โควิคน่าเบื่อออออออ

สวัสดีทุกคน วันนี้เรามีไรแนะนำทุกคนด้วย ไม่รู้ว่ามาช้าไปหรือเปล่า อย่างว่าแหละนะ ไม่ได้เข้าตั้งกระทู้สักนานเลย 😁 ยังรู้จักว่าช่วงนี้เพื่อนเป็นไงกันบ้าง กับยุคโควิคนี้ที่อยู่กับเราตั้งแต่มีนาปี63 จนมาถึงปัจจุบัน เมื่อไรมันจะหายไปสักทีนะ เห้อได้แต่ขอให้มันหายไปไวๆจัง คิดถึงชีวิตปกติแล้ว555 เราบ่นเก่งเนอะ ยังไงก็รับฟังเราหน่อยละกันนะเพื่อน วันนี้เราตั้งใจเขียนมากๆเลย เพราะว่า1ปีที่ผ่านมานี้เรารู้สึกว่าชีวิตส่วนตัวของเราเปลี่ยนไปเยอะมากๆ ลำดับแรกเลยก็คงเป็นหน้าที่การงานแหละ จากที่กำลังเก็บเงินสร้างเนื้อสร้างตัว กลับมาจากพิษโควิคเงินเก็บที่น้อยนิดก็ต้องเอาออกมาช่วย อยู่บ้านทุกวันก็เบื่อๆทั้งเครียดทั้งเซ็งเลย แต่ในทางกลับกันการที่เราได้มาอยู่บ้านก็ทำให้เราได้ดูแลตัวเองดีขึ้น กินของที่มีประโยชน์กับตัวเอง เริ่มคุยกับตัวเอง คุยกับน้องหมา น้องแมว ล่าสุดไปคุยกับต้นไม้แล้ว ยอมรับเลยแต่ก่อนก็เคยสงสัยนะ ทำไมคุณพ่อคุณแม่ชอบปลูกต้นไม้อะไรก็ไม่รู้เต็มบ้านไปหมด ตอนนั้นยอมรับเลยว่า อยากเก็บของแม่ทิ้งไปเหมือนกัน 😁แต่นั้นแหละค่ะ เหตุการณ์ครั้งนั้นย้ำให้เรารู้สึกคิดถึงตลอดเลย แต่พอมาวันนี้สิ เรากลับมานั่งคุยกับต้นไม้ด้วยความสบายใจ รดน้ำ พลวนดิน ร้องเพลง ไปกับพวกดอกไม้ ต้นไม้ มันมีความสุขมากๆเลยค่ะ ยิ่งเวลาด
เห็นต้นไม้แตกยอดอ่อนๆออกมา มันชื่นหัวใจมากๆเลยค่ะ เวลาดอกไม้ออกดอกมา ดอกมันหอมชวนชื่นใจมากๆเลย จากเด็กน้อยที้ชอบเด็ดดอกไม้แม่ทิ้งในวันนั้นกลับมารักและถนอมมันไว้อย่างดี แถมต้นไม้ดอกไม้ที่บ้านเริ่มเยอะขึ้นๆ เพราะเราได้เรียนวิธีขยายพันธ์ แยก และกระจาย มัน ล่าสุดพ่อเริ่มบ่นว่าก่อนทุกอย่างปกติ บ้านเราคงเต็มไปด้วยต้นไม้กับดอกไม้แน่ๆเลย 5555 เราก็ทำได้แค่หัวเราะละมีความสุขกับมัน เราเลยอยากมาเล่าให้เพื่อนฟังค่ะ เพื่อนๆคนไหนเหงาๆ เซ็งๆ หรือ เบื่อๆ เราอยากแนะนำให้เพื่อนมาลองปลูกต้นไม้กันดูนะคะ ไม่ต้องซื้อต้นไม้แพงๆสวยๆ เลี้ยงยากๆหรอกค่ะ เอาต้นที่ดูแลง่ายๆ ไม่ต้องรดน้ำบ่อยๆ ว่างๆเราก็ไปเปิดเพลงฟังใกล้ๆต้นไม้ของเราดูสิค่ะ มันมีความสุขมากๆเลยนะ  นี้สินะที่เขาว่ากันว่า "ต้นไม้มีชีวิต  ต้นไม้มีหัวใจ ต้นไม้คือบ้านฉัน "