บันทึกของมนุษย์เงินเดือนคนหนึ่ง

Introduction : ตั้งแต่จบเราก็ได้งานเลย แต่ใจจริงก็แอบอยากพักก่อน อยาก review ตัวเองถึงชีวิตที่ผ่านมา แต่ทำไงได้ ถ้ามีโอกาสก็ต้องคว้าใว้ก่อน เราเป็นชาวมนุษย์เงินเดือน คนหนึ่ง ที่มีความหวัง มีพลัง และไฟล้นหลามในช่วงเเรกๆ พอเข้ามาทำงานจริงๆ มันไม่เหมือนกับที่คิดเอาใว้ ทั้งงานทั้งคน ตอนนี้เรียกว่าไฟที่มีม้อดดับไปแล้วก็ว่าได้ เราผ่านเวลามาเนิ่นนานนับ4ปีแล้ว ก็ปรับตัวได้มากขึ้น เรื่องงานก็ยังมีข้อกังวลเหมือนเดิมเพราะสายงานเราเเข่งขันสูง และต้องพัฒนาตัวเองตลอด เเละเรื่องคนเหมือนทำใจได้บ้างแล้ว แบบคิดได้มากขึ้น และไม่เอาอารมณ์เราไปแขวนใว้ที่ปากคนอื่น เมื่อก่อนเด็กอ่ะได้ยินอะไรโดนเเซะหน่อยจะเป็นจะตาย5555555 เค้าถึงบอกว่าเวลาและประสบการณ์มันจะสอนเราเอง อะไรที่ว่าไม่เคยคิดได้ พอถึงเวลาก็คิดได้ซะงั้น ^—^เด้วว่างๆมาเขียนเรื่อยๆนะ เราอ่ะอยากเขียนเรื่องราวตัวเองเอาใว้ว่าช่วงนี้ๆผ่านอะไรมาบ้างละเรารอดไปได้ไง สำหรับชาวมนุษย์เงินเดือนคนไหนมีเรื่องกังวลก็สามารถระบายได้นะ ความทุกข์แบกใว้คนเดียวมันก็หนัก รีบๆ  clear ซะ