ความรักของมือที่สามที่ไม่เคยอยากเป็นมือที่สาม

สวัสดีค่ะอยากขอคำปรึกษาค่ะ คือไม่มีใครให้ปรึกษาแล้วจริงๆค่ะ คือเริ่มตอนเด็กเลยนะคะเกิดมาในครอบครัวที่พ่อแม่หย่ากันตั้งแต่เด็กค่ะมีความคิดฝั่งใจแต่นั้นเลยว่าเราตะไม่เป็นแบบแม่เราจะยอมมีอะไรกับคนที่เราจะแต่งงานเท่านั้น.เราย้ายมาอยู่ต่างประเทศกับครอบครัวค่ะ แต่พ่อเลี้ยงค่อยค้างเลี้ยงเราเหมื่อนนกในกรงตื่นตี5เพืาอซักผ้าตากผ้าเลิกเรียนคือต้องกลับบ้านเลยค่ะเสาร์อาทิตย์ต้องช่วยทำงานถึงจะได้เงินค่ะนี้คือสาเหตุที่ทำให้เราไม่มีเพื่อนเราทนแบบนี้มา 5 ปี อยากเด็กที่สามารถมีอิสระตอนอยู่ไทยมีเพื่อนเปลี่ยนไปเลยค่ะพยายามแค่ไหนก็ไม่ดีพอค่ะเราไม่ดื่มเหล้าเที่ยวหนืออะไรเลยนะคะ การเรียนที่นี้คือได้ B ทุกวิชาค่ะแต่เราโดนไล่ออกจากบ้านคะ จากสิ่งที่เราไม่ได้ทำผิดแต่พ่อเลี้ยงเขายัดเหยียดให้เราผิดขอต้องการให้เราขอโทษซึ้งเราทนมา5ปีแล้ว ใช่ค่ะเราพึ่งเรียนจบมัธยมไม่มีงานทำเงินเก็บจากที่ทำงานกับพ่อเลี้ยงก็ไม่มีค่ะ พ่อเลี้ยงสั่งห้ามให้แม่เราช่วยเราทุกทางค่ะถ้าช่วยแม่เราจะโดนไล่ออกจากบ้านด้วยคะเราต้องไปอาศัยบ้านเพื่อนที่ไม่ได้สนิทค่ะแต่ไม่มีที่ให้อยู่แล้วจริงๆโชคดีพ่อเพื่อนหาลานให้ทำค่ะ ทำได้สักพักเรารู้จักผู้ชายคนหนึ่งทีทำงานค่ะเราเผลอไปมีอะไรกับเขาด้วยความที่ว่าเขาอายุมากกว่าเรา 5 ปีค่ะเราเคยมีแฟนมาสองคนก่อนหน้าแต่ไม่เคยเลยเถิกถึงมีอะไรกันเราเจอกันในที่ทำงานค่ะไม่ได้ไปเที่ยวที่อื่นหรือนอกเวลาเลยค่ะแล้ววันหนึ่งเราได้รู้ว่าเขามีแฟนอยู่แล้วเขาหลอกเราวันนั้นเราเสียใจมากทักไปหาแฟนเขาบอกว่าผู้ชายคนนี้บอกเลิกกับคุณแล้วคุณช่วยบอกให้ชัดได้ไหมว่าความจริงคืออะไรถ้ายังไม่เลิกเราจะไปแต่ทางฝ่ายหญิงยังไงไม่รู้คิดว่าเราจะมาทำให้เขาเลิกกันนั้นเชียร์ฝ่ายชาย.วันนั้นเราได้เขาโรงบาลเพราะพยายามจะฆ่าตัวตายค่ะเราถูกขังอยู่ที่โรงบาลสัปดาห์หนึ่งเพราะเรารับไม่ได้ว่าผู้ชายคนแรกที่เราตั้งใจจะมีอะไรด้วยต้องไม่ใช่ผู้ชายที่เป็นแฟนคนอื่นแบบนี้เราผิดหวังสิ้นหวังมากเราพยามจะเลิกกับเขา 20 ครั้งได้แต่เราไม่เคยทำได้เราเกลียดตัวเองในทุกวันเราอ่อนแอที่เราไม่เคยก้าวออกมาจากเขาได้ทุกครั้งที่เราทำแล้วเหมื่อนเรากำลังจะตายเราไม่มีใครแม่ไม่สามารถเข้าใจในสิ่งที่เราพยายามบอกเราแค่ต้องการกำลังใจแต่สิ่งที่เราได้จากแม่กลับทำให้เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากขึ้น เขาบอกว่าเขารักเรา แต่เขากับแฟนเขาเหมื่อนเปิดธุรกิจด้วยกันเพื่อทำให้เขาทั้งสองคนได้มีสัญชาติที่นี้เหมื่อนผู้หญิงคนนั้นดึงเขาขึ้นมาจากอาชีพเด็กขนผักให้มีทุกวันนี้เขาจึงไม่สามารถทิ้งผู้หญิงคนนั้นได้เราไม่เคยหาทางออกเจอว่าเราจะเดินออกไปยังไงให้ตัวเองไม่รู้สึกอยากตายเมื่อไม่มีเขาเหมื่อนเราโดนฝั่งหัวมาแต่เด็กว่าให้มีรักเดียวมันเลยทำให้เราไม่ปล่อยเขาไปและไม่กล้าเปิดใจให้ใครมาแทน.ตลอด 3-4 ปีเราเจอกัน 4 ครั้งต่อปีนอกนั้นคือการคุยกันค่ะเขายังไม่ได้แต่งงานค่ะเราไม่เคยขอเงินเขาเลยค่ะเหมื่อนเขาเป็นคนเดียวที่เหมื่อนเข้าใจเราแต่เขาก็เป็นคนเดียวกันที่ทำร้ายเรามากที่สุดเราเหนื่อยเราอยากออกไปจากจุดนี้เรารู้สึกแย่เศร้าร้องไห้ตลอดทุกครั้งตั้งแต่เรารู้ว่าเขาหลอกเราจนถึงตอนนี้เราไม่เคยรับได้แต่เราก็ไม่เคยออกไปได้ค่ะ เราต้องทำยังไงเมื่อความรักของเรามันมั่นคงและรักเขามากถึงขนาดจะเป็นจะตาย. เราอยากก้าวออกมาถ้าเราไม่มีเขาชีวิตเราอาจจะไม่ต้องเศร้าและรู้สึกแย่กับตัวเองขนาดนี้เราต้องเริ่มยังไง. เราเกลียดเขาแค้นเขาที่เขามาทำกับเราแต่ทำไมเราถึงรักเขาและทำให้ตัวเองไร้ค่าเหมื่อนเป็นเวรกรรม.