สวัสดีนะคะทุกคน กระทู้นี้เราเขียนเป็นกระทู้เเรก ผิดตรงไหนก็ขอโทษด้วยนะคะ 🥺
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นเด็กมหาลัย ช่วงนี้ปิดเทอมจะขึ้นปี2 เราก็เลยมาอยู่หอหางานทำช่วงปิดเทอม
จนเราได้งานทำ มันโอเคมากๆ พี่ๆที่ทำงานดีกับเราทุกคน ยิ่งผู้จัดการ เขาดีกับเรามากๆช่วยเหลือทุกๆเรื่อง
เราก็ทำงานมาได้สัก3-4วัน ผู้จัดการก็ชวนเรากับเพื่อนๆนั่งกินเหล้าที่ร้าน (ผู้จัดการอายุ19เท่าเรานะ เขาเป็นทอม) เเต่เราก็เรียกว่าพี่นั้นเเหละ
สมมุติให้เขาชื่อพี่A นะ คืนกินเหล้าก็อยู่กันประมาณ 6 คน ตอนเเรกเรากับพี่Aนั่งตรงข้ามกัน เเล้วเราก็ชวนพี่Aไปเพื่อนเราเล่นสเก็ตบอร์ด
พอเล่นเสร็จเขาก็เปลี่ยนที่นั่งมานั่งอยู่ข้างเรา เวลาที่เขาอยู่ใกล้เราเกินไป หรือเเบบเล่นนู้นนี้กัน เพื่อนสนิทพี่A (อายุ19เท่ากัน เป็นผู้หญิงนะ)
ก็จะค่อยเเซวเเบบว่า เอาอีกเเล้วนะA พวกเราก็นั่งกินเหล้ากันไปเรื่อยๆจนถึงตี4ครึ่ง พี่Aเริ่มเมา เราเลยเอาเเขนเราไป
พาดที่คอพี่Aไม่ให้พี่เขาลุก เเล้วเขาก็เอาหน้าซบเเขนเรา เเล้วเขาก็จุ้บเเขนเรา ตอนนั้นเราก็เเอบเขินนิดนึง เเล้วก็นั่งกินกันเรื่อยๆ
นั่งกินกันจนถึงตี5 เรากับเพื่อนก็ชวนกันกลับบ้านเห็นพี่Aเมามากเเล้ว พวกเรา5คนก็เลยไปส่งพี่Aพี่บ้าน พอส่งเสร็จ
เราก็กำลังกลับบ้านกัน ตอนไปขับรถมอไซไป3คัน คันละ2คน พอตอนส่งพี่Aถึงบ้านเราก็กลับมอไซกัน2คัน คันที่เราขับมามี3คน อีกคันนึง2คน
ขับมาเรื่อยๆ คันที่เราขับมารถดันเสียพอดี เราจอดรถเเล้วหยิบโทรศัพท์ออกจากรถ เราเห็นไลน์ที่พี่Aทักมาว่า ถึงหอยัง เราก็บอกไปว่ารถเสียค่ะ
พี่Aก็ถามเราว่าอยู่กับเพื่อนพี่ไหม ให้เพื่อนพี่ไปส่งถึงหอก่อนนะ เป็นห่วง เราก็บอกไปว่า อยู่กับเพื่อนพี่ค่ะ พี่Aก็ถามว่ารถติดยัง อยู่ตรงไหน
เราก็กลัวพี่Aจะขับรถออกมา เราก็บอกไปว่าพี่นอนเลยค่ะ เขาก็เลยโทรมาหาเรา เราก็ไม่กล้ารับ รอให้สายตัดไป พอสายตัดเราก็รีบทักไปบอกว่า
รถติดเเล้วนะคะ น้องขับรถก่อน เเล้วเเกก็ไม่อ่านไม่ตอบเรา เราก็คิดว่าเเกคงจะหลับไปเเล้ว เราก็เข็นรถกับเพื่อนไปหาอู่ เเต่อู่ยังไม่เปิดเพราะพึ่ง6โมงครึ่งเอง
