พ่อเรากับแม่เราควรหย่ากันดีมั้ยครับ

คือต้องเล่าก่อนว่าแม่เราเป็นโรคเครียดมาเป็นสิบๆปีแล้ว แม่เราเป็นโรคเครียดแบบที่ว่าชอบเก็บแต่เรื่องที่ไม่ดีในที่ทำงานหรือที่บ้านไว้ตลอดจนเครียด ตลอด12ปีที่ผ่านมาแม่ต้องกินยาควบคุมอารมณ์เพื่อที่อาการจะได้ไม่ออก ถ้าอาการออกแม่จะเป็นแบบว่าคนที่ควบคุมสติอารมณ์ไม่อยู่ อยากจะด่าใครก็ด่า แต่ในช่วง1-2ปีที่ผ่านมานี้ บางทีแม่จะควบคุมอารมณ์ไม่ได้แม้กระทั่งกินยา คิดว่าคนรอบข้างเป็นศัตรูไปหมด ความจริงแม่เคยบอกอยากอย่ากับพ่อมานานแล้วเพราะคิดว่าพ่อเป็นคนทำให้คนในครอบครัวไม่มีความสุข คิดว่าพ่อเจ้าชู้บ้าง ไม่ทำงานบ้าง คือผมไม่ได้จะเข้าข้างพ่ออยู่ฝ่ายเดียวนะ แต่ความจริงคือพ่อผมเป็นคนรับภาระแทบทุกอย่างในบ้าน พ่อผมเป็นห่วงแม่มาก เวลาแม่ไม่สบายก็จะพาแม่ไปหาหมอตลอด หมอที่หาเป็นหมอประจำที่อยู่ต่างจังหวัด เวลาหมอนัดก็ต้องไปต่างจังหวัด พ่อเป็นคนที่ขยันทำงานมาก เป็นห่วงครอบครัวมาก แม่เคยอยากหย่ากับพ่อตั้งนานแล้วแต่ตอนนั้นพ่อไม่อยากหย่าเพราะอยากให้รออีก5ปีให้พี่ผมเรียนให้จบก่อน พี่จะได้มีงานทำและแม่ผมก็จะได้เงินบำนาญด้วย ถึงไม่ทำงานก็จะได้เงินเดือน เพราะแม่ผมเป็นข้าราชการ แต่ตอนนี้ความเห็นส่วนตัวคืออยากให้หย่ามากๆเพราะตอนนี้ผมต้องแบกรับอะไรหลายๆอย่าง ผมเป็นโรคซึมเศร้ามานานแล้วแต่ที่ก่อนหน้านี้ผมยังมีความสุขได้เพราะเวลาอยู่ที่โรงเรียนผมได้เล่นกับเพื่อนได้ทำกิจกรรมต่างๆกับเพื่อนทำให้ความเครียดที่สะสมผ่อนคลายลงได้ โรงเรียนที่ผมเรียนอยู่เป็นโรงเรียนที่เรียนหนักมาก เน้นวิชาการ ยิ่งผมเรียนหนักไม่พอผมต้องมาเจอปัญหาในบ้านอีก คือตอนนี้ผมอยากตายมากๆ รู้สึกไม่อยากรู้บนโลกนี้แล้ว ผมควรทำยังไงดีครับ คิดว่าพ่อผมควรหย่ากับแม่ผมดีมั้ย ถึงพ่อผมอยากให้รออีก5ปีแต่ผมไม่อยากรอแลัว ครอบครัวผมก็มีความสุขดีถ้าไม่มีแม่ ในบ้านผมมีสมาชิก5คน พ่อ แม่
ผมอยู่ม.2 พี่ผมอยู่ปี2 แล้วก็ยาย