เรื่องมีอยู่ว่า ผมทำงานอยู่ประเทศแถวประเทศใกล้บ้านเรา ได้2ปี ตอนนี้ก็3ปีแล้ว แต่เดือนมิถุนายน 2019 แฟนได้ไปทำงานที่เดนมาร์กครับ ช่วงแรกที่ไป โทรหากันทุกวัน แต่ด้วยเวลาห่างกัน 6-7ชั่วโมง จึงทำให้เวลาทำงาน และพักผ่อนไม่ตรงกัน แต่ไม่เคยเป็นเรื่องยากเลยสำหรับผมครับ เวลาเธอตื่นนอน ผมก็เป็นเวลาทำงาน แต่จะทักไลน์ไปทุกๆวัน
เวลาเธอออกไปทำงาน ที่ผมก็ช่วง5โมงเย็น กำลังเข้างานช่วงเย็น และงานยุ่งมาก แต่จะยุ่งมากแค่ไหน ก็มีเวลารับสายทุกครั้งที่เธอโทรมา เธอจะโทรทุกวัน เวลาที่เธอนั่งรถไปทำงาน (ผมทำงานเป็นเชฟ ครับ แฟนก็เหมือนกัน) เธอจะโทรมาคุย ระบายเรื่องงาน ปัญหาเพื่อนร่วมงาน เพื่อนที่พักด้วย ให้ฟังประจำ เวลาเธอเลิกงาน ผมจะปลุกนาฬิกา ตี5ทุกคืนเพื่อตื่นขึ้นมารอรับสายเธอ แล้วคุยเป็นเพื่อนจนเธอนั่งรถถึงบ้าน
เป็นแบบนี้1ปี หลังจาก1ปี เธอก็ห่างๆเงียบๆไปบ้าง เราโทรหา ก็ไม่รับสายบ้าง เราส่งข้อความไป ก็ไม่ค่อยอ่านบ้าง เปิดอ่านข้ามวันบ้าง บ้างทีก็ตอบ แบบสั้นๆ บ้างทีก็ไม่ตอบ จนวันสุดท้าย ส่งข้อความไปทางไลน์ไปแล้วไม่มีการเปิดอ่าน ไม่ตอบอะไรมาเลย เฟสบุ๊คผมส่งข้อความไป แต่ก็ส่งไม่ได้ บอกว่าไม่สามารถส่งข้อความให้บุคคลนี้ได้ จะส่งข้อความไปถามเพื่อนเขาที่พักอยู่ด้วยกันก็เกรงใจครับ ไม่อยากรบกวนเขา
ผมทำใจมาตลอด มาหลายเดือน ตั้งแต่เดือนตุลาคมปีที่แล้ว หลังจากขาดการติดต่อจากเธอ อดทนไม่พยายามติดตาม หรือทำอะไรเป็นการรบกวนเธอ แต่จริงๆแล้ว อยากติดต่อ มากครับ อยากรู้ว่าทำไม ถึงตัดสัมพันธ์กันแบบง่ายๆแบบนี้
ลืมบอกอีกเรื่องครับ เรารู้จักกันตั้งแต่ 9ขวบ แล้วผมก็รักเธอมาตลอด มาจนถึงวันนี้ ตั้งแต่ประถม มัธยม จบ ม.3เธอเข้ามาเรียนในเมือง ผมก็ตามเธอมาเรียนในเมือง แต่ช่วงชีวิตวัยรุ่น มีเรื่องให้เราต้องเลิกกันไป จากนั้นเราแยกกันไป เธอไปเรียน กทม. ต่อ จบ ป.ตรีผมจะคอยตามเรื่องรางของเธออยู่เงียบๆ เสมอครับ แล้วเธอก็ได้แต่งงาน มีลูก 2คน แต่สุดท้าย เธอก็หย่ากับสามี ด้วยเหตุผลหลายเรื่อง ปัญหาครอบครัวที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะอดทนได้ถึงที่สุดครับ(ขอไม่พาดพิงต่อ เพราะเป็นเรื่องส่วนตัว) สุดท้ายเราก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกัน (เมื่อ6ปีที่แล้ว 2559)
เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่สู้ชีวิตมาตั้งแต่เด็กครับ แม่พ่อแยกทางกัน เธออยู่ตัวคนเดียว ตอนนี้อายุผม 39แล้วครับ แล้วเธอก็40แล้ว 30ปีทีาผ่านมา ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ที่จะรักใครได้ขนาดนี้ สำหรับคนหนึ่งคน ครับ ถึงจะเคยมีใครเข้าผ่านมากี่คนก็ตาม (ในช่วงที่เลิกกัน)
เราเติบโต จากเด็กเป็นผู้ใหญ่ ในช่วงชีวิตที่ผ่านอะไรในชีวิตมามากมาย ต่างคนต่างเคยผิดพลาด ต่างคนต่างมีอดีต แต่ผมไม่เคย
ผมอยากให้เธอกลับมาครับ ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด ผมอยากให้เธออภัย ทางครอบครัวผม ไม่เคยรังเกียจเธอ รักและให้เกียจเธอตลอด เพราะเห็นมาตั้งแต่เด็ก
สุดท้ายนี้อยากขอคำแนะนำ ผมต้องทำยังไงให้เธอกลับมา หรือผมควรทำยังไงต่อไปกับชีวิตที่เหลืออีกครึ่งชีวิตครับ
ปล. ผมเคยขอเธอแต่งงาน ก่อนที่เธอจะเงียบหายไป เธอตอบมาว่า เธอจะไม่แต่งงานเป็นครั้งที่2 ผมเลยทำไงแค่เงียบแล้ว วางสายไปครับ.
