ยุคสมัยนี้อะไรประหยัดได้ก็ควรประหยัดนะ ไม่ใช่ทำเป็นเล่นเป็นโลนไปหมด เห็นละหงุดหงิด คือเรากับเพื่อนเช่าบ้านอยู่หลังเดียวกัน ช่วงนี้ จขกท มักจะซื้อของพวกข้าว ไข่ มาม่ามาตุนไว้ เผื่อฉุกเฉินอะไรจะได้ไม่ลำบาก แต่เพื่อน จขกท ที่อยู่บ้านหลังเดียวกัน สงสัยวิญญาณเชฟเข้าสิงอยากจะทำเบเกอรี่นู่นนี่นั่นไปเรื่อย เลยเอาพวกของกินที่ซื้อมาตุนไว้ไปทำเล่นไปหมด พอผิดสูตรนิดหน่อยก็เททิ้ง แบบทำครั้งแรกอะ วนเวียนแบบนี้สลับกันไปเรื่อยๆ คือ เพื่อน จขกท ก็บอกนะว่าจะซื้อมาคืนให้ แต่เราไม่ได้จะเอาของคืนเลย แค่เห็นละมันหงุดหงิดอะ เสียดายชห. เข้าใจอารมณ์คนมันเคยลำบากมาก่อนไหม คือไม่ว่าจะของใดๆก็ตามก็ล้วนมีคุณค่าทั้งนั้น มาทำทิ้งขว้างไปเรื่อยแบบนี้ไม่โอเคเลยอะ นึกถึงคนที่เขาไม่ทีจะกินดิ อย่างเช่นพวกไข่ไก่ที่คุณทำทิ้งทำขว้างมันอาจจะมีค่ากับคนอื่นๆก็ได้นะ ยิ่งเศรษฐกิจแบบนี้อีก โหยยยย ไม่ไหว คือเกรี้ยวกราดอะ นี้เลยประชดไปโดยการไม่ซื้ออะไรไปวางไว้สำหรับเป็นส่วนรวมเลย ถ้าจะซื้อก็คือซื้อเข้าไปเก็บในห้องตัวเองอะ จะได้ไม่ต้องมีใครมายุ่ง นี้พยายามจะไม่คิดมาละนะ แต่อดเสียดายไม่ได้จริงๆ
ขอบ่นหน่อยเหอะ มีเพื่อนนิสัยแบบนี้ควรทำไงดี