ถามจริงๆมีใครที่เป็นมนุษย์เงินเดือนเพราะเต็มใจบ้างคะ เห็นเพื่อนเราที่บ้านพื้นดีไม่มีใครทำงานออฟฟิศยาวเลยออกไปทำธุรกิจหมด

อันนี้ถามจริงๆ อยากรู้
ถ้าเอาแค่รอบตัวเรา ส่วนมากเพื่อนที่รวยแต่เป็นมนุษย์เงินเดือนจะเป็นอาชีพเฉพาะทางไปเลย เช่น แพทย์ นักการทูต ผู้พิพากษา อาจารย์มหาวิทยาลัย consultant

ส่วนเพื่อนที่มีฐานะ หรืออาจจะไม่ได้มีฐานะมากแต่พื้นฐานครอบครัวดี  พออายุ 30 จะเริ่มออกมาทำธุรกิจตัวเองยาวแล้ว เช่น บางคนรับช่วงต่อที่บ้าน บางคนทำธุรกิจตัวเอง เช่น คาเฟ่  ร้านอาหาร สถาบันสอนภาษา รร.กวดวิชา  โรงแรม เปิดสำนักทนายเอง เปิดโรงงานเอง แล้วพวกนี้ก็จะรวยต่อไป ส่วนพวกที่เป็นมนุษย์เงินเดือนก็จะเป็นตั้งแต่รุ่นปุ่ย่าตายาย ตกทอดมารุ่นหลานไปเรื่อยๆ เลยมองว่านี่คือกับดักชนชั้นกลางรึปล่าว ถ่ายทอดจากรุ่นสู่รุ่น

เช่น รุ่นพี่ที่รู้จัก ดูเป็นชนชั้นกลาง แต่เค้ามีเงินสดมาลงทุนทำสถาบันกวดวิชาได้ 6-7 แสน อย่างชนชั้นกลางทั่วไป 6-7 แสนเอามาทำธุรกิจคงคิดหนัก เอาไว้เล่นหุ้น ดาวน์บ้าน ดาวน์รถ เสี่ยงน้อยกว่า  ไปรู้ตอนหลังว่า อ่อ บ้านเค้าไม่มีภาระอะไร มีมรดกเยอะ เพราะปู่ย่าเค้าขายทองในอดีต มีมรดกเหลือถึงรุ่นเค้าเยอะ แสดงว่าชนชั้นมันส่งต่อจากรุ่นปู่ย่ามายาวเลยใช่ไหม

ส่วนเพื่อนที่ฐานะกลางๆ ถึงกลางต่ำมักเป็นมนุษย์เงินเดือนยาว เลยอยากถามว่า
1.มีใครที่เป็นมนุษย์เงินเดือนเพราะเต็มใจบ้าง โดยที่บ้านรวยหรือฐานะมั่นคงพอควรอยู่แล้วแต่ยังอยากเป็นพนง.ออฟฟิศ
2.ทำไมถึงเป็นมนุษย์เงินเดือน เป็นเพราะอยากเป็น มีความสุขกับการทำงาน หรือเป็นเพราะไม่มีเงินทำธุรกิจ/กลัวการทำธุรกิจ/คิดว่าคนทำธุรกิจต้องเจ๊ง
3.ถ้าบ้านคุณพื้นฐานดี อาจไม่ต้องรวยมาก แต่มีบ้าน รถ แบบไม่ต้องผ่อน ไม่ต้องสร้างตัวมาก คุณะเป็นมนุษย์เงินเดือน หรือออกมาทำะุริจ
แก้ไขข้อความเมื่อ

คำตอบที่ได้รับเลือกจากเจ้าของกระทู้
ความคิดเห็นที่ 16
สำหรับเราเราเลือกทำธุรกิจ เพราะชีวิตเราขับเคลื่อนด้วย passion ค่ะ และปู่ย่า ญาติฝั่งพ่อเราทำธุรกิจกันรวยหมด แต่ญาติฝั่งแม่ทำงานออฟฟิศ รับราชการ ไม่เห็นรวยสักคน  คุณดูตามรร.นานาชาติ คนขับแลมโบกินี่ มาเซอราติ คนที่ส่งลูกได้ ซื้อของพวกนี้ได้ คือทำธุรกิจทั้งนั้น
คนที่บอกบ้านมีธุรกิจแล้วยังทำงานประจำ ต้องถามว่าธุรกิจบ้านคุณมั่นคงแค่ไหน ดูสิว่าถ้ารวยขนาด CP,Kingpower ลูกหลานเค้ามีใครทำงานประจำมั๊ย


