iphone นั้นเป็นสินค้าที่หลายๆผู้ใช้เริ่มเลือกใช้เพราะว่ามันดี ไม่ใช่เพราะหรูหราอีกต่อไป ฝรั่งเนี่ยหลายๆคนไม่ได้บ้า Brand ก็ยังใช้
มาเรื่องราคาบ้างก็จะมี 3 ประเภท
1. รู้ว่าดี แต่แพง ก็ยังซื้อ
2. รู้ว่าดี และ คิดว่าราคาโอเค รับได้ก็ซื้อ
3. รู้ว่าดี แแต่แพง เลยไม่ซื้อ
ดังนั้นคำว่าถูกแพง แต่ละคนนั้นมองไม่เหมือนกัน สำคัญแค่ว่าสินค้านี้มันหลอกขายหรือไม่ เช่น สินค้าทำออกมาไม่ดี แปปเดียวก็เสียแล้ว หรือต่อให้ไม่เสียแต่ก็ใช้การได้ไม่ดี แบบนี้ถึงเรียกได้ว่าสินค้าหลอกขาย แต่ถ้าสินค้าที่ Prove มาแล้วว่าดี ผ่านมาตราฐานต่างๆมากมาย แบบนี้ไม่ใช่สินค้าหลอกขาย
ปัญหาของสังคมคือ ทุกวันนี้ ชอบคิดแทนและตัดสินคนอื่นว่าซื้อของชิ้นนั้น แพง หรือ ไม่แพง เลวร้ายไปกว่านั้นคือ ไปหาว่าเขาโดนหลอกขายมาซะงั้น
จะบอกว่าตอนนี้เราไม่พูดเรื่องคุณภาพแล้วนะ เพราะผ่านขั้นตอนนี้มาแล้ว จะยกตัวอย่างนะ นาง A ชอบดื่มเหล้า ไวน์มากมาก จึงไปซื้อไวน์ ... มา ราคาขวดละหมื่น ส่วนนาง B ไม่ได้หลงไหล ชื่นชอบด้าน Alc ก็จะบอกว่า นาง A เธอโดนหลอกขายแล้ว เธอไมซื้อแพงจัง
ตัวอย่างต่อจากของเดิม ส่วนนาง B เป็นคนรักสุขภาพมาก ก็จะจัดสรรงบไปลงที่สุขภาพเสียส่วนใหญ่ ได้ไปซื้อลู่วิ่งอันนึงราคา 50000 มา แต่นาง A ไม่ได้รักสุขภาพมาก ก็ไม่ได้พร้อมจัดสรรค์งบมาด้านนี้ ก็จะบอกว่า นาง B โดนหลอกแล้ว ซื้ออะไรลู่วิ่งแพงๆ ซื้อ 6-7 พันก็พอแล้ว โดยไม่เข้าใจว่าทำไม B ถึงต้องซื้อลู่วิ่งราคา 50000 บาทนี้
สรุป อยากให้เลิกคิดแทนคนอื่น เงินของเขา เขารักของเขา เขาจัดสรรงบส่วนไหนตามความชอบของเขา
นอกจากสินค้ามันจะไม่ดี อันนี้คุณถึงจะแนะนำเขาได้ว่าสินค้ามันไม่ดี
ไม่งั้นคุณกูไปประกาศเลยนะ คนขับรถ สูงกว่า Benz คือโดนหลอก รถ Eco ก็มี ซื้อได้6-7 คัน ในราคาซื้อรถตังแต่ Benz ขึ้นไปคันเดียว จก็ขับถึงจุดหมายปลายทางเหมือนกันอ่ะ แต่ว่าสิ่งที่ไม่เหมือนกันคือ DETAIL ต่างหากที่ทำให้ต้นทุนต่างกัน ราคาต่างกัน
ดังนั้น เลิกตัดสินคนอื่นสักที
คุณคิดว่า iphone แล้วก็พวกรถ Super car หรือ Benz นั้นดีไหม แล้วแพงไหม? หยุดว่าคนอื่นว่าซื้อของแพง หรือโดนหลอกซื้อดีไหม?
มาเรื่องราคาบ้างก็จะมี 3 ประเภท
1. รู้ว่าดี แต่แพง ก็ยังซื้อ
2. รู้ว่าดี และ คิดว่าราคาโอเค รับได้ก็ซื้อ
3. รู้ว่าดี แแต่แพง เลยไม่ซื้อ
ดังนั้นคำว่าถูกแพง แต่ละคนนั้นมองไม่เหมือนกัน สำคัญแค่ว่าสินค้านี้มันหลอกขายหรือไม่ เช่น สินค้าทำออกมาไม่ดี แปปเดียวก็เสียแล้ว หรือต่อให้ไม่เสียแต่ก็ใช้การได้ไม่ดี แบบนี้ถึงเรียกได้ว่าสินค้าหลอกขาย แต่ถ้าสินค้าที่ Prove มาแล้วว่าดี ผ่านมาตราฐานต่างๆมากมาย แบบนี้ไม่ใช่สินค้าหลอกขาย
ปัญหาของสังคมคือ ทุกวันนี้ ชอบคิดแทนและตัดสินคนอื่นว่าซื้อของชิ้นนั้น แพง หรือ ไม่แพง เลวร้ายไปกว่านั้นคือ ไปหาว่าเขาโดนหลอกขายมาซะงั้น
จะบอกว่าตอนนี้เราไม่พูดเรื่องคุณภาพแล้วนะ เพราะผ่านขั้นตอนนี้มาแล้ว จะยกตัวอย่างนะ นาง A ชอบดื่มเหล้า ไวน์มากมาก จึงไปซื้อไวน์ ... มา ราคาขวดละหมื่น ส่วนนาง B ไม่ได้หลงไหล ชื่นชอบด้าน Alc ก็จะบอกว่า นาง A เธอโดนหลอกขายแล้ว เธอไมซื้อแพงจัง
ตัวอย่างต่อจากของเดิม ส่วนนาง B เป็นคนรักสุขภาพมาก ก็จะจัดสรรงบไปลงที่สุขภาพเสียส่วนใหญ่ ได้ไปซื้อลู่วิ่งอันนึงราคา 50000 มา แต่นาง A ไม่ได้รักสุขภาพมาก ก็ไม่ได้พร้อมจัดสรรค์งบมาด้านนี้ ก็จะบอกว่า นาง B โดนหลอกแล้ว ซื้ออะไรลู่วิ่งแพงๆ ซื้อ 6-7 พันก็พอแล้ว โดยไม่เข้าใจว่าทำไม B ถึงต้องซื้อลู่วิ่งราคา 50000 บาทนี้
สรุป อยากให้เลิกคิดแทนคนอื่น เงินของเขา เขารักของเขา เขาจัดสรรงบส่วนไหนตามความชอบของเขา
นอกจากสินค้ามันจะไม่ดี อันนี้คุณถึงจะแนะนำเขาได้ว่าสินค้ามันไม่ดี
ไม่งั้นคุณกูไปประกาศเลยนะ คนขับรถ สูงกว่า Benz คือโดนหลอก รถ Eco ก็มี ซื้อได้6-7 คัน ในราคาซื้อรถตังแต่ Benz ขึ้นไปคันเดียว จก็ขับถึงจุดหมายปลายทางเหมือนกันอ่ะ แต่ว่าสิ่งที่ไม่เหมือนกันคือ DETAIL ต่างหากที่ทำให้ต้นทุนต่างกัน ราคาต่างกัน
ดังนั้น เลิกตัดสินคนอื่นสักที