียนกันแล้วส่วยย้ายมีแค่เรากับซีแล้วก็เพื่อนอีกคนที่ย้ายไปที่เหลือก็จะอยู่ด้วยกัน หวังว่าจะอ่านกันจบนะคะ ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
17 มี.ค. 2021
บี:เอ

ระหว่างนั้นเราไม่ได้ตอบค่ะเพราะโทรศัพท์พัง+ข้อความไม่ขึ้น

25 พฤษภาคม
บี:เป็นไงมั่งไปอยู่นั่น
เอ:แชร์ตำแหน่งแล้ว
เอ:55555
บี:มาอยู่ย.(ชื่อจังหวัด)เเล้วหรอ
เอ:เดี๋ยวพรุ่งนี้ก็ไปแล้ว
บี:อ่อๆ​ เเล้วเป็นไงมั่งสอบติดไหมที่นู้น
เอ:ติด~
เอ:ว่าแต่มีหรป่าว
เอ:ทักมา
บี:ไม่ๆ​ เค้าถามดูเห็นหายเงียบเลย​ 55

ซึ่งประโยคข้างบนจากินสัยที่เรารู้จักเพื่อนแล้ว ไม่น่าจะเป็นไปได้เลย
 
เอ:ก็ปกติ 
เอ:พวกแกเปิดเทอมวันไหน
บี:น่าจะ14เดือนหน้านี่เเหละถ้าไม่เลื่อนอีก
เอ:งั้นก็วันเดียวกัน
เอ:บี
บี:ว่าๆ
เอ:ถ้ารร.จัดปัจฉิมวันไหนบอกด้วยนะ

(เราแค่อยากไปร่วมงานของรุ่นน้องค่ะ)
 

บี:โอเค! ได้เลยๆ​
บี:เเล้วเอติดรร.อะไรๆ
เอ:กสธ.
เอ:ห้องเรานี่อยู่กันครบป่ะ
บี:ไม่ครบ
เอ:เออ
เอ:ลืม
เอ:นอกจากเค้ากับอ่ะเอฟ
บี:ก็ซีด้วยอีกคน
เอ:สรุปมันไม่ต่อ?
บี:ใช่ๆ​ มันไปอยู่คบ.
เอ:ไหงงั้น
เอ:แกไม่ตามไปอ่ะ
บี:เลิกกันเเล้วเเหละ55​
เอ:ทำไม?
บี:มันบอกต้องการอิสระ
เอ:...
เอ:ขึ้นม.4หาใหม่
เอ:ไม่ต้องไปคิดไรมาก

หลังจากนั้นเพื่อนเราส่งรูปแชทของซีมาค่ะ ประมาณว่าซีเนี่ยมีปัญหาหลายอย่างแล้วก็ไม่มีใครเข้าใจเลย


บี:ตามนี้เลย
เอ:แล้วแกโอเคป่ะ
บี:เอาตามจริงจากใจจริงก็ไม่เลยเเหละ555ตอนนั้นคือทุกอย่างมันเเย่หมดเลยมันเเย่กว่าครั้งที่ผ่านๆมาอีก
เอ:มีใครรู้เรื่องนี้บ้างไหมเนี่ย
บี:เรื่องเลิกกันก็มีเพื่อนๆเรานั่นเเหละเเต่ถ้าเรื่องความรู้สึก​ก็เเกคนเดียว
เอ:แกมีไรคุยกับเค้าได้
เอ:ทุกเรื่อง
เอ:เค้าเข้าใจนะ
เอ:ช่วงเวลาที่รู้สึกแย่แต่เราปรึกษาใครไม่ได้เลยอ่ะ
เอ:มันโครตทรมานเลย
บี:ใช่ๆ​ ขอบคุณ​นะที่เข้าใจ​ เรานึกว่าจะไม่มีใครเข้าใจเเบบที่เราเป็นเเล้วซะอีก​ เเบบว่ามันเเย่มากๆ​ คนที่เราไว้ใจที่สุดกลับทิ้งกันง่ายๆ​ ส่วนคนที่เคยอยู่ปลอบมีเเต่คนปลอมๆทั้งนั้น
เอ:อยากปรึกษาอยากคุยก็ทักมาล่ะกัน
เอ:แกหมายความว่าไง
เอ:เคยปลอบมีแต่คนปลอมๆ
บี:ก็ประมาณ​ว่า​ตอนที่เค้าเคยเศร้าไม่มากก็จะมีเพื่อนกลุ่มๆหนึ่งเคยทำดีเเล้วอยู่กับเค้าในตอนเศร้าตอนนั้นเเต่พอเค้าเจอปัญหา​เข้าหนักกลับไม่มีใครอยู่เคียงข้างสักคน
เอ:เค้าเข้าใจ..
เอ:แต่เราก็ต้องผ่านมันไปให้ได้
เอ:เสียดายอ่ะ
บี:เเต่มันยากมากเลยนะเอมันไม่มีใครเข้าใจเค้าสักคน
เอ:พรุ่งนี้เข้าก็ไม่อยู่แล้ว
เอ:เค้ารู้ว่ามันยาก
เอ:มันทรมานมันเหนื่อยแค่ไหน
เอ:เวลาที่เราอยากคุยกับใครสักคนแต่กลับไม่มีใครอยู่ข้างๆเราเลย
บี:ใช่ๆมันเหนิาิยมากเหนื่อยสุดๆเลยเดือนที่ผ่านมานี้เค้ามีเเต่ความรู้สึก​เเย่ไปหมดเเล
เอ:แกเคยเขียนไดอารี่ไหม
บี:ไม่เคยเลย
เอ:เวลาที่เราไม่รู้จะระบายกับใครเราเขียนมันลงไปเขียนออกมาให้หมด
เอ:มันก็เหมือนกับเราได้พูดมันออกมา
เอ:แต่ตอนนี้อ่ะ
เอ:แกคุยกับเค้าได้
เพราะแกยังมีเค้าอยู่
เอ:แกจะพูดจะระบายจะร้องไห้ด่าอะไรใครได้หมดเลย
บี:โอเคๆ​ เค้าขอบคุ​ณ​เเกมากๆเลย​ เเย่จังที่ตอนนั้นเค้าน่าจะต้องทำดีกับเเกให้มากกว่านี้
เอ:อะไรเล่า
เอ:ก็ใช่ว่าแกไม่ได้ทำดีกับเค้าซะหน่อย
บี:เเต่มันยังน้อยไปกับสิ่งที่เเกทำให้​ เค้าคิดภาพไม่ออกเลยว่าเปิดเทอมเค้าจะอยู่ยังไง
เอ:แกยังมีคนให้อยู่ข้างๆอีกตั้งเยอะ
บี:ไม่เลยเอไม่มีเลย​ ไม่มีใครเข้าใจเค้าเลยไม่มีเลยสักคนเดียว
เอ:แล้วใครที่ว่า
เอ:แกได้คุยกับใครบ้างไหม
เอ:นอกจากเค้า
บี:เค้าเคยลองคุยปรึกษาที่ไม่ใช่จากตัวเค้ามากนักมีดีอีเอฟจี​ คนหลายคนที่เค้าสนิทไม่มีใครที่เข้าใจเค้าสักคนเดียว

