สวัสดีค่ะทุกคน คือเราทำงานที่เดียวกับแม่ค่ะ แล้วแม่เราก็เป็นหัวหน้า แล้วเราก็เป็นลูกจ้าง แต่ไม่ค่อยได้เจอแม่นะคะ เพราะเราทำงานด้านล่างแต่แม่ทำงานด้านบน (แต่คือฝ่ายเดียวกัน) คือเราเป็นคนตรงต่อเวลาในระดับนึงเลยค่ะ คือถ้าสายเราก็จะสายไม่เกิน 5 นาที หรือถ้ามีเหตุให้เราต้องสายจริงๆเราก็จะรออนุญาตหัวหน้างานเรา (แต่เหตุผลที่สายส่วนใหญ่จะมาจากแม่ค่ะ) ปกติเรากับแม่ไม่ได้ไปทำงานรถคนเดียวกัน แม่เราจะไปรถยนต์ส่วนเราจะขับมอไซไป เพราะว่าแม่เราไปทำงานสาย อย่างสมมุติเราเข้างาน 09.00น. เราจะออกจากบ้านประมาณ 08.30น. หรือไม่ก็ 08.45น. เราขับรถประมาณ 10 นาที ถึงที่ทำงานค่ะ แต่แม่เราจะออกจากบ้านประมา่ณ 08.50น. หรือสายกว่านั้น เลยเป็เหตุผลให้เราไม่อยากไปรถคันเดียวกันค่ะ 

แต่เหตุการที่จะมาเล่าวันนี้คือ เราจะขอลาครึ่งวัน(เพราะแม่จะให้ไปทำธุระด้วย) เขาก็บอกให้เที่ยงเรากลับ ตอนเช้าเขาจะไปทำงาน(ซึ่งวันนี้เป็นวันหยุดเสาอาทิตย์นะคะ เราทำงาน 6 วัน) แต่พอเช้ามาเหมือนเดิมค่ะ เขาสาย เราก็เลยบอกว่า "งั้นหนูไปเองก็ได้ เดี๋ยวเที่ยงกลับ" เพราะเราเห็นว่าแม่เรายังแต่งตัวไม่เสร็จแล้วเขาเป็นคนแต่งตัวนานค่ะ เขาก็บอก "ให้ไปด้วยกัน จะขี่รถไปทำไมร้อนๆ" แล้วด้วยความที่เรามองว่า เอ้าเราลาครึ่งวัน เราจะยังไปทำงานสายอีกหรอ เราก็เกรงใจเพื่อนร่วมงาน เราก็เลยบอกเขาไปแบบนั้น แม่เราก็สวนมาว่า "คนอื่นเขาก็ให้ทำงานครึ่งวันเหมือนกัน" เราก็เลยถามว่า แล้วคนอื่นที่ว่าเขาอยู่งานเดียวกับเราไหม (เพราะงานเราแผนกเราต้องมีคนอยู่เฝ้าตลอดจะไปไหนพร้อมกันหมดไม่ได้) จากนั้นแม่เราก็เลยสวนมาว่า "เอองั้นอยากจะทำไรก็ทำ ไปไหนก็ไป ตามใจ" แต่ใช้น้ำเสียงที่ไม่ดีกับเราค่ะ

เราเลยอยากมาถามว่าเราผิดมากหรอคะ ที่ไม่อยากเอาเปรียบเพื่อนร่วมงานโดยการมาสาย เราไม่อยากให่ใครมองว่าพอเป็นลูกหัวหน้าแล้วสิทธิพิเศษทำไมมันเยอะจัง เรายอมรับค่ะ อาจจะมีบางเรื่องที่เราได้สิทธิพิเศษบ้าง แต่เราก็ไม่ได้อยากรับไว้ตลอดนะคะ เราไม่อยากเอาเปรียบใคร ไม่อยากให้ใครมาเอาเปรียบเรา คนอื่นเขามาทำงานกันแต่เช้ากว่าเรา เราแค่ไม่อยากไปสาย เราผิดมากหรอคะ ?

แล้วเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้นบ่อยมากๆกับเราและแม่ค่ะ เราอึดอัดมาก จนอยากจะไปหางานทำที่อื่น แต่ด้วยสภาวะเศรษฐกิจ โควิด-19 ทำให้เราหางานทำไม่ได้ง่ายๆเลยค่ะ เลยต้องทนอยู่แบบนี้