เราขอเลิกกับเขามาสักพักแล้วตั้งแต่ช่วงปีใหม่

ช่วงที่เลิกกันแรกๆเราเองก็ยังติดต่อกันอยู่ ยังไปมาหาสู่กัน ด้วยความที่เราโลเลอยู่เลยคิดว่าจะให้โอกาสลองปรับตัวดูดีไหม
เราคบกันมา 3 - 4 ปี เอาจริงๆเหตุผลที่เราขอเลิกนั่นก็มาจากนิสัยส่วนตัว การใช้ชีวิต และมีความรู้สึกบางอย่างว่าเราไม่คลิกกับเขา ซึ่งเราก็ลองปรับมาสักพักแล้ว แต่คิดว่าพอดีกว่า คือเราว่าคนมันจะปรับจะเปลี่ยนจริงๆมันทำได้ไปนานแล้ว นี่คบกันมานานก็ยังรู้สึกไม่พอใจกับเรื่องเดิมๆ เลยขอหยุดความสัมพันธ์

ทีนี้ปัญหาคือ เขาไม่ยอมจบ
ช่วงเสาร์อาทิตย์ เขาจะมาหาเราที่บ้าน มาชวนไปกินข้าวนั่นนี่ เราก็ไปบ้างไม่ไปบ้าง คือเราอยากจะค่อยๆห่างจากเขา ไม่อยากให้เขาเจ็บ ประมาณ 2-3 อาทิตย์ต่อมาตาเราเสีย เราก็เลยต้องกลับตจว.ไปจัดงานศพ ซึ่งมันเหนื่อยมาก และทำให้เราได้ตกตะกอนความคิดมาว่า เราตัดเขาไปเลยเถอะ เหนื่อยมาพอแล้ว พอเสร็จงานกลับสู่ภาวะปกติเราก็เลยพูดกับเขาตรงๆเลยว่า เราพอกันเถอะ มันไม่เหมือนเดิม เขาก็ไม่โอเค แต่เราก็ยืนยันว่าจะจบ 

เขาไม่ยอมจบ ยังทำทุกอย่างเหมือนเดิม แวะมาหา โทรมา ส่งข้อความต่างๆ ซึ่งเขาจะเเวะมาหาตอนเย็นด้วย เราเลิกงานเย็นกลับบ้านมาก็อยากจะพักมันเหนื่อยอะ แล้วมันก็วนๆอยู่แบบนี้ แวะมา เสาร์ อาทิตย์ บางทีก็มาตอนเย็น มาโดยที่เราก็ไม่รู้ว่าจะมาหรือบอกเรานะ แต่เราบอกอย่ามา ก็ยังมา เราเลยเริ่มไม่รับสาย ไม่ตอบข้อความ มันก็เบาลง
จนวันนึงคือจะกดตัดสายนั่นแหละ แต่เบลอๆพึ่งตื่นนอน กลายเป็นกดรับ มาเลยจ้า จอดรถอยู่ที่หน้าบ้าน
ตอนนี้เราบล็อกเบอร์ แล้วก็ช่องทางโซเชียลต่างๆก็ mute ไว้หมดยังไม่ถึงกับบล็อก ก็สบายใจขึ้นแต่ก็ยังแอบกลัวว่าเขาจะมาอีก

ทุกครั้งที่เขามาเราก็จะพูดตลอดว่า เราจบแล้ว เธอจบเถอะ แต่ก็เหมือนเดิม เขาจะพูดประมาณว่า ไม่เชื่อว่าเราไม่รักเขาแล้ว
คือ เราไม่ได้อยากร่วมทางกับเขาแล้ว ถามว่ารักไหม มันคือความรู้สึกดีที่มีให้อะ ไม่ได้อยากจะทำร้ายให้เจ็บ แต่มาวุ่นวายแบบนี้ก็ไม่ไหวอะ
ล่าสุดก็โพสข้อความหน้าเฟสแล้วแท็คเรามา เพราะเราไม่อ่านไม่ตอบ เฮ้อ

ทำยังไงดีคะ
หรือหาวิธีทำใจเราให้ปลง ให้ไม่หงุดหงิดไหม