ดีอีเอฟและจีเป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกันค่ะ ซึ่งส่วนทุกคนจะสนิทกัน ยกเว้นเรา555
เอ:...
เอ:เหนื่อยแทนยังไงไม่รู้
บี:ใช่มันเหนื่อยมากเหนื่อยเเบบที่ว่าบอกใครไปเขาก็ไม่รู้มันเเย่มาก
เอ:เปิดเทอมแล้วอ่ะ
เอ:แกคิดซะว่า
เอ:เริ่มจาก0
เอ:เริ่มต้นใหม่ทุกอย่าง
เอ:ก็ไม่เคยไปเรียนที่นั่น
เอ:แกกำลังเริ่มต้นชีวิตม.ปลาย
เอ:ทำความรู้จักกับทุกคน
เอ:แค่พูดมันอาจจะดูง่าย
เอ:แต่ถ้าแกทำได้อ่ะ
เอ:มันก็จะเจอคนที่อยู่ข้างแกเองเหมืนเค้าไง 
บี:555จ้า​ เเต่เค้าไม่รู้ว่าเค้าจะทำได้หรือป่าวเพราะเรื่องราวความทรงอะไรหลายๆอย่างมันเยอะมากเพลงมันเยอะจนเค้าไม่อยากไปรร.เลย
เอ:แกอยากย้ายรร.ไหม
บี:โคตรอยากย้ายเลย​ เเต่ตอนนี้มันสายไปเเล้วเงินก็จ่ายไปเเล้ว​ สถานะบ้านตอนนี้ไม่ได้ดีกว่าที่คิด​ เสื้อผ้าอัไรเเม่ก็จัดซื้อไว้ให้เเล้ว
ทุกอย่างมันดูเหมือนลงตัวหมดเเล้ว
เอ:อืม..
เอ:เค้าก็ไม่รู้ว่าจะคุยกับแกยังไง..
เอ:แต่ถึงมันจะยากอ่ะ
เอ:เค้าเชื่อว่ายังไงแกก็ทำได้
เอ:เวลาที่เรานึกถึงความฝัน
เอ:สิ่งที่เรายากให้มันเป็นจริง
เอ:เราจะผ่านทุกปัญหาไปได้
บี:โ​อเคๆเราจะลองดูสักตั้งเเต่ถ้าเปิดเทอมเราขอทักปรึกษา​เเกบ่อยๆได้ไหม
เอ:ไม่มีปัญหาบางทีเค้าอาจจะเป็นคนปรึกษาแกแทนก็ได้
เอ:ระหว่างที่ยังไม่เปิดเทอมแกก็คุยกับเค้าได้
บี:โอเคๆ​ ขอบคุณ​มาก​ๆ​

จบแล้วค่ะ จริงๆหลังจากนี้ยังมีคุยกันต่อนิดหน่อยแต่เราขอตัดจบแค่นี้นะ หลังจากทุกๆคนอ่านแล้วทุกคนมีความเห็นยังไงกันบ้างค่ะ เราทำอะไรมากเกินไปรู้เปล่าหรือควรทำยังไง หรือใรเคยเจอเหตุการณ์แบบนี้บ้างแชร์กันได้นะคะ ยาวไปขอโทษด้วยค่ะ