สวัสดีค่ะ เราพึ่งเรียนจบใหม่และอยู่ในช่วงที่ต้องเตรียมตัวสอบบรรจุ เราแค่สงสัยว่าการเป็นลูกที่ดีต้องเป็นแบบไหนอยากให้มาแลกเปลี่ยนมุมมองกันค่ะ
เรากับพ่ออยู่ห่างกัน(ภาคใต้-โคราช)
เราต้องสอบtoeic ศูนย์สอบที่ กทม (ตอนนี้ศูนษ์สอบปิด)
เข้าเรื่องเลยละกัน โดยปกติเราต้องกลับบ้านปีละครั้ง แต่ด้วยโควิดเราจึงไม่ได้กลับบ้าน ละพอมารอบ3 เราติดโควิดต้องรักษาที่รพ.14วัน และกักตัวที่บ้านอีก14วัน(เรากักตัวที่บ้านแฟนเพราะตรวจที่รพ.แถวบ้านแฟน) จึงทำให้การไปหาพ่อต้องยืดไปอีก ในระหว่างกักตัวเราก็อ่านหนังสือรอศูนย์สอบเปิดทุกวันคือเราคิดว่าการที่เราอยู่โคราชต่อมันใกล้ศูนย์สอบมันเดินทางง่าย เราไม่ได้มาสอบครั้งเดียวแน่ๆ ถ้าการที่จะไปเช่าห้องอยู่เราก็ไม่มีกำลังทรัพย์ขนาดนั้น สอบแต่ละครั้งมันราคาสูง แต่พอพ่อเรารู้ว่าเรากักตัวที่บ้านแฟนแกก็ไม่พอใจ สั่งว่าถ้ากักตัวเสร็จให้ไปหาแกโดยทันที เราก็โอเคนะแบบจะไปหา แต่พ่อก็โทมาทุกวันบอกเราว่าอย่าพลาดนะ ต้องสอบให้ผ่านนะ มันง่ายแค่นี้เองก็ต้องทำให้ได้สิ ก็ต้องพยามสิ ทุกครั้งที่โทรมาเราจะพยายามปกติแต่บางครั้งมันก็ทนไม่ได้ต้องเถียงอ่ะทุกครั้งที่เราเถียง แกก็จะบอกว่าพูดไม่ได้เลยใช่ไหม คือแบบมันไม่ใช่สิที่เราถนัด เราพยายามทุกวัน เราอยู่กับการติวตั้งแต่3ทุ่มถึงตี2ทุกวัน แค่นี้ยังพยายามไม่มากพอหรอ เรารู้ว่าพ่อหวังดีแต่บางทีเราอาจจะไม่ได้อย่างที่เราหวังทุกอย่างก็ได้อ่ะ การที่รับราชการมันอาจจะมั่นคงในความคิดของแกแต่ถ้าวันนึงเราสอบไม่ได้แกจะรับได้ไหม บ่นไปเรื่อยหลงประเด็นไปละเรา 55555 เอาง่ายๆคือเราอยากอยู่โคราชเพือเดินทางสะดวกในการไปสอบ ไม่อยากไปใต้เพราะการไปที่นู้นเราก็ต้องได้กักตัว แล้วมาสอบ สอบเสร็จกลับไปกักตัวอีก แล้วไม่รู้ว่ากี่รอบเราถึงจะสอบผ่าน เราคิดว่ามันวุ่นวาย อีกเรื่องคือเรารู้สึกกดดัน กดดันในทุกๆเรื่อง เช่นต้องเรียนให้ได้เกียรตินิยมนะ ต้องสอบให้ผ่านนะ อย่าพึ่งมีแฟนนะ อย่าทำตัวแบบนั้นแบบนี้นะ เราไปใต้เราไม่มีอิสระ เราไม่มีเพื่อนเราไม่รู้จักใครนอกจากพ่อและแฟนพ่อ แต่เราอยู่โคราชเราสบายใจ เราต้องทำยังไงดีหรือทางเลือกที่ดีที่สุดทำตามสิ่งที่พ่อเราต้องการ?
