สวัสดีเพื่อนๆทุกคน
เรามีเรื่องอยากจะปรึกษา ซึ่งเราไม่เคยปรึกษาใครเลย แต่บางทีมันก็เก็บไว้ไม่ไหว
ต้องบอกก่อนนะคะ ว่าเราเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิง
คือเราแอบชอบคนๆนึงตอนปี57 ซึ่งเขาไม่เคยรู้เลยว่าเราแอบชอบ ซึ่งตอนนั้น เขาเป็นเพื่อนของรุ่นพี่คนนึงในมอที่เรารู้จัก ช่วงที่เราเรียนอยู่ที่มอ เราได้เจอเขาและรู้จักกับเขา ซึ่งตอนนั้นเราก็รู้สึกแปลกๆ กับเขา เวลาเราเจอเขาตอนนั้นทีไร รู้สึกใจไม่อยู่กับตัว คือเสียอาการ รู้ตัวเองอีกทีก็ชอบเขาไปแล้วจริงๆ แต่เปอร์เซ็นต์ที่เป็นไปได้ คือเท่ากับ0 เราต้องห้ามใจเวลาคุยกับเขา หรือเจอเขา จนเราเรียนจบมหาวิทยาลัยเรามีโอกาสได้เจอเขาบ่อยขึ้น เพราะว่าเขาได้ย้ายมาทำงานใกล้ๆแถวที่เราพักอยู่ เรามีโอกาสได้เจอเขาบ่อยขึ้น ได้พูดคุย ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันตลอด เขาจะชอบบอกให้เราดูแลตัวเอง เพราะเราทำงานหนักจนมีอยู่วันนึง เราไปเที่ยวต่างประเทศเรา เราลงรูปในเฟส แล้วเขามาคอมเมนต์แบบชอบรูปนี้จังเลย ตอนนั้นคือดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่ เราก็เลยตัดสินใจซื้อของฝากไปให้เขา และนัดเจอเขา
เราไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึเปล่า แต่ตอนที่เราเจอเขา ดูจากแววตาเขา เขาตั้งใจรอเรามาก คืออยากเจออยากคุยกับเรา วันนั้นเขาพูดไม่หยุดเลย เราก็ตั้งใจฟังเขา เขาก็ถามเราว่ามีแฟนมั้ย เราก็เล่าเรื่องคนที่เคยคบให้เขาฟัง และอยู่ดีๆเขาก็เล่าเรื่องเขา และพูดแบบอ้อมๆว่า เขาก็ไม่มีแฟน เขาปลงกับเรื่องความรัก แต่พอหลังจากนั้น เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็ไม่ค่อยมากดไลค์เรา หรือทักอะไรเราเลย แต่เราก็กดไลค์เหมือนเดิม เรารู้สึกเศร้าอยู่พักนึง เพราะคิดว่า คงไม่ได้เจอกันแล้ว จนเวลาผ่านไป1ปีกว่าๆ เราต้องย้ายที่พักไปอยู่อีกที่ เราก็รู้สึกนิ่งๆกับเขาไป จนเมื่อไม่นานมานี้ อยู่ดีๆ เขาก็ทักแชทมาหา บอกว่าเป็นห่วงเรา ดูแลตัวเองดีด้วยนะ แล้วลงท้ายด้วยว่าแล้วเจอกัน คือตอนนั้น เราทำอะไรไม่ถูกอึ้งไปพักนึง เราก็ตอบแชทเขาไป เราก็บอกเขาว่าเราคิดถึงเขานะ แต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไรมา ส่งแค่สติ้กเกอร์ มาแค่นั้น
คือเราอยากรู้ว่า ที่ผ่านมาทั้งหมด เราคิดไปเองรึเปล่า ว่าเขาก็อาจจะรู้สึกดีกับเรา แต่มันน่าจะเป็นไปได้ยากที่จะเผยความในใจ เราไม่เคยคาดหวังกับการแอบชอบครั้งนี้ เพราะเรารู้อยู่ว่าเป็นไปได้ยาก แต่เราก็สงสัยในตัวเขามากว่าอยู่ดีๆเขาทักมา ทั้งที่1ปีที่ผ่านมา เขาเงียบหาย แต่เขาก็เคลื่อนไหวในเฟสอยู่เรื่อยๆ เลยอยากรู้ว่าใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างไหม มันสับสนไปหมด