ตอนนั้นอยู่กัน5คน เราเลยตัดสิ้นใจจอดรถไว้บ้านเเถวๆนั้น เเล้วก็อัด5มารถของเพื่อนอีกคนนึง จนถึงหอเราตอน7โมงเช้า เราก็เลยทักหาพี่Aว่าถ้าตื่นเเล้วโทรมาหาน้องหน่อยนะคะ (เพราะรถเราจอดอยู่เเถวบ้านพี่A เราจะกลับไปเอารถ เรากลับไปไม่ถูก เพราะเราไม่ใช่คนจังหวัดนี้เลยไม่ค่อยรู้ทาง) เราเครียดเรื่องรถมากก็เลยไม่ได้นอนเราโทรหาเพื่อนให้มาหาพาเราไปเอารถหน่อย เพื่อนเราก็อยู่ไกลจากเราพอสมควรเเต่เพื่อนเราก็รีบมา เรารอพี่Aโทรมาจนมัน9โมงเเล้ว เราเลยโทรหา เเกก็ไม่รับสายเรา เราเลยโทรเบอร์ไปด้วย ก็ไม่รับอยู่ดี เเต่เพื่อนเราที่จะพาเราไปเอารถเป็นคนจังหวัดนี้ เพื่อนเราก็เลยไปเอารถถูก ระหว่างนั้นเราก็โทรหาพี่Aตอนไม่รู้กี่สิบสาย จนเราเคลียเรื่องรถเสร็จ ขับรถกลับมาถึงหอบ่าย3 เรายังไม่ได้นอนเลยโทรไปลางานกับพี่ที่ทำงาน เเต่ก็ไม่ได้เพราะไม่มีคนไปทำ พี่Aก็ไม่มา เราก็เลยไปทำทั้งง่วงๆ ตอนนั้นที่ร้านวุ่นวายมากอยู่ๆพี่Aที่เป็นผู้จัดการหายไป โดยที่ใครก็ติดต่อไม่ได้ ส่วนก็พยายามโทร เพราะเราติดต่อโทรศัพท์เเกได้ทั้ง2เครื่อง มีเราคนเดียวที่โทรติดเเต่เเกไม่รับ ส่วนคนอื่นโทรไปอีกเครื่องนึงซึ่งมันฝากหมายเลขโทรกลับ จนเราเลิกงานกลับมาถึงหอ5ทุ่ม ก็เลยโทรหาเเกเป็นสายสุดท้ายเเล้วเราก็หลับไป ตื่นเช้ามาเจ้าของร้านส่งรูปมาให้ดู ว่าพี่Aรถล้ม เราตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก ได้เเต่ร้องไห้ เพราะเรารู้ว่าเเกออกมาหาเราตอนนั้น เราพยายามจะไปหาที่โรงพยาบาล เเต่ก็ไปไม่ได้เพราะช่วงโควิด เรานอนร้องจนถึง4โมงครึ่ง งานก็ไม่ได้ไปทำ เเล้ว4โมงครึ่งพี่Aโทรมา ถามเราว่าน้องเป็นไงบ้าง อยู่ไหน เเล้วรถหล่ะ เราก็บอกว่าอยู่หอค่ะ พี่อยู่ไหน ไปหาที่บ้านได้ป่าว เเกก็บอกว่า มาสิ เราก็รีบเเต่งตัวเเล้วไปเลย
เราไปถึงบ้านเปิดประตูเข้าไปในห้อง เห็นเเกเป็นเเผลเต็มไปหมด ที่หน้าคือทั้งหน้าเลย เราก็น้ำตาคลอนิดนึงรู้สึกผิดในใจมาก เราพูดไปว่า พี่ออกไปหาน้องทำไม ทำไมพี่ไม่นอน พี่ดื้ออ่ะ พูดเสียงเเบบนอยด์ๆ เเล้วเราก็ไปนั่งข้างๆ เราก็มัดผมให้ เห็นผมมันเข้าเเผล เเล้วเราเลยออกไปซื้อของทำเเผลที่เซเว่น กันร้านค้าหน้าบ้านเเก ป้าที่ขายของก็เลยถามเราว่า หนูเป็นเเฟนAหรอ เราก็รีบบอกไม่ใช่ค่ะเป็นเพื่อนๆ หลังจากนั้นเราก็ทำเเผลให้จนเสร็จ เเล้วก็ถามว่าทำไมถึงได้
