โพสนี้ขอบ่นขอระบายค่ะ!!!!! เรื่องของเรื่องคือเรากับแฟนคบมากัน5-6ปี ตอนแรกเราก้อไม่ได้รู้สึกเกลียดอะไรแม่แฟนเลย ออกขะอยากดูแลด้วยเพราะเราเห็นแกเหมือนยายของเรา คือเรากัลแฟนห่างกัน16ปีค่ะ แต่เรามาเริ่มเกลียกหลังจากนั้น1ปีเพราะเราได้ยินเค้าคุยโทรศัพท์กับแฟนเราและเสียงมันดังจนได้ยินออกมาว่า "อย่าไปนอนกับผู้หญิงคนนั่นนะลูก ผู้หญิงคนนั้นไม่ดี" คือต้องบอกก่อนว่าเราไม่ได้เป็นโสเภณีนะคะแต่แม่แฟนพูดซะแย่มากเลยคือตอนนั้นเราเรียนป.โทอยู่ค่ะแต่ยังไม่ได้ทำงาน แกเลยคิดว่าจะไปเกาะลูกแกกิน ทั้งๆที่ความจริงบ้านเราทำธุรกิจเกี่ยวกับรถสิบล้อและเราไม่เคยขอเงินแฟนเลย แต่เวลาไปกินข้าวแฟนจะจ่ายเสมอค่ะเพราะเค้าไม่ยอมให้เราจ่าย และบางครั้งแฟนชอบซื้อของให้ ซึ่งเรามองว่าปกติมากสำหรับคนคบกัน เพราะเราก้อซื้อให้เขา ถึงเค้าอายุมากกว่าแต่เราก้อรักกันดีค่ะ แต่จะมีปัญญาก้อตอนแม่เค้าชอบโทรตามเวลาเราอยู่ด้วยกัน คือที่ผ่านมาเราพยายามทำดีแต่เค้ากลับแรงขึ้น เหมือนอยากให้เลิก และแน่นอนลูกชายเค้าไม่เลิกกับเราค่ะ แต่เค้าขอให้เราไม่สนใจ แต่บางครั้งบอกตรงๆว่าไม่ได้นินกับแฟนมาเป็นปีๆแล้ว พอคืนไหนแฟนอยากอยู่ด้วย แม่ก้อจะโทร หรือไม่ก้อนอนกับเราแปปเดียวต้องรับแหกขี้ตาเพราะแม่โทรปลุกเพื่อที่จะให้อยู่แปปเดียว ปล.แฟน41แล้วค่ะ มีเราเป็นแฟนคนเดียวแต่บางครั้งรู้สึกเหมือนไม่ทีแฟนเลย ทั้งๆที่เจอกันทุกวันตอนทานข้าวเย็นแค่นั้น แต่ไม่ได้นอนด้วยกันหรืออยู่ด้วยกันเลย แค่รู้สึกว่าเหนื่อยและหงุดหงิดกับยายแม่ผัวนี่มาก แฟนเราบอกให้แม่ไปอยู่บ้านที่ตจว.สักพักเพราะห่วงว่าจะเป็นโควิดแต่แกก้อไม่ยอมไป คือไม่ได้ไล่นะคะแต่เหมือนแฟนเราเค้าด้ออยากมีเวลาส่วนตัวบ้าง  1ปีนอนด้วยดันไม่ถึง10ครั้ง พึ่งมาเป็นช่วง5ปีหลังนี่แหละค่ะ เลยแบบอยากระบายอะไรที่อึดอัด พูดกับใครไม่ได้ แต่แค่1ครั่งให้แฟนเค้าอยู่ด้วยกันไม่ได้เลย โทรจิกโทรตามจนเกินไป จากรักเริ่มเฉยๆ จากเฉยๆเริ่มเกลียด นี่ถ้าไม่เกรงใจแฟนอยากถามเหมือนกันว่ากะไม่ให้ผัวเมียเค้ามีเวลาอยู่ด้วยกันเลยหรอ 1ครั้งต่อเดือนก้อยังดี ที่ให้แค่-ข้าววันละมื้อจบ