มองไม่เห็นอนาคตตัวเองค่ะ

ทำยังไงดีคะ เราอายุ 24 แล้วแต่กลับมองไม่เห็นอนาคตตัวเองเลย ไม่รู้ว่าต้องไปอยู่จุดไหน 

ตอนนี้เราทำงานเราอยากลาออกด้วยเรื่องค่าตอบแทนสวัสดิการที่ไม่มีอะไรเลยนอกจากประกันสังคม ทำงานจันทร์ถึงเสาร์ เรื่องบุคลากรในบริษัทและก็ไม่มีตำแหน่งให้เติบโตแต่นั่นแหละค่ะงานก็หายาก

ตอนเรียนเราวาดฝันว่าตัวเองต้องอยู่ในจุดนี้ จุดนี้เงินเดือนเท่านี้ แต่ตอนนี้ก็เปล่าประโยชน์ค่ะ มองไม่เห็นทางที่จะไปถึงเลย 

เรารู้ว่าจุดที่เราอยากไปต้องทำอะไรแต่ทุกอย่างต้องใช้เงิน เราก็ไม่มีกำลังมากพอที่จะใช้เงินไปในเรื่องแบบนั้นแค่ใช้ในชีวิตประจำวันมันก็ยากพอแล้ว

สัญญากับพ่อไว้ว่าถ้าทำงานเราจะทำให้แม่สบาย ได้ไปเที่ยวได้ของที่อยากได้ แต่ตอนนี้อย่าว่าแต่เงินเก็บ เงินใช้แต่ละวันยังต้องกระเบียดกระเสียร อยากหาวิธีทำงานหาเงินเพิ่มแต่เวลาที่มีก็หมดไปกับการเดินทางไปทำงาน อยากเรียนภาษาเพิ่มก็ไม่มีเงินมากพอ อยากเรียนต่ออยากทำงานต่างประเทศแต่เราหมดแรงแล้วจริงๆค่ะ

ตอนนี้เรารู้สึกว่าสิ่งที่เราเรียนมาไม่ใช่เราด้วยซ้ำเหนื่อยมากๆค่ะ ท้อแท้กับชีวิต เห็นเพื่อนบางคนเขาได้ดีทำงานดีมีเงินไม่ได้อิจฉาเขานะคะยินดีกับเขาด้วยซ้ำแต่มันก็น้อยใจตัวเองค่ะเราเรียนหนักตั้งใจเรียนออกนอกลู่นอกทางแค่ไหนไม่เคยให้กระทบเรื่องเรียนแต่ทำไมมันถึงไม่มีอะไรดีเลย

อยากทราบจริงๆค่ะว่าคนที่ประสบความสำเร็จอยู่ในจุดที่ตัวเองต้องการแล้วตอนอายุเท่าเราเป็นแบบเรากันบ้างไหมคะ

ตอนนี้มันดูตันจริงๆค่ะ จะร้องไห้ก็ร้องไม่ออก ไม่รู้ต้องรู้สึกยังไง ทั้งที่ก่อนหน้าเราเป็นคนกระตือรือร้นมากขวนขวายทุกอย่างเพื่อที่จะไปข้างหน้า แต่ตอนนี้เราทำได้แค่ใช้ชีวิตไปวันๆให้มันผ่านๆไป

เหมือนสภาพสังคม สภาพแวดล้อมทำให้เราหยุดนิ่ง มันท้อแท้มากๆเลยค่ะ