ขับรถออกไปล้ม เเกก็บอกเราว่าเเกถามเราเเล้วเราไม่บอกว่าอยู่ตรงไหน เเต่รูปที่เราถ่ายไปเเกบอกก็พอรู้ว่าเราอยู่ตรงไหน ก็เลยรีบออกไป ตอนออกไปก็โทรไปด้วยเห็นเราไม่รับเเกก็เลยหยิบโทรศัพท์จะโทรอีก จำได้เเค่นี้เเล้วมันก็วูบไปเลย เราก็อยู่บ้านเเกหลายชั่งโมงมาจนจะ3ทุ่มก็เลยรีบกลับ หลังจากนั้นเเกก็ย้ายไปอยู่บ้านเเม่ เราเลยไปหาเเกไม่ได้ เรารอเเกกลับมาบ้านพ่อ15วันเต็มๆ ระหว่าง15วัน เราโทรคุยกันเกือบทุกวัน คุยวันนึงก็เป็นชั่วโมง บางครั้งก็2ชั่วโมง เเต่ก็คุยกันเรื่องทั่วไป จนวันที่15เเกมาเจอเราที่ร้านเพราะจะเข้ามาหาเจ้าของร้านด้วย วันนั้นร้านหยุด เเต่เราก็มานั่งกินข้าวกับพี่ๆที่ร้าน เราคิดมาตลอดว่าถ้าได้เจอกันเราคงมีเรื่องพูดกันเยอะมาก เเต่มันกลับเป็นอีกอย่างนึง เหมือนต่างคนต่างไม่กล้ามองหน้ากัน เราก็เลยถามเเกไปว่า เเผลหายไวจัง
เเกก็ไม่ตอบทำหน้าวีนๆ คือตอนนั้นเราพึ่งโทรคุยกันไม่ถึงชั่วโมง เเกโทรมาหาว่าจะเข้าไปที่ร้านนะ น้องมาป่าว ตอนเเรกเราจะไม่ไป ก็คุยไปขำไป จนเราบอกเดี๋ยวไปเจอกันที่ร้านนะคะ พอถึงร้านก็เป็นอย่างนั้นเเหละ เเกไม่ชวนเราคุยเลย อารมณ์เหมือนเราทำอะไรผิดอ่ะ เราก็เงียบ นั่งเล่นเเต่โทรศัพท์ จนกินข้าวที่ร้านเสร็จ ตอนนั้นคือไม่โอเคมากๆ อยากกลับหอ ไม่อยากเห็นหน้าเเกเเล้ว เเต่เเกจะไปกินสเต็กที่ร้านเเม่เเกต่อ เเกก็เลยหันมาถามเราว่า เดี๋ยวไปไหนต่ออ่ะ
เราก็ถามเล่นๆไปว่า ไปร้านสเต็ก เเกก็บอกจริงป่ะ ไปดิ เราไม่คิดว่าจะไปจริง เเล้วเเกก็พาไปจริง ตอนนั่งกินสเก็ตเเกก็ถามว่ากินไรป่ะ เราก็บอกไม่อ่ะ ตอนนั้นปวดท้องด้วย เเล้วเเกก็ไม่ได้ชวนเราคุยอะไรเลย มีคุยกับเพื่อนเรา เราก็เลยนั่งดูนั่งในโทรศัพท์ เเล้วเเกก็บอกเพื่อนเราว่า เจ้าของร้านที่เราทำงานเขาน่าจะชอบเรา เราก็ตกใจ รีบหันไปถามเพื่อนเราว่า เขาชอบใครนะ เพื่อนเราก็บอกว่าชอบอ่ะ เราก็หันไปถามพี่Aว่า เราหรอ เเกก็บอก อือ (คือเจ้าของร้านกับพี่Aสนิทกันมาก มีเรื่องอะไรก็จะบอกกันตลอด) เเล้วเพื่อนเรากับเราก็ชวนพี่Aไปหอเรา เเกก็มานอนเล่นอยู่เตียงเรา เราก็เลยนั่งล่างเตียง ไปนานเเกก็เรียกเราว่า มาฟอลไอจีไพรเวทสิ คือก่อนหน้านั้นก่อนโทรศัพท์เเกหาย เรามีเเต่ไลน์ กับไอจีหลัก เเต่เเกเข้าไม่ได้ จำได้เเต่รหัสไอจีสำรอง เราก็เลยนั่งบนเตียงเเล้วก็ฟอลไป เเล้วเราก็โหลดเกมส์มาเล่นด้วยกัน ตอนเเกนอนเล่นเกมส์เราก็นั่งเล่นผม จนถึง5ทุ่มครึ่งเเกจะกลับบ้านเเล้ว เราก็เลยให้เเกโทรค้างไว้จนถึงบ้าน
