คือตอนนี้ในครอบครัวเรามีอยู่กันแค่ 2 คน แม่ผมเป็นคนที่ไม่ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่น อารมณ์ประมาณว่าบอกเข้าใจ แต่ใจลึกๆไม่เข้าใจครับ และจะเถียงกลับทันที และแม่ชอบยุ่งเรื่องส่วนตัวผมมากไปครับ ชอบถามตลอดว่าทำอะไร และทันทีที่บอกแม่ก็จะด่าครับเช่น ผมไปเซเว่น ไปซื้อ Energy-G ที่เหมาะสำหรับนักเรียนมันช่วยทำให้ตื่นอ่ะครับ แต่พอแม่จับได้แม่ก็ด่าเลยครับว่า กินไปมันทำให้หยุดสูงนะ และห้ามผมกินอีกทั้งๆที่มันเป็นของสำหรับนักเรียน
พอผมลองชิมกาแฟแม่ก็ด่าอีกครับว่า ใครพากิน? มันมีกาเฟอีนแล้วเดี๋ยวมันจะติด คือผมนานๆทีกินครับ ผมโดนห้ามกินของพวกนี้ทั้งๆที่มันแทบไม่ให้โทษกับผมเลย และถึงขั้นถ้ากินอีกก็จะไล่ออกจากบ้าน และมีครั้งนึงแม่บอกว่าลองทำอาหารตาม Youtube มั้ย ผมก็เลยตกลงและลองทำ พอผมทำตามสูตรในคลิป แม่ก็จะมาขัดและบอกว่ามันควรทำแบบนี้(ขึ้นเสียงใส่เลยครับ ทั้งๆที่ผมก็ไม่ได้ทำอะไรผิด) หรือเวลาทำงานบ้านนะครับ แม่เอาผ้าไปเช็ดโต๊ะหน้าบ้าน แล้วมันมีอีก 4 โต๊ะในซุ้ม ผมก็เลยถามว่าในซุ้มเช็ดหรือยังครับ? (คือในใจผมจะไปเช็ดให้) แม่ก็ตอบว่า งั้นก็มาทำงานที่เหลือแทนกูนะ เดะกูจะไปเช็ดโต๊ะให้ แบบขึ้นเสียงเลยครับ ที่ผมถามเพราะว่าผมรีบและมีคนให้ผมไปช่วยงานในช่วงเวลาใกล้ๆกันครับ แม่ก็คิดว่าผมอ้างเพื่อที่จะไปทำงานให้คนๆนั้นโดยไม่เช็ดโต๊ะครับ ก็เลยโดนด่าชุดใหญ่ครับ และบ่นว่า "ถ้าออกไปจากชีวิตกูก็คงดีเนอะ" พออธิบายแม่ก็ไม่เชื่อ และคิดว่าผมกำลังโกหกอยู่อะไรแบบนี้ครับ แล้วประเด็นคือแม่ชอบมีตรรกะเพี้ยนๆครับ เช่น ใครทำอะไรมา ต้องแก้แค้น และตัวเองต้องถูกเสมอครับ หรือวิธีการใช้งานผมอ่ะครับ คือผมเสนอว่ามันมีวิธีที่ง่ายกว่าและได้ประสิทธิภาพสูง แม่ก็บอกว่าทำแบบนี้แหละ กูคิดแล้ว คิดคนเดียวไม่ปรึกษาใครเลยครับ หลายๆคนก็เหนื่อยที่ต้องทำตามความเอาแต่ใจของแม่ คนในครอบครัวเริ่มหายไปทีละคนครับ หลายๆครั้งที่ด่าผม แม่ก็ชอบขู่ว่าจะไล่ออกจากบ้านครับ หรือตัดความเป็นแม่ลูกอะไรแบบนี้ครับ และบางครั้งก็ทำลายข้าวของของผมครับ ผมไม่รู้ว่าอธิบายยังไงดีแล้วครับ หลักๆเลย แม่ไม่เคยคิดว่าตัวเองถูกเลยครับ และชอบพูดเรื่องที่ไม่รู้จริง มีตรรกะเพี้ยนๆ และชอบใช้ความรุนแรงครับ แบบนี้ควรพาไปหาหมอมั้ยครับ นี่คือการพิมพ์พันทิปครั้งแรก ถ้าอ่านไม่เข้าใจก็ขอโทษด้วยครับ