19 ปีผ่านไป John Q (2002) ในวันที่คนดูก็แก่ลงไป
John Q (2002) หนังดราม่าในปี 2002 ที่ได้ Denzel Washington มารับบทนำเป็น John Quincy Archibald( จอห์น ควินซี่ อาร์ชิบาลด์) พ่อที่พบว่าลูกชายตัวเองป่วยหนักจากโรคหัวใจโต และต้องได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ แต่ประกันสุขภาพที่เขาจ่ายไปทุกๆเดือนไม่สามารถใช้ได้ และครอบครัวเขาก็ไม่มีเงินพอที่จะผ่าตัดรักษาลูกชาย ด้วยแรงกดดันทั้งหมดที่มีทำให้จอห์นตัดสินใจยึดโรงพยาบาล

ครั้งแรกที่ได้ดูในวัย20นิด ต้องยอมรับเลยว่าหนังที่ดูเหมือนธรรมดาๆนี่ ตรึงคนดูได้อยู่หมัด ลุ้นเอาใจช่วยไปกับจอหน์ และสนุกสุดๆ ในวัยที่เพิ่งเริ่มทำงานถือว่าเป็นหนังดีๆ โดยยอดฝีมือ Denzel อีกเรื่องนึง มีโอกาสผ่านตาอีกหลายรอบในเคเบิล ยังจำได้ที่ฟิตเนสยิม คนเดินผ่านไปผ่านมาไม่ได้สนใจดู สุดท้ายมากองรุมกันดู ทั้งฟิตเนส ถือว่าในแง่ของการติดตามหนังเจ๋งจริงๆ

เวลาผ่านไป 19 ปีเมื่อวานบ่ายๆวันอาทิตย์รู้สึกว่าอยากจะดูอีกครั้ง และใน Netflix มีให้ดู พอได้กลับมาดูอีกครั้งในวัย 40 นิดๆ มุมมองความคิดที่เปลี่ยนไป จากที่เป็นแค่หนังที่ดูสนุกลุ้นเอาใจช่วย แต่ตอนนี้พบว่าในช่วงแรกๆของหนังมันช่าง จับใจ สะเทือนใจ คนวัยนี้จริงๆ ดูแล้ว อึนๆ จุกๆ คิดในมุม ว่าถ้าเหตุกราณ์นี้เกิดขึ้นกับเรา รวมกับประสบกราณ์ชีวิตที่ผ่านมา ทำให้รับรู้ถึงความหนักที่ตัวละครพ่อรู้สึกได้ในเวลานั้นจริงๆ
และที่สำคัญในองค์ 3 ของหนัง ความคิดกลับตาลปัตรเปลี่ยนไป และเห็นด้วยไปกับคำพูดของ ผอ.โรงพยาบาลที่บอกว่า ถ้ายอมให้ John Q ไปครั้งนี้ พรุ่งนี้ทุกโรงพยาบาลจะมีคนถือปืนมายึดโรงพยาบาลทุกโรงเป็นที่แน่นอน ทั้งๆที่ตอน เราอายุ 20 นิดๆ กลับสนุกและเอาใจช่วยไปกับ John Q แต่ในวัย40กับไม่เห็นด้วยการกระทำของ John Q