กลัวเเกจะขับรถไปล้มอีกเพราะถึงจะหาย เเกถึงบ้านเเกก็เรียกเรา เราก็กดวางสาย พอกลางคืนเราลงสตอรี่ว่าอยากกลับบ้าน เเกเลยรีกลับมามา ไปนอน
เราก็คุยกันนิดนึงเเล้วก็บอกฝันดี ตื่นเช้ามาอีกวันเราก็ไปทำงานปกติ เเกก็ไป ไปช่วยกันทาสีลานสเก็ตที่ร้าน เเต่ความรู้สึกเรากับเเกมันไม่เหมือนเดิม ก่อนวันที่เเกรถล้มตอนนั้นเรายังไม่ได้รู้สึกอะไรกับเเก เเต่เรามารู้สึกตอนคืนกินเหล้าเเล้วเเกไปรถล้ม ระยะเวลา15วันที่คุยกันผ่านโทรศัพท์ เราก็รู้สึกดีกับเเกมากๆ
ดีจนเเบบว่าเราไม่อยากเป็นเเค่พี่น้อง เเต่เราไม่เคยคิดจะชอบทอมมาก่อน เเต่มารู้จักเเกเราดันชอบเเกขึ้นมา หรือเป็นเพราะความผูกพันธ์ก็ไม่รู้ จนวันที่เเกกลับมาทำงาน ความรู้สึกของเรามันเกินพี่น้องไปเเล้ว เเต่ในใจเเกเราก็ไม่รู้ว่าเเกคิดเหมือนกันป่าว เราทั้ง2ต่างทำตัวเกร็งๆ เขินๆ จากที่คุยหยอกล้อกัน
กลับกลายเป็นใช้สีหน้า เเววตา เเล้วการกระทำให้การสื่อสารกันเเทน เเกก็เเบบใช้เท้าเเตะเท้าเราบ้าง หรือเเกล้งที่ใช้ตัวมาถูกเเบบเล็กๆน้อยๆ จนเลิกงาน
วันต่อมาเราไม่ได้ไปทำงาน เเกดันทะเลาะกับเจ้าของร้านเเล้วเเกงอนเลยกลับบ้านไป ตอนนั้นโทรศัพท์ที่เเกใช้อยู่เป็นของร้าน เเกก็ทิ้งไว้ที่ร้าน โทรศัพท์ของเเกเองก็หายวันรถล้ม มีน้องที่ทำงานโทรมาหาเราว่า พี่Aทะเลาะกับเจ้าของร้านกลับบ้านไปเเล้ว เช้าวันต่อมาเจ้าของร้านโทรมาหาเราหลายสาย บอกเราว่าไปงัอพี่Aที่บ้านให้ได้ป่าว เมื่อวานพี่เผลอพูดเเรงกับพี่Aไปหน่อย เราบอกว่าได้ค่ะ ระหว่างไปบ้านพี่Aเพื่อนเราเป็นคนขับรถไป เเล้วเพื่อนเราขับไปชนท้ายรถยนต์ รถด้านหน้าพังยับ เเต่เรากับเพื่อนไม่เป็นอะไร เห็นรถมันยังขับได้อยู่ ก็ขับไปจนถึงบ้านพี่A เเต่เเกก็ไม่กลับมาทำงานเเล้ว ตอนนั้นเราก็เเบบเฟลนะ
เหมือนรู้ว่าครั้งนี้อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอกัน เราอยากรู้ว่าเเกคิดยังไงกับเรา เราก็อยากให้พี่Aคิดกับเรา เหมือนกับที่เราคิด... ยินดีที่ได้รู้จักนะ ผ่านมาให้รู้สึกดีเเล้วเเกก็จากไปเราไป🥺
