สวัสดีพี่ชาวพันทิปผู้น่ารักทุกท่านวันนี้ผมมีเรื่องทุกข์ใจที่เก็บมานานจนมันเตรียมระเบิดออกมา อารมณ์เหมือนแตงโมที่ถูกหนังยางนับ100รัดจนระเบิดตัว(ความรู้สึกในใจ) หน้าผมยิ้มเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ในใจอยากเอาไม้ฟาดปากคนในบ้าน
เข้าเรื่องเลยนะครับ บ้านผมอาศัยกัน6คน
มีผม มีปู่ มีอาผม(เป็นผู้หญิง) ลูกอาอีก2คน เป็นผู้ชาย คนโต9ขวบ คนเล็ก3ขวบและแฟนอาอีกหนึ่งคน
ปัญหาตรงนี้ที่มาปรึกษาเป็นปัญหาใหญ่สำหรับผมอีกเรื่อง ผมทนปัญหานี้มานานเคยคุยกันแล้วไม่เป็นผลมีปากเสียงกันตลอดโดยเฉพาะอาของผมเองที่แกไม่ฟังใครเลยแม้กระทั่งพ่อตัวเองจนพ่ออาเอื่อมระอา(ใช้คำนี้ได้เลย)
ปัญหาตรงนี้เป็นปัญหาการใช้เสียงด้วยความที่บ้านหลังเล็กพื้นที่ไม่กว้างมาก เวลาพูดคุยอะไรกันมันได้ยินเสียงไปทั่วบ้าน ซึ่งพูดคุยด้วยน้ำเสียงปกติมันจะได้ยินเสียงที่เบาไม่ดังจนน่ารำคาญ แต่อาผมรวมถึงลูกแกและแฟนแกในบางครั้งมักส่งเสียงดัง
ดังในทีนี้คือใช้แอพวัดคลื่นเสียงความดังมันวิ่งไปที่60-70(ระดับเสียงรบกวน)
คือใช้คำว่าตะโกนคุยกัน เหมือนอยู่กับผู้พิการทางการได้ยินทั้งที่หูปกติกัน ซึ่งการตะโกนคุยกันมันน่ารำคาญมากๆ พูดคุยกันปกติก็ได้ยินแล้วเพราะอาผมเป็นคนโทนเสียงใหญ่ไม่ต้องตะโกนก็ได้ยิน รวมถึงแฟนแกก็เช่นกันพูดตอบโต้กันไปมาได้อารมณ์เหมือนนอนอยู่กลางตลาดนัดคือเสียงมันดังจนเข้ามาในห้องนอนและเป็นแบบนี้ทุกคืนทุกวัน นับตั้งแต่19:30-23:30บางวันยิงยาวเที่ยงคืน
และในจุดนี้มีอีกสองเสียงที่น่ารำคาญพอๆกันคือเสียงลูกแก ลูกชายแกก็เสียงดัง ดังทั้งตอนพูด(เหมือนน้องเป่งเสียงเยอะเกิน)และน้องเล่นไม่เป็นเวลา(ปัญหาตรงนี้ตัวกระผมเคยตัดเตือนแต่ก็เหมือนเดิม) น้องเล่นได่ตลอดแม้กระทั้งตอนกลางคืน บางวันเล่นกันช่วงหัวค่ำ เสียงน้องจะหยุดเงียบตอนห้าทุ่มบ้างในบางวัน ด้วยความเล่นต่อสู้ปล่อยพลัง ย้าๆๆๆๆ โบ๊ะบ๊ะๆ เสียงหัวเราะของเด็กสองคนที่เล่นกัน มันสร้างความน่ารำคาญสุดๆ อารมณ์เหมือนนอนกลางสนามเด็กเล่นทั้งที่นอนในห้องนอนตนเอง
บางทีอาของผมกับลูกแกเข้าห้องนอน ไม่ชอบปิดประตูห้อง ไอ้แม่ก็เปิดทีวีเสียงดังไอ้ลูกก็เล่นกัน ย้าๆโบ๊ะบ๊ะๆ เสียงออกมานอกห้องสร้างความน่ารำคาญให้กับผมและปู่
ปู่ผมนอนกลางบ้านแกไม่มีห้องนอนส่วนตัวแกบอกอึดอัดแกเลยนอนหน้าทีวีมาตั้งแต่ไหนต่อไหน ซึ่งเป็นทีวีที่ตั้งกลางบ้าน และบางทีเด็กๆมาเล่นกลางบ้าน(เล่นช่วงค่ำๆ)ด้วยความเล่นเสียงดังปู่เกิดความรำคาญหงุดหงิด บางทีด่าหลานลั่นบ้านสร้างความน่ารำคาญเข้าไปอีกสองเท่า55 เข้าใจแก แกรำคาญเหมือนกันเพราะแกดูทีวีแล้วมีคนมาเล่นมาคุยเกิดเสียงดัง แกดูไม่รู้เรื่อง
ส่วนตัวผมเองเป็นคนโลกส่วนตัวสูงรักความสงบ ถ้าย้อนกลับไปสมัยตอนอาไม่มีผัวบ้านเงียบมากนะพอแกมีผัวก็มีลูกบ้านเลยวุ่นวายเสียงดังเจี๊ยวจ๊าว เวลาผมคุยโทรศัพท์ทีไร สายสนทนาไม่อยากคุยด้วยเพราะเสียงรอบข้างผมเจี๊ยวจ๊าวน่ารำคาญ
ห้องนอนผมติดเป็นห้องที่ปิดช่องทาง ปิดรูการให้เสียงภายนอกเข้ามา แต่เสียงข้างนอกดังมากผนังห้องรับไม่ไหว เลยถามช่างช่างแนะนำเบิ้ลผนังห้องและติดฉนวนกันเสียงให้ดีกว่านี้ แต่ทำได้ยากเพราะเงินเดือนน้อย ได้แต่แก้ขัดในบางส่วน แต่เสียงนั้นก็ยังเข้าห้องมาตลอด ผมแก้ปัญหาด้วยกันใส่เอียร์ปลั๊กอุดหู ใส่หูฟังฟังเพลง แต่จะให้ทำแบบนั้นไปตลอดคงไม่ไหวสงสารหูเหมือนกัน อยู่ที่ทำงานก็ใส่เอียปลั๊กมาทั้งวันก็อยากนอนอยู่ในห้องที่เงียบไม่มีอะไรมาอุดหู
เคยคุยกับอาเรื่องนี้ คุยด้วยถ้อยคำที่ดีและบอกแกทุกปัญหาว่ามันเป็นแบบนี้ๆนะช่วยกันหน่อย แกไม่ฟังอะไรสักคำแถมโดนด่าและพูดเข้าข้างตัวเองอีกเห้อไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบายแกแล้ว
อีกใจสงสารปู่นี่แหละ แทนที่แกจะได้นอนดูทีวีสบายๆต้องมาเจอผู้คนที่ชอบทำเสียงดังเจี๊ยวจ๊าวยามวิกาลส่วนลูกอาเขาไม่ชอบเล่นในห้องนอนตัวเองจะออกมาเล่นนอกห้องตลอด ผมจะไล่และบอกตลอดให้ไปเล่นในห้องตาจะดูทีวี ถ้าไม่งั้นให้เลิกเล่นเพราะดึกแล้วจะส่งเสียงดังกันทำไม คนโตเหมือนจะเข้าใจสุดท้ายเหมือนเดิม ส่วนตัวผู้ปกครองเด็กไม่ตักเตือนอะไรลูกแม้แต่นิดเดียว พอเราไปดุมาก เราเองโดนด่า เราเคยไม่อยากแตะต้องเยอะ(แค่นี้ก็เหนื่อยพอแรง)
อยากขอคำปรึกษาพี่ๆหน่อยว่าผมควรทำยังไงควรย้ายออกเลยดีไหมส่วนตัวผมเองที่ยังทนอยู่ เพราะเป็นห่วงปู่ลูกแกไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่เรื่องอาหารการกิน เรื่องยารักษาโรค เหมือนแกทำได้แค่บอกพ่อตัวเองแต่บางอย่างต้องช่วยแกอาเขาไม่ทำ ผมเลยต้องอยู่แต่อีกใจเป็นห่วงตัวเองเหมือนกันฝืนทนต่อไปมันส่งผลต่อสภาพจิตใจแน่นอนเพราะอยู่ในพื้นที่เป็นมลพิษทางเสียง