และที่หนักที่สุดคือ ในตอนสุดท้ายของหนังที่จบได้แบบ Hollywood สุดๆๆๆๆๆ ทุกอย่างช่างคลี่คลาย ลูกชายได้ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจแบบปาฎิหาริย์เว่อร์วังสุดๆ ตัวพ่อกลายเป็นฮีโร่ และความผิดถูกโยนไปให้กับ บริษัทประกัน โอเค ในแง่ความประทับใจหนังจบแบบนี้ก็น่าจะดี แต่ทำไมละ ทำไม ไม่บอกว่ามันน่าจะเป็นย้ำว่า ทุกคนที่ทำประกันต้องใส่ใจในรายละเอียดชองตัวประกัน และศึกษาอย่างเข้าใจ หรือการยอมรับอะไรบางอย่างของกฎทางสังคม
ฟังดูอาจจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่อยากจะให้คนที่ดูได้รับรู้สิงต่างๆที่อาจจะเป็นประโยชน์ ความละเอียดรอบคอบ เพราะมันไม่มีหรอก ปาฎิหาริย์ แบบในหนัง ....เผลอๆโดนสไนเปอร์ส่องดับไปตั้งแต่กลางเรื่องละ
19 ปีผ่านไป John Q (2002) ในวันที่คนดูก็แก่ลงไป
John Q (2002) หนังดราม่าในปี 2002 ที่ได้ Denzel Washington มารับบทนำเป็น John Quincy Archibald( จอห์น ควินซี่ อาร์ชิบาลด์) พ่อที่พบว่าลูกชายตัวเองป่วยหนักจากโรคหัวใจโต และต้องได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจ แต่ประกันสุขภาพที่เขาจ่ายไปทุกๆเดือนไม่สามารถใช้ได้ และครอบครัวเขาก็ไม่มีเงินพอที่จะผ่าตัดรักษาลูกชาย ด้วยแรงกดดันทั้งหมดที่มีทำให้จอห์นตัดสินใจยึดโรงพยาบาล
ครั้งแรกที่ได้ดูในวัย20นิด ต้องยอมรับเลยว่าหนังที่ดูเหมือนธรรมดาๆนี่ ตรึงคนดูได้อยู่หมัด ลุ้นเอาใจช่วยไปกับจอหน์ และสนุกสุดๆ ในวัยที่เพิ่งเริ่มทำงานถือว่าเป็นหนังดีๆ โดยยอดฝีมือ Denzel อีกเรื่องนึง มีโอกาสผ่านตาอีกหลายรอบในเคเบิล ยังจำได้ที่ฟิตเนสยิม คนเดินผ่านไปผ่านมาไม่ได้สนใจดู สุดท้ายมากองรุมกันดู ทั้งฟิตเนส ถือว่าในแง่ของการติดตามหนังเจ๋งจริงๆ
เวลาผ่านไป 19 ปีเมื่อวานบ่ายๆวันอาทิตย์รู้สึกว่าอยากจะดูอีกครั้ง และใน Netflix มีให้ดู พอได้กลับมาดูอีกครั้งในวัย 40 นิดๆ มุมมองความคิดที่เปลี่ยนไป จากที่เป็นแค่หนังที่ดูสนุกลุ้นเอาใจช่วย แต่ตอนนี้พบว่าในช่วงแรกๆของหนังมันช่าง จับใจ สะเทือนใจ คนวัยนี้จริงๆ ดูแล้ว อึนๆ จุกๆ คิดในมุม ว่าถ้าเหตุกราณ์นี้เกิดขึ้นกับเรา รวมกับประสบกราณ์ชีวิตที่ผ่านมา ทำให้รับรู้ถึงความหนักที่ตัวละครพ่อรู้สึกได้ในเวลานั้นจริงๆ
และที่สำคัญในองค์ 3 ของหนัง ความคิดกลับตาลปัตรเปลี่ยนไป และเห็นด้วยไปกับคำพูดของ ผอ.โรงพยาบาลที่บอกว่า ถ้ายอมให้ John Q ไปครั้งนี้ พรุ่งนี้ทุกโรงพยาบาลจะมีคนถือปืนมายึดโรงพยาบาลทุกโรงเป็นที่แน่นอน ทั้งๆที่ตอน เราอายุ 20 นิดๆ กลับสนุกและเอาใจช่วยไปกับ John Q แต่ในวัย40กับไม่เห็นด้วยการกระทำของ John Q
และที่หนักที่สุดคือ ในตอนสุดท้ายของหนังที่จบได้แบบ Hollywood สุดๆๆๆๆๆ ทุกอย่างช่างคลี่คลาย ลูกชายได้ผ่าตัดเปลี่ยนหัวใจแบบปาฎิหาริย์เว่อร์วังสุดๆ ตัวพ่อกลายเป็นฮีโร่ และความผิดถูกโยนไปให้กับ บริษัทประกัน โอเค ในแง่ความประทับใจหนังจบแบบนี้ก็น่าจะดี แต่ทำไมละ ทำไม ไม่บอกว่ามันน่าจะเป็นย้ำว่า ทุกคนที่ทำประกันต้องใส่ใจในรายละเอียดชองตัวประกัน และศึกษาอย่างเข้าใจ หรือการยอมรับอะไรบางอย่างของกฎทางสังคม
ฟังดูอาจจะเห็นแก่ตัวไปหน่อย แต่อยากจะให้คนที่ดูได้รับรู้สิงต่างๆที่อาจจะเป็นประโยชน์ ความละเอียดรอบคอบ เพราะมันไม่มีหรอก ปาฎิหาริย์ แบบในหนัง ....เผลอๆโดนสไนเปอร์ส่องดับไปตั้งแต่กลางเรื่องละ