สวัสดีครับ ผมมีเรื่องอยากจะปรึกษาหน่อยครับ
พอดีว่าข้างบ้านผมมีคุณตาคนนึงเขาอยู่คนเดียวลูกหลานก็มีแหละแต่ไม่ค่อยมาอยู่ด้วยคนในซอยก็ไม่ค่อยอยากมีคนยุ่ง แต่อยู่ดีๆก็มาพูดจนบ้านคนผมดูไม่ดีซะงั้น
รอบ 1
เรื่องก็คือเมื่อก่อนคุณตาแกป่วยเป็นโรคนึงแกมาตะโกนเรียกบ้านผมให้พาไปโรงพยาบาลพี่ชายผมก็พาไปกับผมประมาณเวลา 03.00 กว่าจะเสร็จก็ไม่รู้กี่โมง ระหว่างอยู่ที่โรงพยาบาล เอาเบอร์ ลูกเขาเพื่อโทรมาหาที่โรงพยาบาลก็พยายามติดต่อตลอด เพราะเราต้องไปทำงานตอนเช้า เลยอยู่ดูแกไม่ได้ โทรไปเป็นสิบๆรอบกว่าลูกแกจะรับ พอรับแล้วก็พูดเหมือนไม่สนใจอะไร พอ 06.00 โมงพวกผมไปบอกแกว่าจะไปทำงาน เลยพากันกลับมาบ้านเพื่อจะไปทำงานต่อ
เรื่องของเรื่องก็คือ แกเที่ยวไปบอกกับคนนู้นคนนี้ว่าผมกับพี่ชายทิ้งแกไว้ที่โรงพยาบาลนี่สิ แต่พวกผมก็ไม่อะไรเพราะสงสารแกเพราะแถวบ้านไม่มีใครคุยกับแกเลย
รอบ 2
เที่ยงคืนกว่าๆแกไปบอกกับคนอื่นอีกแล้วว่าอาการโรคเดิมกำเริบเลยมาตะโกนเรียกบ้านผมให้ช่วยพาแกไปโรงบาลแต่พวกผมหลับกันหมดเลยไม่ได้ยิน พออีกวันแกไปพูดให้คนอื่นฟังว่าบ้านผมไม่ช่วยแกเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยิน รอบนี่แม่ผมได้ยินเลยโกรธแกมาก
รอบ 3
ล่าสุดบ้านผมทำอาหารอยู่คนละฝั่งกับบ้านแกครัวห่างกับรั้วบ้านประมาณ 10 เมตร มาตะโกนบอกว่าเหม็นให้หยุดทำแล้วก็เอาไปพูดให้คนอื่นฟังว่าแม่ผมเกลียดแก ทั้งๆที่เราก็อยู่ของเราดีๆ
รอบ 4
ไปบอกพี่ชายผมว่า แม่ผมเกลียดไม่พอใจแก
บ้านผมเป็นบ้านเดี่ยว บ้านคุณตาแกอยู่ตรงกลาง บ้านข้างๆอีกหลังก็มีปัญหากับแกเลยไม่พูดไม่คุยกับแก ผมควรจะปล่อยแกตามเวรตามกรรมแกเลยดีไหมครับ เพราะลูกแกยังไม่อยากจะอยู่กับแกเลย แม่ผมนี่บอกห้ามไปยุ่งเลย แล้วแม่จะให้ผมทำฉากกันระหว่างรั้วทึบๆจะได้ไม่ต้องเห็นหน้ากันเลยเดี๋ยวแกก็เที่ยวเอาไปพูดอีกว่าขอความช่วยเหลือไม่ได้
แกมีวินมอไซค์ส่วนตัว 2 คน
คนแรกมาบอกว่าอยู่ดีๆคุณตาแกก็โกรธแล้วก็ไม่มาคุย เขาเลยปล่อยตามเวรตามกรรม
คนที่สอง ประจบแกเก่ง แล้วเที่ยวเอาไปพูดให้คนอื่นฟังอีก
ขอคำแนะนำด้วยครับ
