ท้อแท้กับชีวิต

คือตัวเราอะ มีเรื่องกลุ้มใจพยายามบอกกับเพื่อนชวนเพื่อนคุย(เพื่อนที่เราไว้ใจมากๆกินนอนด้วยกัน) แต่แทนที่เพื่อนจะช่วยแก้ปัญหาช่วยปลอบกับพูดตะคอกกลับประมาณว่า "มีสมองหัดคิดเองซะบ้าง" มันรู้สึกแย่มากตอนมันมีปัญหาเราช่วยทุกอย่างแบบ ทุกอย่างจริงๆ เดือดร้อนเรื่องเงินก็ช่วยเต็มที่ไม่เคยบ่นสักคํา แต่พอตอนนี้เอาตัวรอดแล้วกับพูดกลับเพื่อนแบบนี้อะ มันชํ้าใจมากเลยนะครับ มันรู้สึกแบบ "เห้ย! ที่กูทํามานี้กูคือเครื่องมือของเหรอวะ" รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าไปเลยอะ พยายามทําตัวอารมณ์ดีตลอด มันก็บอกทําตัวเป็นเด็ก คือที่ทํามาทั้งหมดนี้มันไม่มีประโยชน์ใช่มั้ย มันเป็นเรื่องล้อเล่นหรอ มันเป็นเรื่องที่เล่นตลกกับความรู้สึกของกูหรอ มันเหมือนโดนทรยศแล้วถูกปล่อยไว้กลางทางอะครับ ถามตรงๆ สนุกมากใช่มั้ย (ทั้งหมดนี้คือการระบายความรู้สึก)
-ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ- ยืนยันตัวตนไม่ได้เลยมาระบายในนี้