เราควรรู้สึกยังไงดีกับคนที่พึ่งรู้จัก
คือเรื่องมีอยู่ว่า เราเป็นเด็กมหาลัย ช่วงนี้ปิดเทอมจะขึ้นปี2 เราก็เลยมาอยู่หอหางานทำช่วงปิดเทอม
จนเราได้งานทำ มันโอเคมากๆ พี่ๆที่ทำงานดีกับเราทุกคน ยิ่งผู้จัดการ เขาดีกับเรามากๆช่วยเหลือทุกๆเรื่อง
เราก็ทำงานมาได้สัก3-4วัน ผู้จัดการก็ชวนเรากับเพื่อนๆนั่งกินเหล้าที่ร้าน (ผู้จัดการอายุ19เท่าเรานะ เขาเป็นทอม) เเต่เราก็เรียกว่าพี่นั้นเเหละ
สมมุติให้เขาชื่อพี่A นะ คืนกินเหล้าก็อยู่กันประมาณ 6 คน ตอนเเรกเรากับพี่Aนั่งตรงข้ามกัน เเล้วเราก็ชวนพี่Aไปเพื่อนเราเล่นสเก็ตบอร์ด
พอเล่นเสร็จเขาก็เปลี่ยนที่นั่งมานั่งอยู่ข้างเรา เวลาที่เขาอยู่ใกล้เราเกินไป หรือเเบบเล่นนู้นนี้กัน เพื่อนสนิทพี่A (อายุ19เท่ากัน เป็นผู้หญิงนะ)
ก็จะค่อยเเซวเเบบว่า เอาอีกเเล้วนะA พวกเราก็นั่งกินเหล้ากันไปเรื่อยๆจนถึงตี4ครึ่ง พี่Aเริ่มเมา เราเลยเอาเเขนเราไป
พาดที่คอพี่Aไม่ให้พี่เขาลุก เเล้วเขาก็เอาหน้าซบเเขนเรา เเล้วเขาก็จุ้บเเขนเรา ตอนนั้นเราก็เเอบเขินนิดนึง เเล้วก็นั่งกินกันเรื่อยๆ
นั่งกินกันจนถึงตี5 เรากับเพื่อนก็ชวนกันกลับบ้านเห็นพี่Aเมามากเเล้ว พวกเรา5คนก็เลยไปส่งพี่Aพี่บ้าน พอส่งเสร็จ
เราก็กำลังกลับบ้านกัน ตอนไปขับรถมอไซไป3คัน คันละ2คน พอตอนส่งพี่Aถึงบ้านเราก็กลับมอไซกัน2คัน คันที่เราขับมามี3คน อีกคันนึง2คน
ขับมาเรื่อยๆ คันที่เราขับมารถดันเสียพอดี เราจอดรถเเล้วหยิบโทรศัพท์ออกจากรถ เราเห็นไลน์ที่พี่Aทักมาว่า ถึงหอยัง เราก็บอกไปว่ารถเสียค่ะ
พี่Aก็ถามเราว่าอยู่กับเพื่อนพี่ไหม ให้เพื่อนพี่ไปส่งถึงหอก่อนนะ เป็นห่วง เราก็บอกไปว่า อยู่กับเพื่อนพี่ค่ะ พี่Aก็ถามว่ารถติดยัง อยู่ตรงไหน
เราก็กลัวพี่Aจะขับรถออกมา เราก็บอกไปว่าพี่นอนเลยค่ะ เขาก็เลยโทรมาหาเรา เราก็ไม่กล้ารับ รอให้สายตัดไป พอสายตัดเราก็รีบทักไปบอกว่า
รถติดเเล้วนะคะ น้องขับรถก่อน เเล้วเเกก็ไม่อ่านไม่ตอบเรา เราก็คิดว่าเเกคงจะหลับไปเเล้ว เราก็เข็นรถกับเพื่อนไปหาอู่ เเต่อู่ยังไม่เปิดเพราะพึ่ง6โมงครึ่งเอง
