คือเราคุยกะคนนึงอยู่ค่ะ ต่างฝ่ายต่างก็ชอบกัน เเล้วเราก็ดูไปกันด้วยดี เค้าดีกับเรามาก เเล้วเราก็ชอบเค้ามากเหมือนกันค่ะเลยไม่อยากทำอะไรงี่เง่าใส่หรือทำให้เค้าลำบากใจ ด้วยความที่เค้าอายุมากกว่าเราด้วย+เค้ากำลังฝึกงานอยู่ เลยไม่อยากให้เค้าคิดมากหรือลำบากใจกับเราค่ะ คือเราชอบงอเเงหรืองอนเวลาเค้าหายไปหรือไปเล่นเกมค่ะ **เเต่ไม่ได้งอเเงหรือเเสดงออกให้เค้ารู้นะคะ** อย่างเวลาคุยๆเเชทอยู่เค้าก็หายไปเลยไม่ตอบเเบบไม่มีปี่มีขลุ่ย เราก็เข้าใจว่าคนเราบางทีอาจจะไปทำอะไรสักอย่างคงไม่ว่างคุยกันตลอด เเต่มันก็ยังน้อยใจอยู่ดี หรือบางทีเค้าจะเล่นเกม เค้าก็บอกเราก่อนนะคะ เราก็เข้าใจว่าคนเรามันต้องมีเวลาส่วนตัวเวลาทำอย่างอื่นบ้างไม่ใช่คุยกันตลอด เเต่บางทีเราอยากคุยกับเค้าค่ะ เเต่ก็ไม่เคยงอเเงใส่ไม่ให้เล่นเกมนะคะ เเต่ก็มานั่งนอยกะตัวเองตลอด พอเค้าโทรมาหรือคุยกับเรา เราก็ไม่เคยจะโกรธหรืองอนเค้าลงจริงๆค่ะ เเต่ก่อนเราเป็นคนที่มีเหตุผลมากนะคะ เเต่คงเพราะเราชอบเค้ามาก+เค้าเป็นคนเเรกที่ทำให้เรารู้สึกดีกว่าการอยู่คนเดียวขนาดนี้ เลยงี่เง่างอเเงบ่อยๆ เรารู้ว่าถ้าเรายังจัดการความรู้สึกตัวเองไม่ได้เเล้วสักวันมันระเบิดออกมาเรา2คนคงไม่เหมือนเดิมเเน่ๆ เราพยายามที่จะไม่งี่เง่าตลอดเเต่บางทีมันก็น้อยใจจนร้องไห้ออกมาค่ะ จริงๆเค้าขอเราคบเเล้วนะคะเเต่เรายังไม่คบเพราะอยากจัดการตัวเองก่อนอยากจะเป็นคนที่ดีขึ้นเพื่อเค้า ไม่อยากให้เค้ารู้ด้วยว่าเรางี่เง่างอเเงเวลาเค้าไปทำอย่างอื่นหรือไปเล่นเกมทั้งที่เค้าก็บอกเราก่อนตลอด
****ขอhow toจัดการความรู้สึกตัวเองหน่อยได้มั้ยคะ เเรงๆเลยก็ได้ค่ะ บางทีก็อยากให้สักคนตบหน้าเเรงๆเเล้วดึงสติให้สักที
พยายามเลิกงี่เง่าอยู่ค่ะ ช่วยเเชร์วิธีหน่อยได้มั้ยคะ
****ขอhow toจัดการความรู้สึกตัวเองหน่อยได้มั้ยคะ เเรงๆเลยก็ได้ค่ะ บางทีก็อยากให้สักคนตบหน้าเเรงๆเเล้วดึงสติให้สักที