หรือจริงๆแล้ว เรากลัวที่จะต้องอยู่คนเดียว

ตามชื่อกระทู้้เลย เรามีปัญหากับยายมานานมากๆตั้งแต่เรามีความคิดเป็นของตัวเองน่าจะต้งแต่ ป.3-4 ตั้งแต่นั้นเรามีปัญหาเรื่อยมาซึึ่งแต่ละครั้งมันหนักทุกครั้งตั้งแต่เราเด็กๆเลย ทุกทีที่ทะเลาะกับยายยายเรามัก

  ๏ หมื่นเพลีย แสนเปลี้ย สังขารทรมาน ปานธาตุ เสียวแทรกเหนื่อยกาย เหนื่อยใจ แปลกแปลกอยากแหวก ชีวิต ปลิดปลง ๏ ครั่นเนื้อ ครั่นตัว ปา

สวัสดีครับเพื่อน ๆ พันทิป ผมกับแฟนเป็นคู่ที่ทำงานหนักทั้งคู่ จนบางทีไหล่ตึงพร้อมกันแบบแพ็กคู่ (จนหมอแถวที่เราแวะไปคลายเส้นบ่อย ๆ นี่ถามว่า “วันนี้มาด้วยกันอีกแล้วนะครับ” 😅) เลยตั้งใจว่าช่ว

สวัสดีค่ะทุกคน ครั้งนี้เป็นประสบการณ์ที่หลอนที่สุดตั้งแต่ทำงานมา… และยังเป็นครั้งแรกที่ทำให้เราเข้าใจว่า “การดูแลตัวเองในต่างแดนคือเรื่องจำเป็นที่สุด” เราไปทำงานที่จีน บริษัทส่งไปลง

เรื่องที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นกับคนตั้งกระทู้เอง นอนไม่หลับอึดอัดจนต้องเล่าออกมาผ่านตัวอักษร หลังจากแม่นมเราเสียไปได้3เดือนกว่าๆ เราก็คอยหวนคิดถึงอดีตตลอด บ้านเก่าที่จากมา สถานที่ในอดีต

ผมเป็นคนร่าเริงตลอดเวลาเก็บกดความเครียดไว้แล้วเป็นลอยยิ้มตลอดเวลาตอนนั้นก็ไม่มีปัญหาอะไร เมื่อปีก่อนผมอายุ17ช่วยยายทำงานขายของแลกกับเงินน้อยนิดต่อวันจนสามารถซื้อคอมเอาไว้เล่นกับเพื่อนแก้เครียดจากการเร

...ขอบอกก่อนว่า การที่ตั้งกระทู้นี้ มิได้มีเจตนา “อวย“ หรือโปรโมทละครใดๆทั้งสิ้น แต่ที่เราจะโพสต์ คือเราแค่อยากจะบอกว่า ประทับใจ และมีความสุข กับเหตุการณ์เล็กๆน้อยๆเหล่านี้..... .....เรื่อ