ตอนนั้นอยู่กัน5คน เราเลยตัดสิ้นใจจอดรถไว้บ้านเเถวๆนั้น เเล้วก็อัด5มารถของเพื่อนอีกคนนึง จนถึงหอเราตอน7โมงเช้า เราก็เลยทักหาพี่Aว่าถ้าตื่นเเล้วโทรมาหาน้องหน่อยนะคะ (เพราะรถเราจอดอยู่เเถวบ้านพี่A เราจะกลับไปเอารถ เรากลับไปไม่ถูก เพราะเราไม่ใช่คนจังหวัดนี้เลยไม่ค่อยรู้ทาง) เราเครียดเรื่องรถมากก็เลยไม่ได้นอนเราโทรหาเพื่อนให้มาหาพาเราไปเอารถหน่อย เพื่อนเราก็อยู่ไกลจากเราพอสมควรเเต่เพื่อนเราก็รีบมา เรารอพี่Aโทรมาจนมัน9โมงเเล้ว เราเลยโทรหา เเกก็ไม่รับสายเรา เราเลยโทรเบอร์ไปด้วย ก็ไม่รับอยู่ดี เเต่เพื่อนเราที่จะพาเราไปเอารถเป็นคนจังหวัดนี้ เพื่อนเราก็เลยไปเอารถถูก ระหว่างนั้นเราก็โทรหาพี่Aตอนไม่รู้กี่สิบสาย จนเราเคลียเรื่องรถเสร็จ ขับรถกลับมาถึงหอบ่าย3 เรายังไม่ได้นอนเลยโทรไปลางานกับพี่ที่ทำงาน เเต่ก็ไม่ได้เพราะไม่มีคนไปทำ พี่Aก็ไม่มา เราก็เลยไปทำทั้งง่วงๆ ตอนนั้นที่ร้านวุ่นวายมากอยู่ๆพี่Aที่เป็นผู้จัดการหายไป โดยที่ใครก็ติดต่อไม่ได้ ส่วนก็พยายามโทร เพราะเราติดต่อโทรศัพท์เเกได้ทั้ง2เครื่อง มีเราคนเดียวที่โทรติดเเต่เเกไม่รับ ส่วนคนอื่นโทรไปอีกเครื่องนึงซึ่งมันฝากหมายเลขโทรกลับ จนเราเลิกงานกลับมาถึงหอ5ทุ่ม ก็เลยโทรหาเเกเป็นสายสุดท้ายเเล้วเราก็หลับไป ตื่นเช้ามาเจ้าของร้านส่งรูปมาให้ดู ว่าพี่Aรถล้ม เราตกใจมาก ทำอะไรไม่ถูก ได้เเต่ร้องไห้ เพราะเรารู้ว่าเเกออกมาหาเราตอนนั้น เราพยายามจะไปหาที่โรงพยาบาล เเต่ก็ไปไม่ได้เพราะช่วงโควิด เรานอนร้องจนถึง4โมงครึ่ง งานก็ไม่ได้ไปทำ เเล้ว4โมงครึ่งพี่Aโทรมา ถามเราว่าน้องเป็นไงบ้าง อยู่ไหน เเล้วรถหล่ะ เราก็บอกว่าอยู่หอค่ะ พี่อยู่ไหน ไปหาที่บ้านได้ป่าว เเกก็บอกว่า มาสิ เราก็รีบเเต่งตัวเเล้วไปเลย
เราไปถึงบ้านเปิดประตูเข้าไปในห้อง เห็นเเกเป็นเเผลเต็มไปหมด ที่หน้าคือทั้งหน้าเลย เราก็น้ำตาคลอนิดนึงรู้สึกผิดในใจมาก เราพูดไปว่า พี่ออกไปหาน้องทำไม ทำไมพี่ไม่นอน พี่ดื้ออ่ะ พูดเสียงเเบบนอยด์ๆ เเล้วเราก็ไปนั่งข้างๆ เราก็มัดผมให้ เห็นผมมันเข้าเเผล เเล้วเราเลยออกไปซื้อของทำเเผลที่เซเว่น กันร้านค้าหน้าบ้านเเก ป้าที่ขายของก็เลยถามเราว่า หนูเป็นเเฟนAหรอ เราก็รีบบอกไม่ใช่ค่ะเป็นเพื่อนๆ หลังจากนั้นเราก็ทำเเผลให้จนเสร็จ เเล้วก็ถามว่าทำไมถึงได้
