เราลังเลมานานมากๆแล้วค่ะ ตอนนี้เรากับแฟนอยู่ไกลกันแต่ไม่ใช่ปัญหาค่ะ เริ่มเลยนะคะ ช่วงแรกๆที่ห่างกันฝ่ายชายจะเป็นคนมาหาเราเองหลังๆก็มารับเราไปอยู่ด้วย แต่พอรอบที่ห้าที่หกเราเป็นฝ่ายไปหาเองค่ารถออกเองไปกลับ 400-500 บาท เราคนออก(แต่เราก็เต็มใจไปเองนะเราก็ไม่ได้คิดอะไร)เขาทำงานค่ะทำกับญาติได้เงินวันละ100-200 เพราะคนที่เขาทำงานด้วยพึ่งดาวน์รถให้เขาเลยหักเงินวันละ100บาท หนูสั่งเกตุมานานมากๆแล้วเวลาเขามีเงินเขาให้เราถือหมด ตอนที่หนูไปหาเขาทางแม่เขาไม่มีอะไรเป็นของตัวเองเลยแม้กระทั้งบ้าน แต่หนูก็ไม่ได้ติดอะไรแต่หนูไม่ชอบที่เขาชอบขอเงินเราเวลาเราหลับเขามักจะโอนเงินจากโทรศัพท์เราไปใส่บัญชีเขา เวลาเขาทำงานมาเงินเขาให้หนูเก็บหมดแต่เงินเติมน้ำมันรถก็มาขอบางทีเป็นหนี้เพื่อนก็มาขอเงินทำงานเขาได้วันละ100-200 ให้เราถือก็จริงแต่ค่าอะไรต่ออะไรก็มาขอเราขอจนมันเกิน300 ล่าสุดเป็นเรื่องที่เรารับไม่ได้มากๆเขาบอกจะมาหมั้นเดือนเมษา เราก็โอเค แต่พอใกล้วันเขาไม่มาค่ะเจ็บปวดมากทางผู้ใหญ่เราก็จะเตรียมงานแล้วทางแม่เขาไม่มีการโทรมาบอก แต่ก็ผิดที่เราที่ไม่ได้โทรไปถาม เราพยายามดันเขาที่สุดค่ะแต่เขาไม่เอาสักทาง เราบอกให้ไปทำใบขับขี่เพื่อไปขับแกร็ปเขาก็บอกว่ายังไม่พร้อม เราก็เลยบอกว่างั้นปีหน้าเค้าเรียนจบไปทำงานเกาหลีกันมั๊ยเดี๋ยวให้ทางพ่อเค้าช่วยออกค่าเครื่องเขาก็บอกว่าไกล เราพยายามสุดๆแล้วค่ะ อยากถามว่าความคิดของผู้ชายบ้างว่ามันเป็นอะไรเป็นไปได้อยากให้ผู้ชายเข้ามาตอบ แต่เรื่องอื่นเขาก็ดีนะคะ แต่เขาไม่สู้ชีวิตเลย ไม่เหมือนเรา เราทำทุกอย่างจนมีกินมีใช้ดิ้นทุกทางแต่เขาไม่ทำอะไรเลยสักอย่าง ทำแต่งานได้วันละ200 เราไม่ได้อยากดูถูก เราไม่อยากเสียเขาไปแต่มาเป็นแบบนีหนูก็ไม่ไหวเหมือนกัน ....จะเอายังไงดีคะ
ผู้ชายไม่รู้จักคิด ไม่มีอะไรเป็นของตัวเอง ผู้หญิงคิดยังไงคะ