ขอวิธีคุยกับคนในบ้านเรื่องปัญหาส่งเสียงดังยามวิกาล/รบกวนการนอนทีครับ(คนในบ้านงี่เง่าคุยยาก)
เข้าเรื่องเลยนะครับ บ้านผมอาศัยกัน6คน
มีผม มีปู่ มีอาผม(เป็นผู้หญิง) ลูกอาอีก2คน เป็นผู้ชาย คนโต9ขวบ คนเล็ก3ขวบและแฟนอาอีกหนึ่งคน
ปัญหาตรงนี้ที่มาปรึกษาเป็นปัญหาใหญ่สำหรับผมอีกเรื่อง ผมทนปัญหานี้มานานเคยคุยกันแล้วไม่เป็นผลมีปากเสียงกันตลอดโดยเฉพาะอาของผมเองที่แกไม่ฟังใครเลยแม้กระทั่งพ่อตัวเองจนพ่ออาเอื่อมระอา(ใช้คำนี้ได้เลย)
ปัญหาตรงนี้เป็นปัญหาการใช้เสียงด้วยความที่บ้านหลังเล็กพื้นที่ไม่กว้างมาก เวลาพูดคุยอะไรกันมันได้ยินเสียงไปทั่วบ้าน ซึ่งพูดคุยด้วยน้ำเสียงปกติมันจะได้ยินเสียงที่เบาไม่ดังจนน่ารำคาญ แต่อาผมรวมถึงลูกแกและแฟนแกในบางครั้งมักส่งเสียงดัง
ดังในทีนี้คือใช้แอพวัดคลื่นเสียงความดังมันวิ่งไปที่60-70(ระดับเสียงรบกวน)
คือใช้คำว่าตะโกนคุยกัน เหมือนอยู่กับผู้พิการทางการได้ยินทั้งที่หูปกติกัน ซึ่งการตะโกนคุยกันมันน่ารำคาญมากๆ พูดคุยกันปกติก็ได้ยินแล้วเพราะอาผมเป็นคนโทนเสียงใหญ่ไม่ต้องตะโกนก็ได้ยิน รวมถึงแฟนแกก็เช่นกันพูดตอบโต้กันไปมาได้อารมณ์เหมือนนอนอยู่กลางตลาดนัดคือเสียงมันดังจนเข้ามาในห้องนอนและเป็นแบบนี้ทุกคืนทุกวัน นับตั้งแต่19:30-23:30บางวันยิงยาวเที่ยงคืน
และในจุดนี้มีอีกสองเสียงที่น่ารำคาญพอๆกันคือเสียงลูกแก ลูกชายแกก็เสียงดัง ดังทั้งตอนพูด(เหมือนน้องเป่งเสียงเยอะเกิน)และน้องเล่นไม่เป็นเวลา(ปัญหาตรงนี้ตัวกระผมเคยตัดเตือนแต่ก็เหมือนเดิม) น้องเล่นได่ตลอดแม้กระทั้งตอนกลางคืน บางวันเล่นกันช่วงหัวค่ำ เสียงน้องจะหยุดเงียบตอนห้าทุ่มบ้างในบางวัน ด้วยความเล่นต่อสู้ปล่อยพลัง ย้าๆๆๆๆ โบ๊ะบ๊ะๆ เสียงหัวเราะของเด็กสองคนที่เล่นกัน มันสร้างความน่ารำคาญสุดๆ อารมณ์เหมือนนอนกลางสนามเด็กเล่นทั้งที่นอนในห้องนอนตนเอง
บางทีอาของผมกับลูกแกเข้าห้องนอน ไม่ชอบปิดประตูห้อง ไอ้แม่ก็เปิดทีวีเสียงดังไอ้ลูกก็เล่นกัน ย้าๆโบ๊ะบ๊ะๆ เสียงออกมานอกห้องสร้างความน่ารำคาญให้กับผมและปู่
