เราไม่ให้ยืมนะ ยืนท้าวเอวใส่ แล้วบอกว่า ป้าคะ เป็นเพราะป้าเลี้ยงลูกตามใจเกินไป
งานการก็ไม่เห็นจะทำ เรียนจบมาตั้งปีกว่าจะสองปีแล้ว (พอดีเรารู้จักเด็กคนนี้) ทำไมถึงไม่ให้ลูกไปทำงานคะ

เขาบอก ไม่อยากให้ลูกออกไปหางานทำช่วงนี้ เพราะตอนนี้มันมีโควิด 
เราก็เลยพูดว่า แล้วป้าจะอยู่กันแบบนี้หรอคะ งานการไม่ทำ จะไม่มีกินอยู่แล้ว 
ทำไมไม่ให้ลูกออกไปใช้ชีวิตด้วยตัวเองคะ โตจนอายุ 20 กว่าแล้ว อย่าเลี้ยงลูกแบบนี้ค่ะ สงสารลูกบ้าง คุณป้าเลี้ยงเขาไปตลอดชีวิตไม่ได้

สุดท้าย เขาตัดสินใจไม่ยืมเงินเรา 

จบ

คือ เราเพิ่งรู้ว่า ป้าเขาเพิ่งออกรถใหม่ ด้วยเงินสด ให้ลูกสาว ราคาหกเจ็ดแสนกว่า
แล้วคืองง ลูกก็ไม่เห็นทำงานทำการอะไร ทั้งๆที่ลูกเรียนจบนานแล้วนะ แต่ไม่เห็นทำงานนะ อยู่บ้านเฉยๆ 
เห็นว่าเป็นนักเทรดหุ้นอยู่บ้าน เราตลกอะ เด็กสมัยนี้รักสบายเกิน นางเอาเงินแม่มาเทรดหุ้นด้วยนะ งงใจ
แกเลี้ยงลูกมาสบาย จนเหมือนลูกเคยสบาย และป้าเขาก็ยังให้เงินลูกใช้ น่าจะเป็นเงินเก็บของป้าเขา ให้ลูกเคยตัว

เราก็เลย เออ ป้าไปยืมคนอื่นเถอะ จะมองหน้ากันไม่ติดก็ไม่สน ชั้นไม่แคร์ 
ชั้นถูกสอนมาว่า อย่าให้ใครยืมเงิน ถ้าขอ 100 200 ขอคือขอ ให้เลย ไม่ต้องคืน
แต่ยืม เป็นหมื่น แล้วไม่รู้ว่าจะได้คืนมั้ย ตัดปัญหาไปเลย ไม่ให้ยืม 

เราเป็นคนให้ยืมเงินยากด้วย เพราะเนื่องจากเราทำงานแล้วเจอสังคมรอบตัวมาเยอะ เสียเพื่อนเพราะเงิน บลาๆ
เมื่อก่อนไม่ค่อยได้อยู่บ้าน เพราะเราไปทำงานทุกวัน ตอนนี้ Work from home ก็เลยโดนเหมือนที่เล่าไป

ด้วยการงานเราก็ไม่รู้จะยังไง ถึงโควิดจะไม่ค่อยกระทบสายงานเรา
แต่เราไม่เคยประมาทในการใช้จ่าย เงินเดือนแค่ 70K  และก็งานเสริมอีก 30-40K ไม่แน่นอน
แต่เราต้องรับผิดชอบค่าใช้จ่ายทั้งบ้าน เก็บออมเพื่อตัวเองยามฉุกเฉินเดือนละ 20K ส่งประกันสุขภาพตัวเองและแม่ 2 คนอีก แต่เป็นรายปี 

รายจ่ายเราเยอะ ไม่ใช่น้อยๆนะ 
ไม่อยากให้คนมายืมเงิน ถ้าให้ยืม คือเหมือนเอาตัวเองไปทุกข์ทนทรมานละ ต้องไปกราบขอเงินคืนอีก