อยากลาออกม4 ไปเรียน ปวช เเต่พ่อเเม่ไม่เข้าใจ

สวัสดีค่ะตามหัวข้อเลยค่ะ ตอนนี้เราอยู่ม4กำลังจะขึ้นม.5 เรารู้สึกไม่มีความสุขกับการเรียนตั้งเเต่อาทิตย์เเรกเเล้วค่ะพยายามปรับตัวอยู่หลายต่อหลายครั้งเเต่มันก็ไม่ประสบผลสำเร็จค่ะ อีกอย่างคือเราเรียนห้องพิเศษค่อนข้างจะเรียนหนักกว่าห้องอื่นๆอยู่หลายเท่าตัวเลยค่ะ เราเรียนถึงวันเสาร์เเต่ละวันเลิกช้ากว่าคนอื่น การสอบมีทุกอาทิตย์เลยค่ะติวบ่อยมากๆ เรารู้สึกเบื่อเเละท้อมันมากเลยค่ะ เราไม่ได้อยากเรียนสายนี้อยู่เเล้วเเต่เเม่เราอยากให้เรียน หรือจะเรียกว่าเรียนให้เเม่ก็ได้ค่ะ เราอยากไปเรียนในสิ่งที่เราชอบเราอยากเรียนสายอาชีพค่ะเราเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบคำนวณหรอกค่ะเเต่ค่อนข้างชอบวิเคราะห์เเละลงมือทำด้วยตัวเองมากกว่า ไม่ใช่มีเเต่มานั่งจดจนมืองอเเล้วก็อ่านหนังสือเราสู้ไม่ไหวจริงๆค่ะ  เราเคยบอกเเม่เรื่องขอลาออกหลายครั้งเเล้ว เเต่หลายต่อหลายครั้งก็โดนด่ามาสาระพัดเลยค่ะ พ่อเราค่อนข้างเข้าใจเราเเต่ว่าพ่อเป็นคนที่ชอบตามใจเเม่ทำให้โดนไปด้วยเลยค่ะ เราร้องไห้กับมันมาหลายครั้งมากๆตั้งเเต่ม4มาเเต่เราก็ฝืนเรียนให้มันจบจนได้ค่ะ เรารู้สึกไม่ได้ความรู้อะไรเลยตลอดระยะเวลา1ปีที่ผ่านมาเราขอโทษตัวเราเองที่ทำได้ไม่เต็มที่เหมือนคนอื่นๆ ตอนม.ต้นเกรดเราค่อนข้างดีเลยค่ะ เเต่พอม.ปลายมาดิ่งลงมากจนเเม่เราตกใจเลยค่ะเราเคยบอกเเกหลายต่อหลายครั้งเเล้วว่าไม่ไหวจริงๆ เเต่พูดไปก็ไร้ค่าค่ะโดนด่าอย่างเดียว ทั้งขู่ว่าจะไม่ส่งเราเรียนต่อเเล้วเพราะสมองไม่ดีอันนี้เราก็ไม่เถียงเลยค่ะ ทำให้เราตอนนี้หมดหนทางไปมากๆเลยค่ะ ทั้งเหนื่อยทั้งท้อเรียนเเล้วก็ทำได้ไม่เต็มที่เพราะเป็นสิ่งที่เราไม่ได้ชอบเเละอัดอั้นกับมันมากเราควรจัดการหาทางออกกับมันยังไงคะ ตอนนี้เราลองมองถึงอนาคตมันมืดมากเลยค่ะที่เรียนมายังไม่รู้ว่าจะต่ออะไรด้วยซ้ำหมดหวังมากค่ะ