แฟนเงียบหายไปเลยครับ จะ 1ปีแล้ว ทำไงดี
เวลาเธอออกไปทำงาน ที่ผมก็ช่วง5โมงเย็น กำลังเข้างานช่วงเย็น และงานยุ่งมาก แต่จะยุ่งมากแค่ไหน ก็มีเวลารับสายทุกครั้งที่เธอโทรมา เธอจะโทรทุกวัน เวลาที่เธอนั่งรถไปทำงาน (ผมทำงานเป็นเชฟ ครับ แฟนก็เหมือนกัน) เธอจะโทรมาคุย ระบายเรื่องงาน ปัญหาเพื่อนร่วมงาน เพื่อนที่พักด้วย ให้ฟังประจำ เวลาเธอเลิกงาน ผมจะปลุกนาฬิกา ตี5ทุกคืนเพื่อตื่นขึ้นมารอรับสายเธอ แล้วคุยเป็นเพื่อนจนเธอนั่งรถถึงบ้าน
เป็นแบบนี้1ปี หลังจาก1ปี เธอก็ห่างๆเงียบๆไปบ้าง เราโทรหา ก็ไม่รับสายบ้าง เราส่งข้อความไป ก็ไม่ค่อยอ่านบ้าง เปิดอ่านข้ามวันบ้าง บ้างทีก็ตอบ แบบสั้นๆ บ้างทีก็ไม่ตอบ จนวันสุดท้าย ส่งข้อความไปทางไลน์ไปแล้วไม่มีการเปิดอ่าน ไม่ตอบอะไรมาเลย เฟสบุ๊คผมส่งข้อความไป แต่ก็ส่งไม่ได้ บอกว่าไม่สามารถส่งข้อความให้บุคคลนี้ได้ จะส่งข้อความไปถามเพื่อนเขาที่พักอยู่ด้วยกันก็เกรงใจครับ ไม่อยากรบกวนเขา
ผมทำใจมาตลอด มาหลายเดือน ตั้งแต่เดือนตุลาคมปีที่แล้ว หลังจากขาดการติดต่อจากเธอ อดทนไม่พยายามติดตาม หรือทำอะไรเป็นการรบกวนเธอ แต่จริงๆแล้ว อยากติดต่อ มากครับ อยากรู้ว่าทำไม ถึงตัดสัมพันธ์กันแบบง่ายๆแบบนี้
ลืมบอกอีกเรื่องครับ เรารู้จักกันตั้งแต่ 9ขวบ แล้วผมก็รักเธอมาตลอด มาจนถึงวันนี้ ตั้งแต่ประถม มัธยม จบ ม.3เธอเข้ามาเรียนในเมือง ผมก็ตามเธอมาเรียนในเมือง แต่ช่วงชีวิตวัยรุ่น มีเรื่องให้เราต้องเลิกกันไป จากนั้นเราแยกกันไป เธอไปเรียน กทม. ต่อ จบ ป.ตรีผมจะคอยตามเรื่องรางของเธออยู่เงียบๆ เสมอครับ แล้วเธอก็ได้แต่งงาน มีลูก 2คน แต่สุดท้าย เธอก็หย่ากับสามี ด้วยเหตุผลหลายเรื่อง ปัญหาครอบครัวที่ผู้หญิงคนหนึ่งจะอดทนได้ถึงที่สุดครับ(ขอไม่พาดพิงต่อ เพราะเป็นเรื่องส่วนตัว) สุดท้ายเราก็ได้กลับมาอยู่ด้วยกัน (เมื่อ6ปีที่แล้ว 2559)
เธอเป็นผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่สู้ชีวิตมาตั้งแต่เด็กครับ แม่พ่อแยกทางกัน เธออยู่ตัวคนเดียว ตอนนี้อายุผม 39แล้วครับ แล้วเธอก็40แล้ว 30ปีทีาผ่านมา ไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ที่จะรักใครได้ขนาดนี้ สำหรับคนหนึ่งคน ครับ ถึงจะเคยมีใครเข้าผ่านมากี่คนก็ตาม (ในช่วงที่เลิกกัน)
เราเติบโต จากเด็กเป็นผู้ใหญ่ ในช่วงชีวิตที่ผ่านอะไรในชีวิตมามากมาย ต่างคนต่างเคยผิดพลาด ต่างคนต่างมีอดีต แต่ผมไม่เคย
ผมอยากให้เธอกลับมาครับ ผมไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรผิด ผมอยากให้เธออภัย ทางครอบครัวผม ไม่เคยรังเกียจเธอ รักและให้เกียจเธอตลอด เพราะเห็นมาตั้งแต่เด็ก
สุดท้ายนี้อยากขอคำแนะนำ ผมต้องทำยังไงให้เธอกลับมา หรือผมควรทำยังไงต่อไปกับชีวิตที่เหลืออีกครึ่งชีวิตครับ
ปล. ผมเคยขอเธอแต่งงาน ก่อนที่เธอจะเงียบหายไป เธอตอบมาว่า เธอจะไม่แต่งงานเป็นครั้งที่2 ผมเลยทำไงแค่เงียบแล้ว วางสายไปครับ.