ขับรถออกไปล้ม เเกก็บอกเราว่าเเกถามเราเเล้วเราไม่บอกว่าอยู่ตรงไหน เเต่รูปที่เราถ่ายไปเเกบอกก็พอรู้ว่าเราอยู่ตรงไหน ก็เลยรีบออกไป ตอนออกไปก็โทรไปด้วยเห็นเราไม่รับเเกก็เลยหยิบโทรศัพท์จะโทรอีก จำได้เเค่นี้เเล้วมันก็วูบไปเลย เราก็อยู่บ้านเเกหลายชั่งโมงมาจนจะ3ทุ่มก็เลยรีบกลับ หลังจากนั้นเเกก็ย้ายไปอยู่บ้านเเม่ เราเลยไปหาเเกไม่ได้ เรารอเเกกลับมาบ้านพ่อ15วันเต็มๆ ระหว่าง15วัน เราโทรคุยกันเกือบทุกวัน คุยวันนึงก็เป็นชั่วโมง บางครั้งก็2ชั่วโมง เเต่ก็คุยกันเรื่องทั่วไป จนวันที่15เเกมาเจอเราที่ร้านเพราะจะเข้ามาหาเจ้าของร้านด้วย วันนั้นร้านหยุด เเต่เราก็มานั่งกินข้าวกับพี่ๆที่ร้าน เราคิดมาตลอดว่าถ้าได้เจอกันเราคงมีเรื่องพูดกันเยอะมาก เเต่มันกลับเป็นอีกอย่างนึง เหมือนต่างคนต่างไม่กล้ามองหน้ากัน เราก็เลยถามเเกไปว่า เเผลหายไวจัง
เเกก็ไม่ตอบทำหน้าวีนๆ คือตอนนั้นเราพึ่งโทรคุยกันไม่ถึงชั่วโมง เเกโทรมาหาว่าจะเข้าไปที่ร้านนะ น้องมาป่าว ตอนเเรกเราจะไม่ไป ก็คุยไปขำไป จนเราบอกเดี๋ยวไปเจอกันที่ร้านนะคะ พอถึงร้านก็เป็นอย่างนั้นเเหละ เเกไม่ชวนเราคุยเลย อารมณ์เหมือนเราทำอะไรผิดอ่ะ เราก็เงียบ นั่งเล่นเเต่โทรศัพท์ จนกินข้าวที่ร้านเสร็จ ตอนนั้นคือไม่โอเคมากๆ อยากกลับหอ ไม่อยากเห็นหน้าเเกเเล้ว เเต่เเกจะไปกินสเต็กที่ร้านเเม่เเกต่อ เเกก็เลยหันมาถามเราว่า เดี๋ยวไปไหนต่ออ่ะ
เราก็ถามเล่นๆไปว่า ไปร้านสเต็ก เเกก็บอกจริงป่ะ ไปดิ เราไม่คิดว่าจะไปจริง เเล้วเเกก็พาไปจริง ตอนนั่งกินสเก็ตเเกก็ถามว่ากินไรป่ะ เราก็บอกไม่อ่ะ ตอนนั้นปวดท้องด้วย เเล้วเเกก็ไม่ได้ชวนเราคุยอะไรเลย มีคุยกับเพื่อนเรา เราก็เลยนั่งดูนั่งในโทรศัพท์ เเล้วเเกก็บอกเพื่อนเราว่า เจ้าของร้านที่เราทำงานเขาน่าจะชอบเรา เราก็ตกใจ รีบหันไปถามเพื่อนเราว่า เขาชอบใครนะ เพื่อนเราก็บอกว่าชอบอ่ะ เราก็หันไปถามพี่Aว่า เราหรอ เเกก็บอก อือ (คือเจ้าของร้านกับพี่Aสนิทกันมาก มีเรื่องอะไรก็จะบอกกันตลอด) เเล้วเพื่อนเรากับเราก็ชวนพี่Aไปหอเรา เเกก็มานอนเล่นอยู่เตียงเรา เราก็เลยนั่งล่างเตียง ไปนานเเกก็เรียกเราว่า มาฟอลไอจีไพรเวทสิ คือก่อนหน้านั้นก่อนโทรศัพท์เเกหาย เรามีเเต่ไลน์ กับไอจีหลัก เเต่เเกเข้าไม่ได้ จำได้เเต่รหัสไอจีสำรอง เราก็เลยนั่งบนเตียงเเล้วก็ฟอลไป เเล้วเราก็โหลดเกมส์มาเล่นด้วยกัน ตอนเเกนอนเล่นเกมส์เราก็นั่งเล่นผม จนถึง5ทุ่มครึ่งเเกจะกลับบ้านเเล้ว เราก็เลยให้เเกโทรค้างไว้จนถึงบ้าน