ปู่ผมนอนกลางบ้านแกไม่มีห้องนอนส่วนตัวแกบอกอึดอัดแกเลยนอนหน้าทีวีมาตั้งแต่ไหนต่อไหน ซึ่งเป็นทีวีที่ตั้งกลางบ้าน และบางทีเด็กๆมาเล่นกลางบ้าน(เล่นช่วงค่ำๆ)ด้วยความเล่นเสียงดังปู่เกิดความรำคาญหงุดหงิด บางทีด่าหลานลั่นบ้านสร้างความน่ารำคาญเข้าไปอีกสองเท่า55 เข้าใจแก แกรำคาญเหมือนกันเพราะแกดูทีวีแล้วมีคนมาเล่นมาคุยเกิดเสียงดัง แกดูไม่รู้เรื่อง
ส่วนตัวผมเองเป็นคนโลกส่วนตัวสูงรักความสงบ ถ้าย้อนกลับไปสมัยตอนอาไม่มีผัวบ้านเงียบมากนะพอแกมีผัวก็มีลูกบ้านเลยวุ่นวายเสียงดังเจี๊ยวจ๊าว เวลาผมคุยโทรศัพท์ทีไร สายสนทนาไม่อยากคุยด้วยเพราะเสียงรอบข้างผมเจี๊ยวจ๊าวน่ารำคาญ
ห้องนอนผมติดเป็นห้องที่ปิดช่องทาง ปิดรูการให้เสียงภายนอกเข้ามา แต่เสียงข้างนอกดังมากผนังห้องรับไม่ไหว เลยถามช่างช่างแนะนำเบิ้ลผนังห้องและติดฉนวนกันเสียงให้ดีกว่านี้ แต่ทำได้ยากเพราะเงินเดือนน้อย ได้แต่แก้ขัดในบางส่วน แต่เสียงนั้นก็ยังเข้าห้องมาตลอด ผมแก้ปัญหาด้วยกันใส่เอียร์ปลั๊กอุดหู ใส่หูฟังฟังเพลง แต่จะให้ทำแบบนั้นไปตลอดคงไม่ไหวสงสารหูเหมือนกัน อยู่ที่ทำงานก็ใส่เอียปลั๊กมาทั้งวันก็อยากนอนอยู่ในห้องที่เงียบไม่มีอะไรมาอุดหู
เคยคุยกับอาเรื่องนี้ คุยด้วยถ้อยคำที่ดีและบอกแกทุกปัญหาว่ามันเป็นแบบนี้ๆนะช่วยกันหน่อย แกไม่ฟังอะไรสักคำแถมโดนด่าและพูดเข้าข้างตัวเองอีกเห้อไม่รู้จะหาคำไหนมาอธิบายแกแล้ว
อีกใจสงสารปู่นี่แหละ แทนที่แกจะได้นอนดูทีวีสบายๆต้องมาเจอผู้คนที่ชอบทำเสียงดังเจี๊ยวจ๊าวยามวิกาลส่วนลูกอาเขาไม่ชอบเล่นในห้องนอนตัวเองจะออกมาเล่นนอกห้องตลอด ผมจะไล่และบอกตลอดให้ไปเล่นในห้องตาจะดูทีวี ถ้าไม่งั้นให้เลิกเล่นเพราะดึกแล้วจะส่งเสียงดังกันทำไม คนโตเหมือนจะเข้าใจสุดท้ายเหมือนเดิม ส่วนตัวผู้ปกครองเด็กไม่ตักเตือนอะไรลูกแม้แต่นิดเดียว พอเราไปดุมาก เราเองโดนด่า เราเคยไม่อยากแตะต้องเยอะ(แค่นี้ก็เหนื่อยพอแรง)
อยากขอคำปรึกษาพี่ๆหน่อยว่าผมควรทำยังไงควรย้ายออกเลยดีไหมส่วนตัวผมเองที่ยังทนอยู่ เพราะเป็นห่วงปู่ลูกแกไม่ค่อยสนใจเท่าไหร่เรื่องอาหารการกิน เรื่องยารักษาโรค เหมือนแกทำได้แค่บอกพ่อตัวเองแต่บางอย่างต้องช่วยแกอาเขาไม่ทำ ผมเลยต้องอยู่แต่อีกใจเป็นห่วงตัวเองเหมือนกันฝืนทนต่อไปมันส่งผลต่อสภาพจิตใจแน่นอนเพราะอยู่ในพื้นที่เป็นมลพิษทางเสียง