กำลังรู้สึกว่ามีแฟนแต่เหมือนไม่มีค่ะ

คือเราคบกับแฟนมาได้3ปีแล้ว เขาอายุน้อยกว่าเรา1ปี ซึ่งเราเป็นคนที่ชอบทำอะไรให้เขารู้สึกพิเศษอยู่เสมอ ชอบซื้อของที่เขาชอบไปให้ เห็นอะไรก็นึกถึงเอาไปฝากเขาสะหมดทุกอย่าง เราฝึกงานเสร็จก็ขับรถซื้อขนมซื้อน้ำไปให้ที่ทำงานของเขา กลัวเขาเหนื่อย กลัวเขาหิว ทุกครั้งที่เค้ามีปัญหาไม่ว่าจะเรื่องเงิน เรื่องอะไรก็ตามที่เขามีคำถามหรือต้องการความช่วยเหลือ รถเสีย น้ำมันหมด ตังไม่มี หรืออยากรู้อะไร บางเรื่องเราไม่รู้เลยนะแต่เราพยายามถามคนที่รู้บ้าง หาใน google บ้างแค่เพื่อที่จะตอบคำถามเขาให้ได้ อย่างน้อยก็จะได้ทำให้เขารู้สึกว่าเออเราเข้าใจและเราสนใจนะ คือเราพร้อมจะยื่นมือเข้าไปช่วยในทันทีโดยที่เขาไม่ต้องขอเลย แค่บ่นให้ฟังคือเราก็ทำให้ทุกอย่างเลย ตอนแรกเราคิดว่าเขาน่าจะเข้าใจนะว่าสิ่งที่เราทำเราอยากให้เขารู้สึกโชคดีที่มีเรา แต่มาปีที่3นี้ เรามีปัญหาครอบครัว ปัญหาการเรียน ต้องการความช่วยเหลือในยามฉุกเฉิน เขาไม่เคยยื่นมือเข้ามาช่วยเลย ได้แต่ถามเราว่า " ทำไงอะ ทำไงละทีนี้ " คือถ้าเรารู้เราจะถามเขาทำไมบางครั้งเราแค่ต้องการคนที่เราถามหาความช่วยเหลือแล้วเขาตอบกลับมาแค่นั้นเอง จนเรารู้สึกว่าที่ผ่านมาเราทุ่มเทเกินไปไหม เราให้ความสำคัญกับเค้าจนเค้าเคยตัวหรือเปล่า ตอนนี้เราสับสนมาก รักเขานะ สิ่งที่เกิดขึ้นบางทีเราก็โทษตัวเองว่าเรานั่นแหละที่ทำให้ทุกอย่างเป็นแบบนี้ตั้งแต่แรก จนตอนนี้เราได้แต่ยื้อเวลา คิดว่าเขาน่าจะเห็นใจเราสักหน่อย แต่ก็ยังคงต้องรอเวลานั้นต่อๆไป