เราขอบคุณทุกคนที่อ่านกระทู้นี้ของเราจนจบนะคะ ขอบคุณกับคอมเม้นต์ทุกคอมเม้นต์ล่วงหน้าด้วยนะคะ
การแอบชอบมันซับซ้อน (ขอคำปรึกษา)
เรามีเรื่องอยากจะปรึกษา ซึ่งเราไม่เคยปรึกษาใครเลย แต่บางทีมันก็เก็บไว้ไม่ไหว
ต้องบอกก่อนนะคะ ว่าเราเป็นผู้หญิงที่ชอบผู้หญิง
คือเราแอบชอบคนๆนึงตอนปี57 ซึ่งเขาไม่เคยรู้เลยว่าเราแอบชอบ ซึ่งตอนนั้น เขาเป็นเพื่อนของรุ่นพี่คนนึงในมอที่เรารู้จัก ช่วงที่เราเรียนอยู่ที่มอ เราได้เจอเขาและรู้จักกับเขา ซึ่งตอนนั้นเราก็รู้สึกแปลกๆ กับเขา เวลาเราเจอเขาตอนนั้นทีไร รู้สึกใจไม่อยู่กับตัว คือเสียอาการ รู้ตัวเองอีกทีก็ชอบเขาไปแล้วจริงๆ แต่เปอร์เซ็นต์ที่เป็นไปได้ คือเท่ากับ0 เราต้องห้ามใจเวลาคุยกับเขา หรือเจอเขา จนเราเรียนจบมหาวิทยาลัยเรามีโอกาสได้เจอเขาบ่อยขึ้น เพราะว่าเขาได้ย้ายมาทำงานใกล้ๆแถวที่เราพักอยู่ เรามีโอกาสได้เจอเขาบ่อยขึ้น ได้พูดคุย ถามไถ่สารทุกข์สุกดิบกันตลอด เขาจะชอบบอกให้เราดูแลตัวเอง เพราะเราทำงานหนักจนมีอยู่วันนึง เราไปเที่ยวต่างประเทศเรา เราลงรูปในเฟส แล้วเขามาคอมเมนต์แบบชอบรูปนี้จังเลย ตอนนั้นคือดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่ เราก็เลยตัดสินใจซื้อของฝากไปให้เขา และนัดเจอเขา
เราไม่รู้ว่าเราคิดไปเองรึเปล่า แต่ตอนที่เราเจอเขา ดูจากแววตาเขา เขาตั้งใจรอเรามาก คืออยากเจออยากคุยกับเรา วันนั้นเขาพูดไม่หยุดเลย เราก็ตั้งใจฟังเขา เขาก็ถามเราว่ามีแฟนมั้ย เราก็เล่าเรื่องคนที่เคยคบให้เขาฟัง และอยู่ดีๆเขาก็เล่าเรื่องเขา และพูดแบบอ้อมๆว่า เขาก็ไม่มีแฟน เขาปลงกับเรื่องความรัก แต่พอหลังจากนั้น เราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น เขาก็ไม่ค่อยมากดไลค์เรา หรือทักอะไรเราเลย แต่เราก็กดไลค์เหมือนเดิม เรารู้สึกเศร้าอยู่พักนึง เพราะคิดว่า คงไม่ได้เจอกันแล้ว จนเวลาผ่านไป1ปีกว่าๆ เราต้องย้ายที่พักไปอยู่อีกที่ เราก็รู้สึกนิ่งๆกับเขาไป จนเมื่อไม่นานมานี้ อยู่ดีๆ เขาก็ทักแชทมาหา บอกว่าเป็นห่วงเรา ดูแลตัวเองดีด้วยนะ แล้วลงท้ายด้วยว่าแล้วเจอกัน คือตอนนั้น เราทำอะไรไม่ถูกอึ้งไปพักนึง เราก็ตอบแชทเขาไป เราก็บอกเขาว่าเราคิดถึงเขานะ แต่เขาก็ไม่ได้ตอบอะไรมา ส่งแค่สติ้กเกอร์ มาแค่นั้น
คือเราอยากรู้ว่า ที่ผ่านมาทั้งหมด เราคิดไปเองรึเปล่า ว่าเขาก็อาจจะรู้สึกดีกับเรา แต่มันน่าจะเป็นไปได้ยากที่จะเผยความในใจ เราไม่เคยคาดหวังกับการแอบชอบครั้งนี้ เพราะเรารู้อยู่ว่าเป็นไปได้ยาก แต่เราก็สงสัยในตัวเขามากว่าอยู่ดีๆเขาทักมา ทั้งที่1ปีที่ผ่านมา เขาเงียบหาย แต่เขาก็เคลื่อนไหวในเฟสอยู่เรื่อยๆ เลยอยากรู้ว่าใครเคยมีความรู้สึกแบบนี้บ้างไหม มันสับสนไปหมด
เราขอบคุณทุกคนที่อ่านกระทู้นี้ของเราจนจบนะคะ ขอบคุณกับคอมเม้นต์ทุกคอมเม้นต์ล่วงหน้าด้วยนะคะ