สวัสดีค่ะ
ต้องขอบอกก่อนว่าเราไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ เขาเป็นแฟนคนแรก อายุ 35 ส่วนเรา 23
เรามีคำถามที่ค้างคาใจมานานมากและก็ไม่รู้จะตัดสินใจอย่างไรดี เราคบกับพี่ในที่ทำงานคนนึง แต่คนในที่ทำงานไม่รู้ว่าเราคบกัน ช่วงแรกๆที่เราคบยอมรับว่ารู้สึกดีมาก เขาดีกับเรามาก
ตอนนี้เราคบกันมายังไม่ถึง 6 เดือนนะคะ เริ่มแรกเราคบกับเขาเพราะว่าเขาชอบเรา และเรารู้สึกดีมากๆ เขาเป็นคนนิสัยดีมากๆ สามารถคุยเรื่องงานได้โดยที่เขาไม่เคยบ่นว่าเราจะถามเยอะ มีอะไรที่ไม่รู้ปรึกษาได้ตลอด มันเลยทำให้เรารู้สึกดีแต่ก็มีบางความรู้สึกที่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ต้องการเขาขนาดนั้นอะค่ะ จริงๆเราเป็นคนชอบคนหล่อยอมเลยค่ะ แต่เขาไม่ค่อยหล่อ แต่นิสัยดีจนกินใจเรามากๆ เราก็พยายามคิดว่าเรารักเขาจริงไหม
จนตอนหลังที่ทำงานเราให้ wfh ต้องบอกกันว่าเราอยู่กันคนละบ้านนะคะ ตอนนั้นเราคิดว่าถ้าเรากลับมาทำงานที่บ้านช่วงที่ห่างจากเขา มันอาจจะทำให้เราคิดถึงเขามากก็ได้ ตอนนี้ผ่านมา 1 เดือนแล้ว เราคุยกับเขาน้อยลงกว่าเดิมอีก ส่วนใหญ่จะคุยแค่เรื่องงานมากกว่าและเราก็โดนพี่หัวหน้าติเรื่องงานเยอะมากๆ ซึ่งเขาก็ทีกมาให้กำลังใจยาง ถามสารทุกสุขดิบบ้าง แต่เราไม่ค่อยตอบ จนเขาถามว่าเรานอยด์เรื่องงานหรอ แต่เรารู้สึกว่าเราไม่อยากคุยกับเขา
จนวันนี้เป็นวันเกิดของเขาก็เราเพิ่งเบิดเดย์เขาไปเมื่อกี้ เขาบอกว่ารอเราคนเดียวทั้งวันเลยนะ มันทำให้เราสับสนว่าเราจะอยู่ต่อหรือเราจะบอกเลิกเขาดี เพราะเกรงว่าไปทำงานยังคงต้องเจอกันแต่ก็ไม่อยากให้เขามาเสียเวลากับเราเพราะเขาก็อายุมากแล้ว มันเลยทำให้เราสับสน
วันนี้เป็นวันเกิดแฟนแต่เราสับสนว่าเรารักเขาไหม
ต้องขอบอกก่อนว่าเราไม่เคยมีแฟนเลยค่ะ เขาเป็นแฟนคนแรก อายุ 35 ส่วนเรา 23
เรามีคำถามที่ค้างคาใจมานานมากและก็ไม่รู้จะตัดสินใจอย่างไรดี เราคบกับพี่ในที่ทำงานคนนึง แต่คนในที่ทำงานไม่รู้ว่าเราคบกัน ช่วงแรกๆที่เราคบยอมรับว่ารู้สึกดีมาก เขาดีกับเรามาก
ตอนนี้เราคบกันมายังไม่ถึง 6 เดือนนะคะ เริ่มแรกเราคบกับเขาเพราะว่าเขาชอบเรา และเรารู้สึกดีมากๆ เขาเป็นคนนิสัยดีมากๆ สามารถคุยเรื่องงานได้โดยที่เขาไม่เคยบ่นว่าเราจะถามเยอะ มีอะไรที่ไม่รู้ปรึกษาได้ตลอด มันเลยทำให้เรารู้สึกดีแต่ก็มีบางความรู้สึกที่เรารู้สึกว่าเราไม่ได้ต้องการเขาขนาดนั้นอะค่ะ จริงๆเราเป็นคนชอบคนหล่อยอมเลยค่ะ แต่เขาไม่ค่อยหล่อ แต่นิสัยดีจนกินใจเรามากๆ เราก็พยายามคิดว่าเรารักเขาจริงไหม
จนตอนหลังที่ทำงานเราให้ wfh ต้องบอกกันว่าเราอยู่กันคนละบ้านนะคะ ตอนนั้นเราคิดว่าถ้าเรากลับมาทำงานที่บ้านช่วงที่ห่างจากเขา มันอาจจะทำให้เราคิดถึงเขามากก็ได้ ตอนนี้ผ่านมา 1 เดือนแล้ว เราคุยกับเขาน้อยลงกว่าเดิมอีก ส่วนใหญ่จะคุยแค่เรื่องงานมากกว่าและเราก็โดนพี่หัวหน้าติเรื่องงานเยอะมากๆ ซึ่งเขาก็ทีกมาให้กำลังใจยาง ถามสารทุกสุขดิบบ้าง แต่เราไม่ค่อยตอบ จนเขาถามว่าเรานอยด์เรื่องงานหรอ แต่เรารู้สึกว่าเราไม่อยากคุยกับเขา
จนวันนี้เป็นวันเกิดของเขาก็เราเพิ่งเบิดเดย์เขาไปเมื่อกี้ เขาบอกว่ารอเราคนเดียวทั้งวันเลยนะ มันทำให้เราสับสนว่าเราจะอยู่ต่อหรือเราจะบอกเลิกเขาดี เพราะเกรงว่าไปทำงานยังคงต้องเจอกันแต่ก็ไม่อยากให้เขามาเสียเวลากับเราเพราะเขาก็อายุมากแล้ว มันเลยทำให้เราสับสน