สวัสดีค่ะ รบกวนพื้นที่พันทิปตามหาเพื่อนที่ไม่ได้เจอกันมานานมาก  เธอชื่อเล่นว่า "เกด" ชื่อจริงจำไม่ได้ แต่คุ้นๆว่าชื่อ "ชุติกาญจน์" เกดเรียนมหาวิทยาลัยมหาสารคาม เราชื่อ อ้อย แต่เกดจะเรียกเราว่า "พอง พอง" (เพราะตอนนั้นเราตัวอ้วนๆพองๆ) ขอย้อนไปเมื่อสมัยเรียนมหาวิทยาลัยปี 1 (น่าจะผ่านมาราวๆ16-17 ปี)

ช่วงปิดเทอมใหญ่มีโอกาสมาทำงานโรงงานใน จ.สมุทรปราการแถวหนามแดง เป็นโรงงานผลิตอาหาร (เบคอนพันแครอท พันหน่อไม้ฝรั่ง ประมาณนี้) ส่งไปขายประเทศญี่ปุ่น จำชื่อ รง.ไม่ได้ ปัจจุบันทราบว่า รง. ย้ายไปแล้ว

     เรารู้จักกันเพราะเข้ามาทำงานพร้อมๆกันอยู่แผนกเดียวกัน ด้วยความเป็นเด็กใหม่ทั้ง2คน เราเลยคุยกันและสนิทกันเร็วมาก ชีวิตการทำงานใน รง. เกือบ 2 เดือน เราจะตัวติดกันมากถึงเวลาทานข้าวก็นั่งทานด้วยกัน แต่ด้วยความเป็นเด็กใหม่เราก็ไม่รู้ว่าโต๊ะทานข้าวใน รง.จะมีเจ้าที่ประจำบางทีกินได้คำเดียวเจ้าที่ก็เดินมายืนมอง เราต้องยกจานข้าวไปนั่งทานที่ใหม่ประจำ ชีวิตในโรงงานเกือบ 2 เดือน อยู่ด้วยกัน จันทร์ -เสาร์ ตั้งแต่ 8 โมงเช้า ถึง 4 ทุ่ม  หยุดวันอาทิตย์ก็ยังมาเล่นด้วยกัน ทำให้เราสนิทกันมากขึ้น  จนกระทั่งเปิดเทอม เราต่างกลับมาเรียน (เราเรียน ม.ขอนแก่น) เราก็ยังโทรศัพท์คุยกันเกือบทุกวัน  เราสัญญากันว่าปิดเทอมเราจะกลับมาทำงานด้วยกันอีก หลังจากนั้นปิดเทอมเราก็มาทำงานด้วยกันอีกครั้งแต่ครั้งนี้ไม่ใช่ รง. เดิมแต่เป็น รง. ใหม่อยู่โซนบางพลีก่อนถึงBig C บางพลี  เราอยู่คนละแผนก ไม่ได้เจอกันบ่อยเหมือนเดิม แต่เราก็ยังโทรคุยกันและเจอกันในวันอาทิตย์

เกดเป็นเพื่อนที่น่ารักมาก นิสัยดี ยิ้มสวย ใครอยู่ใกล้ต้องหลงนางแน่ เมื่อถึงเวลาเปิดเทอมเราต้องจากกันอีกแล้ว แต่ความสัมพันธ์ของเราก็ไม่ได้ห่างหายไปเลย เรายังคงโทรคุยกันเกือบทุกวัน  เกดแนะนำให้เรารู้จักเพื่อนเกดคนหนึ่ง ชื่อว่า "ชัย" แต่เกดจะให้เรียกว่า "เมี๊ยะ" 555  เรา 3 คนคุยกันเหมือนสนิทและรู้จักกันมานานมาก จนกระทั่งวันหนึ่ง เมี๊ยะโทรมาหาเราบอกว่าขอยืมเงิน 500 บาท  เราก็บอกได้ ส่งเลขที่บัญชีมาได้เลย เดี๋ยวออกไปโอนให้(สมัยนั้นแอฟธนาคารยังไม่มี) หลังจากวางสาย เราจะออกไปโอนเงินให้เมี๊ยะ แต่ดันเกิดอุบัติเหตุทำให้โทรศัพท์พัง ทั้งซิมทั้งโทรศัพท์พังทุกอย่าง เราไม่สามารถติดต่อทั้ง 2 คนได้เลย  ^ ^  สมัยนั้นไม่มี Facebook  ไม่มี  Line  แม้กระทั่ง hi 5 ก็ยังไม่เล่น จากวันนั้นจนถึงวันนี้เราพยายามค้นหา เกด จากfacebook แต่ก็ไม่รู้จะหายังไง เราอยากบอกเกด "พองคิดถึงเกดมากนะ" อยากคุยด้วย รวมถึงเมี๊ยะด้วย แต่เราไม่สามารถติดต่อทั้ง 2 คนได้เลย เราอยากรู้ว่าทั้งสองคนเป็นยังไงบ้าง สบายดีมั๊ย อยากบอกว่าคิดถึง อยากเล่าให้ฟังว่าหลังจากวันนั้นเราเจออะไรบ้าง ทำไมถึงไม่ติดต่อทั้ง 2 คนไม้ได้ เราไม่ได้หายไปไหนจริงๆ ยังพยายามตามหาเกดแต่เรามีข้อมูลเกดเพียงที่เล่ามาจริงๆ 

    หากเกดผ่านมาอ่านข้อความนี้ อยากให้เกดรู้ว่า พองๆ คิดถึงเกดมากนะ อยากเจอเกดมากด้วย '_' พองๆยังมีความหวังว่าซักวันจะต้องเจอเกดอีกครั้งให้ได้ อยากบอกว่า พองๆไม่ได้หายไปไหนจริงๆ ....