เรียนคณะอะไรดี ถึงจะสบายใจเราและที่บ้าน

สวัสดีทุกคนที่กดเข้ามาอ่านนะคะ ตอนนี้อายุ 17 ย่าง 18 แล้ว ง่ายๆก็คือกำลังจะขึ้น ม.6 ค่ะ เรารู้ตัวเองตั้งแต่เด็กว่าเราไม่ใช่เด็กสายวิท-คณิต หากเราสามารถเลือกเองได้ตั้งแต่แรก เราคงไม่เรียนวิท-คณิต ไม่ใช่ที่บ้านบังคับ แต่ด้วยอยู่ต่างจังหวัด นอกเมืองมากๆ เราไม่สามารถเลือกอะไรได้เยอะ โรงเรียนเรามีแค่สายวิท-คณิต อย่างเดียวทั้งโรงเรียน ( ขอเกริ่นนิดนึ่งนะคะเพื่อความเข้าใจ )🙏🏻 เราต้องถูกวัดมาตรฐานตั้งแต่ เริ่มเข้า ม.1 ซึ่งคนต่างจังหวัดส่วนใหญ่เค้าจะปลูกฝังเด็ก หรือยกย่อมชมเชย เด็กที่เก่งตามมาตรฐาน และเด็กที่ฝันอยากมีอนาคตเป็นข้าราชการ แต่เราจะไม่สนใจเลยถ้าเค้าไม่พูดกระทบกระแทกจิตใจเรา เราพยายามฝืนเรียน ในบางวันมีทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจเพราะเราเบื่อกับการคำนวณตัวเลขหลายๆอย่าง ต้องทนฟังอะไรหลายๆอย่างที่ครูเค้าเอาเด็กแบบเราเปรียบเทียบกับคนเก่งๆในมาตรฐาน พยายามกัดฟันสู้ให้ผ่านทุกๆวัน ทุกๆคาบของการเรียนในโรงเรียนมัธยม ถ้าเราเลือกได้คงเรียน ศิลป์ภาษา แบบไม่ต้องลังเล แต่แล้วก็เกิดปัญหาใหญ่ขึ้น เพราะตอนนี้จะสอบเข้ามหาลัย เรากลายเป็นว่า วิทคณิต ไม่เก่ง พวก ศิลป์ภาษา ก็ไม่ได้เรียน ( เราไม่ได้รวยมาก แต่ก็ไม่ถึงกับอด เวลาเหลือจากการเรียน เช่น เลิกเรียน วันหยุด ต้องช่วยแม่หาตังตลอด กว่าจะกลับบ้านก็ 3 ทุ่มอัพ ไม่มีเวลาทำอะไรเลย  ) การจะสอบเข้า ม.รัฐบาล เป็นเรื่องยากสำหรับเรามาก เพราะเด็กที่เก่งและพร้อมกว่าเรามีเยอะ  ณ ตอนนี้ เราเล็งเป้าหมายไปที่ ม.เอกชน ซึ่งคณะที่เล็งไว้ก็คือ นิเทศ ( สาขาการแสดง ) และ ศิลปะกรรม ( สาขาการออกแบบแฟชั่น ) กลับกลายเป็นว่า พ่อแม่ และทางบ้านทั้งบ้านไม่ชอบเลย อยากให้เรียน ครู พยาบาล หมอ ต่างๆนาๆ เรียกได้ว่าอะไรก็ได้ที่เป็นราชการ ( เราเข้าใจเค้าก็คงเหนื่อย ไม่อยากลำบากแล้ว ) เราก็อยากทำให้ แต่ก็แอบหวังเล็กๆว่าเค้าจะเข้าใจเราบ้าง ตอนนี้เราก็ไม่อยู่นิ่งพยายามฝึกเรียนวาดรูปฝึกพวกดรออิ่งตอนแรกเราจะเอานิเทศ การแสดง ไป Open house ที่มอ แล้วเรียนร้อย แต่กลับถึงบ้านแม่กลับบอกว่า มันไม่มั่นคงมองหาเรียนอย่างอื่นเถอะ กว่าจะพูดกันเข้าใจและกว่าเราจะยอม เรารู้ว่าเค้าหมายถึงเรียนครูเถอะ ( แต่เรารู้ตัวเองไง ถึงเข้าไปเรียน สิ่วออกมาแน่ๆไม่ถึงปีหรอก บวกกับไม่ชอบเด็ก ชอบอยู่คนเดียวในห้องทั้งวัน เรียกได้ว่าเป็นเด็กติสๆคนนึงเลย ) เราเลยมองหาสิ่งที่ตัวเองชอบอีก ( มีคำๆนึ่งที่คนๆนึ่งๆพูด รู้สึกว่ามันเป็นพลังบวกมากๆ อยากประสบความสำเร็จในชีวิต ต้องทำในสิ่งที่ตัวเองชอบ สิ่งที่ชอบ = ทำได้เต็มที่ = ไม่เหนื่อย(แม้ลำบาก) =มีความสุข = ประสบความสำเร็จ บางทีคุณๆที่อ่านมาอาจจะรู้สึกว่ามันส่งพลังบวกยังไง เราก็ไม่รู้จะอธิบายยังไงเหมือนกัน นี่เป็นอีกนึ่งเหตุผลที่ไม่เรียนครู เพราะเราไม่มีความสามารถอธิบายในนักเรียนหลายๆคนเข้าใจได้แม้แต่อธิบายทางมาบ้านให้กับเพือน) เราเลยเริ่มสนใจ ศิลป์กรรม สายาการออกแบบ เพระาส่วนตัวชอบดูแฟชั่นโชว์ ชอบดูแฟชั่น สไตล์ต่างๆของ พวกดาราฮอลลีวูด Kpop จนกระทั่งนางงาม ที่ประกวดชุดประจำชาติ ขอบมากทั้งวันไม่ทำอะไรนอกจากดู แฟชั่น วาดรูป ซ้อมเต้น เดินแบบ อยู่ในห้องทั้งวัน เราเลยมักจะถูก ป้าข้างบ้านหรือแม้กระทั่งแม่ตัวเองบ่นอยู่ประจำว่า ว่างทั้งทีทำไมไม่อ่านหนังสือ( ขอระบายหน่อยๆนะคะ🥲 ) ที่ไม่ทำก็เพราะไม่ได้มีเป้าหมายทางนั้นไง เลยอยากถามว่า ถ้าเป็นคุณๆกัน คุณๆจะทำไงดีคะ เพราะเรารู้แล้วว่าไม่ว่าเราจะเลือกคณะหรือสาจาอะไร ทางบ้านก็ไม่ชอบ จะเรียนให้ท่านก็จนปัญญาจริงๆ จะเรียนสิ่งที่ชอบทางบ้านก็ไม่ชอบ 
ปล.ทำไมอาชีพราชการถึงเป็นประเภทอาชีพเดียวที่มั่นคง ทำไมถึงยังคงมีความคิดอะไรแบบนี้กันอยู่ คนที่ไม่เก่งไม่ชอบพวกนั้น มันอยู่ยากนะ มันเครียดนะ ตอนนี้ท้อมากๆ กลายเป็นว่า เรารู้สึกว่า ไอ้นั้นก็ไม่ได้ ไอ้นี้ก็ไม่เก่ง รู้สึกไร้ประโยชน์มากๆค่ะ 😭