ขอบคุณครับ
ผมจะรับมือคนสูงอายุข้างบ้านยังไงดีครับ
พอดีว่าข้างบ้านผมมีคุณตาคนนึงเขาอยู่คนเดียวลูกหลานก็มีแหละแต่ไม่ค่อยมาอยู่ด้วยคนในซอยก็ไม่ค่อยอยากมีคนยุ่ง แต่อยู่ดีๆก็มาพูดจนบ้านคนผมดูไม่ดีซะงั้น
รอบ 1
เรื่องก็คือเมื่อก่อนคุณตาแกป่วยเป็นโรคนึงแกมาตะโกนเรียกบ้านผมให้พาไปโรงพยาบาลพี่ชายผมก็พาไปกับผมประมาณเวลา 03.00 กว่าจะเสร็จก็ไม่รู้กี่โมง ระหว่างอยู่ที่โรงพยาบาล เอาเบอร์ ลูกเขาเพื่อโทรมาหาที่โรงพยาบาลก็พยายามติดต่อตลอด เพราะเราต้องไปทำงานตอนเช้า เลยอยู่ดูแกไม่ได้ โทรไปเป็นสิบๆรอบกว่าลูกแกจะรับ พอรับแล้วก็พูดเหมือนไม่สนใจอะไร พอ 06.00 โมงพวกผมไปบอกแกว่าจะไปทำงาน เลยพากันกลับมาบ้านเพื่อจะไปทำงานต่อ
เรื่องของเรื่องก็คือ แกเที่ยวไปบอกกับคนนู้นคนนี้ว่าผมกับพี่ชายทิ้งแกไว้ที่โรงพยาบาลนี่สิ แต่พวกผมก็ไม่อะไรเพราะสงสารแกเพราะแถวบ้านไม่มีใครคุยกับแกเลย
รอบ 2
เที่ยงคืนกว่าๆแกไปบอกกับคนอื่นอีกแล้วว่าอาการโรคเดิมกำเริบเลยมาตะโกนเรียกบ้านผมให้ช่วยพาแกไปโรงบาลแต่พวกผมหลับกันหมดเลยไม่ได้ยิน พออีกวันแกไปพูดให้คนอื่นฟังว่าบ้านผมไม่ช่วยแกเรียกเท่าไหร่ก็ไม่ได้ยิน รอบนี่แม่ผมได้ยินเลยโกรธแกมาก
รอบ 3
ล่าสุดบ้านผมทำอาหารอยู่คนละฝั่งกับบ้านแกครัวห่างกับรั้วบ้านประมาณ 10 เมตร มาตะโกนบอกว่าเหม็นให้หยุดทำแล้วก็เอาไปพูดให้คนอื่นฟังว่าแม่ผมเกลียดแก ทั้งๆที่เราก็อยู่ของเราดีๆ
รอบ 4
ไปบอกพี่ชายผมว่า แม่ผมเกลียดไม่พอใจแก
บ้านผมเป็นบ้านเดี่ยว บ้านคุณตาแกอยู่ตรงกลาง บ้านข้างๆอีกหลังก็มีปัญหากับแกเลยไม่พูดไม่คุยกับแก ผมควรจะปล่อยแกตามเวรตามกรรมแกเลยดีไหมครับ เพราะลูกแกยังไม่อยากจะอยู่กับแกเลย แม่ผมนี่บอกห้ามไปยุ่งเลย แล้วแม่จะให้ผมทำฉากกันระหว่างรั้วทึบๆจะได้ไม่ต้องเห็นหน้ากันเลยเดี๋ยวแกก็เที่ยวเอาไปพูดอีกว่าขอความช่วยเหลือไม่ได้
แกมีวินมอไซค์ส่วนตัว 2 คน
คนแรกมาบอกว่าอยู่ดีๆคุณตาแกก็โกรธแล้วก็ไม่มาคุย เขาเลยปล่อยตามเวรตามกรรม
คนที่สอง ประจบแกเก่ง แล้วเที่ยวเอาไปพูดให้คนอื่นฟังอีก
ขอคำแนะนำด้วยครับ
ขอบคุณครับ