เริ่มเรื่องค่ะเราอายุ26 แฟนเราหรือสามี32 ลูก4ขวบ
ครั้งหนึ่งเรามีเพื่อนสนิทมากคนนึ่ง จะนับว่าสนิทดีไหมเคยสนิทแค่สมัยอนุบาลค่ะถึงประถมเด็กๆแล้วหายไปนานมากไม่ติดต่อไม่สนิทกันแล้วแต่...นางจะมาหาบ้านเปนบางครั้งค่ะเรื่องสำคัญๆเพราะบ้านใกล้ๆกันหมู่บ้านเดียวกัน ไม่รู้จักนิสัยไม่รู้จักว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไรแต่เราก็กุมความลับของนางเอาไว้เยอะอยู่ค่ะ แบบว่าท้องแล้วขอยืมตังไปทำแทงค์แบบนี้เเต่ด้วยความที่ตอนนั้นเราเป็นเด็กเราไม่มีเงินหลักพันเลยไม่ได้ให้ไปค่ะ แต่นางบอกว่านางท้องค่ะกับคนชื่อแชมป์คือเพื่อนกันนี่แหละค่ะ แต่เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังค่ะและไม่อยากรู้เรื่องนางตั้งแต่นั้นมานางน่าจะไปเอาออกค่ะแต่ก็ไม่ได้ทักมาอีกเลยหายไป7-8ปีได้ค่ะตั้งแต่เรื่องนั้นแต่เราเปนคนเก็บความลับเก่งมากไม่บอกใครถ้าใครมาบอกเราเราจะไม่ไปเล่าให้ใครฟังค่ะเพราะเขารุ้อยุ่แก่ใจแหละค่ะ พอมางานเลี้ยงรุ่นก็นัดเจอกันค่ะแล้วนางก็เข้ามาตีสนิทเหมือนเดิมแต่

กกกไปตีสนิทกับผัวเราด้วยค่ะด้วยความที่ผัวเฟรนรี่แล้วนางก็ค่อนข้างร่านเพราะเอาเพื่อนผู้ชายมาทำผัวหมดนั้นแหละค่ะไม่ค่อยมีใครคบนางส่วนมากคนที่เปนเพื่อนกับนางจะไม่ยอมให้ผัวมาด้วยถ้านางมาจะมาถามไลน์มีไหมอะไรเบอนี้ค่ะค่อนข้างด้านอยู่แรงมากค่ะ เพื่อนเลยไม่คบค่ะ แต่นางก็น่าตาน่ารักค่ะนิสัยไม่ดีเลยค่ะแอบกินผัวเพื่อนบ่อยค่ะนับได้เพื่อนโรงเรียนเดียวกันห้องเดียวกันคือสามคนค่ะที่เอาไปเป็นผัวแล้วนะคะ เรื่องสนิทกับผัวเราเราจับได้ตอนสิ้นปีแล้วค่ะตั้งแต่ไปเที่ยวด้วยกันค่ะคือแบบมากอดแขนผัวเราค่ะทำแรงมากต่อหน้าเราค่ะแล้วก็แรงมาเลื่อยๆค่ะจับมือกันแล้วแอบโทหากันค่ะ พอเราจับได้แบบคาหนังคาเขาบอกไม่มีอะไรกันค่ะไม่รู้ว่าไปถึงไหนแล้วนะคะ ที่ทนไม่ได้จริงๆคือตอนที่จับมือต่อหน้าเราค่ะ ตอนเดือนกุมภา แล้วตอนนั้นที่เราโมโหมากคุมสติไม่อยู่สติแตกไปเลยหัวใจสลายพังยับไม่มีชิ้นดีร้องไห้สองอาทิตย์ติดมูฟออนไม่ได้จนถึงตอนนี้ค่ะแต่ก็ไม่ได้ร้องไห้เหมือนทุกครั้งแล้วค่ะ ส่วนผัวเรากับเราตกลงกันใหม่จะเริ่มต้นใหม่ค่ะ เพราะว่าตอนนี้เราก็ท้องอยู่ด้วยค่ะรู้ว่าท้องช่วงสิ้นปีแล้วค่ะแล้วเขาก็นอกใจเราตอนสิ้นปีทำให้อะไรหลายๆอย่างมันท้อแท้มากค่ะตอนนี้เราท้อง6เดือนแล้วค่ะแต่ด้วยความที่เราคบกับผัวเรานานมาก8ปีได้เขาไม่เคยนอกใจเราก็ไม่เคยมีเหตุการณ์แบบนี้มาก่อนทำให้เราจุกแบบบอกไม่ถูกค่ะความไว้ใจความซื่อสัจความไว้ใจมันหายไปหมดเลยค่ะ จากที่ไม่เคยเช็กมือถือจากที่อยู่ไกลๆกันแล้วไม่ให้คิดว่าเขาจะไม่นอกใจมันไม่คิดไม่ได้จริงๆ แล้วชอบคิดแต่เรื่องเดิมๆจนเก็บไปฝันร้ายอยู่บ่อยๆ บางครั้งเราคิดว่าอยากเดินออกจากจุดนี้ไปแต่ในใจก็รักแหละค่ะบางครั้งอาจเราใช้คำพูดว่าเขาแรงไปจนเขาเบื่อเราจึงหาของที่หวานหอมเราก็เข้าใจนะที่จะไปหาของที่หวานที่หอมกว่า จนเขาลืมค่ะว่าตอนแรกๆเราก็หอมก็หวานแบบนั้น เรื่องนี้จบลงด้วยดีเพราะตกลงว่าบล้อกทุกอย่างแล้วเริ่มใหม่แล้วมูฟออนทั้งสองฝ่าย แต่สิ่งที่ค้างคาในใจคือเราไม่สามารถลืมเรื่องเลวร้ายทั้งหมดนี้ไปจากสมองหัวใจได้เลยทุกครั้งที่ผัวเราทำผิดเรื่องเล็กเรื่องน้อยแอบแซวสาวพูดเล่นกับสาวหรือคุยกับเพื่อนสาวหรือแอดสาว เราจะคิดถึงเรื่องนี้ซ้ำๆจนเป็นโรคจิตชนิดหนึ่งแบบอยู่ๆน้ำตาไหลแบบไม่มีสาเหตุไหลแล้วต้องปล่อยให้ไหลจนหยุดแล้วไปล้างหน้า เวลานอนถ้าไม่มีอะไรทำก็จะนอนนึกถึงเรื่องนี้แล้วร้องไห้เองเราจะทำยังไงดีในเมื่อเราพยายามลืมแต่ลืมไม่ได้ยังคงวนอยู่แบบนี้ทุกๆครั้ง แม้แต่ตอนนี้เราพิมอยู่เราก็ร้องไห้ค่ะ เรามูฟออนจากเรื่องนี้ไม่ได้เลยค่ะแต่รู้สึกดีกว่าสามเดือนที่ผ่านมามากเลยค่ะ
คนที่ถูกนอกใจจากเพื่อนสนิท
ครั้งหนึ่งเรามีเพื่อนสนิทมากคนนึ่ง จะนับว่าสนิทดีไหมเคยสนิทแค่สมัยอนุบาลค่ะถึงประถมเด็กๆแล้วหายไปนานมากไม่ติดต่อไม่สนิทกันแล้วแต่...นางจะมาหาบ้านเปนบางครั้งค่ะเรื่องสำคัญๆเพราะบ้านใกล้ๆกันหมู่บ้านเดียวกัน ไม่รู้จักนิสัยไม่รู้จักว่าชอบอะไรไม่ชอบอะไรแต่เราก็กุมความลับของนางเอาไว้เยอะอยู่ค่ะ แบบว่าท้องแล้วขอยืมตังไปทำแทงค์แบบนี้เเต่ด้วยความที่ตอนนั้นเราเป็นเด็กเราไม่มีเงินหลักพันเลยไม่ได้ให้ไปค่ะ แต่นางบอกว่านางท้องค่ะกับคนชื่อแชมป์คือเพื่อนกันนี่แหละค่ะ แต่เราไม่เคยเล่าให้ใครฟังค่ะและไม่อยากรู้เรื่องนางตั้งแต่นั้นมานางน่าจะไปเอาออกค่ะแต่ก็ไม่ได้ทักมาอีกเลยหายไป7-8ปีได้ค่ะตั้งแต่เรื่องนั้นแต่เราเปนคนเก็บความลับเก่งมากไม่บอกใครถ้าใครมาบอกเราเราจะไม่ไปเล่าให้ใครฟังค่ะเพราะเขารุ้อยุ่แก่ใจแหละค่ะ พอมางานเลี้ยงรุ่นก็นัดเจอกันค่ะแล้วนางก็เข้ามาตีสนิทเหมือนเดิมแต่