ลูกที่ดีคืออะไร ?
เรากับพ่ออยู่ห่างกัน(ภาคใต้-โคราช)
เราต้องสอบtoeic ศูนย์สอบที่ กทม (ตอนนี้ศูนษ์สอบปิด)
เข้าเรื่องเลยละกัน โดยปกติเราต้องกลับบ้านปีละครั้ง แต่ด้วยโควิดเราจึงไม่ได้กลับบ้าน ละพอมารอบ3 เราติดโควิดต้องรักษาที่รพ.14วัน และกักตัวที่บ้านอีก14วัน(เรากักตัวที่บ้านแฟนเพราะตรวจที่รพ.แถวบ้านแฟน) จึงทำให้การไปหาพ่อต้องยืดไปอีก ในระหว่างกักตัวเราก็อ่านหนังสือรอศูนย์สอบเปิดทุกวันคือเราคิดว่าการที่เราอยู่โคราชต่อมันใกล้ศูนย์สอบมันเดินทางง่าย เราไม่ได้มาสอบครั้งเดียวแน่ๆ ถ้าการที่จะไปเช่าห้องอยู่เราก็ไม่มีกำลังทรัพย์ขนาดนั้น สอบแต่ละครั้งมันราคาสูง แต่พอพ่อเรารู้ว่าเรากักตัวที่บ้านแฟนแกก็ไม่พอใจ สั่งว่าถ้ากักตัวเสร็จให้ไปหาแกโดยทันที เราก็โอเคนะแบบจะไปหา แต่พ่อก็โทมาทุกวันบอกเราว่าอย่าพลาดนะ ต้องสอบให้ผ่านนะ มันง่ายแค่นี้เองก็ต้องทำให้ได้สิ ก็ต้องพยามสิ ทุกครั้งที่โทรมาเราจะพยายามปกติแต่บางครั้งมันก็ทนไม่ได้ต้องเถียงอ่ะทุกครั้งที่เราเถียง แกก็จะบอกว่าพูดไม่ได้เลยใช่ไหม คือแบบมันไม่ใช่สิที่เราถนัด เราพยายามทุกวัน เราอยู่กับการติวตั้งแต่3ทุ่มถึงตี2ทุกวัน แค่นี้ยังพยายามไม่มากพอหรอ เรารู้ว่าพ่อหวังดีแต่บางทีเราอาจจะไม่ได้อย่างที่เราหวังทุกอย่างก็ได้อ่ะ การที่รับราชการมันอาจจะมั่นคงในความคิดของแกแต่ถ้าวันนึงเราสอบไม่ได้แกจะรับได้ไหม บ่นไปเรื่อยหลงประเด็นไปละเรา 55555 เอาง่ายๆคือเราอยากอยู่โคราชเพือเดินทางสะดวกในการไปสอบ ไม่อยากไปใต้เพราะการไปที่นู้นเราก็ต้องได้กักตัว แล้วมาสอบ สอบเสร็จกลับไปกักตัวอีก แล้วไม่รู้ว่ากี่รอบเราถึงจะสอบผ่าน เราคิดว่ามันวุ่นวาย อีกเรื่องคือเรารู้สึกกดดัน กดดันในทุกๆเรื่อง เช่นต้องเรียนให้ได้เกียรตินิยมนะ ต้องสอบให้ผ่านนะ อย่าพึ่งมีแฟนนะ อย่าทำตัวแบบนั้นแบบนี้นะ เราไปใต้เราไม่มีอิสระ เราไม่มีเพื่อนเราไม่รู้จักใครนอกจากพ่อและแฟนพ่อ แต่เราอยู่โคราชเราสบายใจ เราต้องทำยังไงดีหรือทางเลือกที่ดีที่สุดทำตามสิ่งที่พ่อเราต้องการ?