ตอนทำงานออฟฟิศได้เงินเดือน 50,000 กว่า ตอนอายุ 31 งานชิว เพื่อนร่วมงานดี  บ.มั่นคง แต่ลาออกมาเพราะชีวิตไม่มีเป้าหมาย เหมือนทำตามหน้าที่ไปงั้นๆ

มาทำธุรกิจเองมันอินกว่าเยอะแถมเป็นสิ่งที่เราถนัด มีหุ้นส่วนที่ดี ช่วงcovid รายได้ก็ไม่ได้ลดลงมาก ที่สำคัญรายได้เราล้วนๆรายเดือนหักค่าใช้จ่ายมากกว่าตอนทำงานoffice 7-8 เท่าค่ะ (ได้ 400,000-500,000 ทุกเดือน คิดดูถ้าทำงานออฟฟิศเงินเดือนเท่านี้จะกดดันขนาดไหน) ได้ซื้อ ได้ทำสิ่งที่อยากทำ ไม่เครียดด้วย เพราะเป็นทักษะเฉพาะของเรา วุ่นแค่ 3 เดือนแรกตอนเปิดใหม่ กับตอนทำระบบเตรียมเปิด
สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 6
ยกมือค่ะ ใฝ่ฝันอยากเป็นมนุษย์เงินเดือนตั้งแต่เด็กค่ะ

เพราะที่บ้านทำค้าขายมาตลอดชีวิต จริงค่ะว่าค้าขายมีโอกาสก้าวกระโดด จากจนเป็นรวยไปเลย (หรือจากรวยเป็นจนไปเลย) แต่ค้าขายมันเหนื่อยค่ะ เหนื่อยมาก หยุดไม่ได้เลย ถ้าเราหยุดเฉยเมื่อไหร่คู่แข่งคือแซงแล้ว เอาอะไรมาขายดีหน่อยจะโดนก๊อปทันที โดนตัดราคาทันที นี่ขนาดเราเกิดในยุคก่อนจะมีออนไลน์นะคะ สมัยก่อนยังไม่ดุเดือด red ocean ขนาดนี้ด้วยซ้ำ

เราเลยตั้งใจมาตั้งแต่เด็กแล้วว่าโตมาเราจะไม่ทำธุรกิจ เราจะเป็นมนุษย์เงินเดือนธรรมดา เพราะงั้นเราเลยหาข้อมูลตั้งแต่สมัยเรียนเลยว่าเรียนสายไหนเป็นที่ต้องการของตลาด เงินเดือนโอเคหน่อย แล้วเราก็ชอบด้วย เราจะเป็นมนุษย์เงินเดือน แต่จะไม่ยอมจบไปเงินเดือนขั้นต่ำดาษดื่นเด็ดขาด แต่เราก็ไม่ทะเยอทะยานมากนะ ไม่อยากเหนื่อยหรือเครียดจนเกินไป ขอแบบกลางๆ รายได้พอใช้พอดูแลตัวเองและพ่อแม่ พอเก็บไว้ยามเกษียณ มีคุณภาพชีวิตที่ดีตามสมควร เสาร์อาทิตย์ได้หยุด ได้พักผ่อนอย่างแท้จริง แค่นี้คือพอแล้วค่ะเป้าหมายในชีวิตเรา
ความคิดเห็นที่ 4
ว่าตามจริง มันมีทั้งสองอย่างนะ
อีกประเภทคือไม่รับช่วงกิจการที่บ้าน แต่ตั้งใจเป็นมนุษย์เงินเดือนอย่างเดียวเลย
ก็เห็นเขามีความสุขดีนะ มีวันหยุด ใช้ชีวิตชิลๆ
เทียบกับเป็นเจ้าของกิจการ มันแทบไม่มีวันหยุดเลยนะ ต้องคิดตลอด
ขายของได้วันนี้ มันไม่ได้บอกว่าอนาคตจะยั่งยืน ไม่งั้นก็ต้องกระโดดไปทำกิจการใหม่ตลอด
บางคนไม่สนุกกับชีวิตยังงี้
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่