กลัวเเกจะขับรถไปล้มอีกเพราะถึงจะหาย เเกถึงบ้านเเกก็เรียกเรา เราก็กดวางสาย พอกลางคืนเราลงสตอรี่ว่าอยากกลับบ้าน เเกเลยรีกลับมามา ไปนอน
เราก็คุยกันนิดนึงเเล้วก็บอกฝันดี ตื่นเช้ามาอีกวันเราก็ไปทำงานปกติ เเกก็ไป ไปช่วยกันทาสีลานสเก็ตที่ร้าน เเต่ความรู้สึกเรากับเเกมันไม่เหมือนเดิม ก่อนวันที่เเกรถล้มตอนนั้นเรายังไม่ได้รู้สึกอะไรกับเเก เเต่เรามารู้สึกตอนคืนกินเหล้าเเล้วเเกไปรถล้ม ระยะเวลา15วันที่คุยกันผ่านโทรศัพท์ เราก็รู้สึกดีกับเเกมากๆ
ดีจนเเบบว่าเราไม่อยากเป็นเเค่พี่น้อง เเต่เราไม่เคยคิดจะชอบทอมมาก่อน เเต่มารู้จักเเกเราดันชอบเเกขึ้นมา หรือเป็นเพราะความผูกพันธ์ก็ไม่รู้ จนวันที่เเกกลับมาทำงาน ความรู้สึกของเรามันเกินพี่น้องไปเเล้ว เเต่ในใจเเกเราก็ไม่รู้ว่าเเกคิดเหมือนกันป่าว เราทั้ง2ต่างทำตัวเกร็งๆ เขินๆ จากที่คุยหยอกล้อกัน
กลับกลายเป็นใช้สีหน้า เเววตา เเล้วการกระทำให้การสื่อสารกันเเทน เเกก็เเบบใช้เท้าเเตะเท้าเราบ้าง หรือเเกล้งที่ใช้ตัวมาถูกเเบบเล็กๆน้อยๆ จนเลิกงาน
วันต่อมาเราไม่ได้ไปทำงาน เเกดันทะเลาะกับเจ้าของร้านเเล้วเเกงอนเลยกลับบ้านไป ตอนนั้นโทรศัพท์ที่เเกใช้อยู่เป็นของร้าน เเกก็ทิ้งไว้ที่ร้าน โทรศัพท์ของเเกเองก็หายวันรถล้ม มีน้องที่ทำงานโทรมาหาเราว่า พี่Aทะเลาะกับเจ้าของร้านกลับบ้านไปเเล้ว เช้าวันต่อมาเจ้าของร้านโทรมาหาเราหลายสาย บอกเราว่าไปงัอพี่Aที่บ้านให้ได้ป่าว เมื่อวานพี่เผลอพูดเเรงกับพี่Aไปหน่อย เราบอกว่าได้ค่ะ ระหว่างไปบ้านพี่Aเพื่อนเราเป็นคนขับรถไป เเล้วเพื่อนเราขับไปชนท้ายรถยนต์ รถด้านหน้าพังยับ เเต่เรากับเพื่อนไม่เป็นอะไร เห็นรถมันยังขับได้อยู่ ก็ขับไปจนถึงบ้านพี่A เเต่เเกก็ไม่กลับมาทำงานเเล้ว ตอนนั้นเราก็เเบบเฟลนะ
เหมือนรู้ว่าครั้งนี้อาจเป็นครั้งสุดท้ายที่เจอกัน เราอยากรู้ว่าเเกคิดยังไงกับเรา เราก็อยากให้พี่Aคิดกับเรา เหมือนกับที่เราคิด... ยินดีที่ได้รู้จักนะ ผ่านมาให้รู้สึกดีเเล้วเเกก็จากไปเราไป🥺