เบื่อสามี ที่อยู่เฉยๆ ไม่มีอนาคต ไม่คิดหางาน หาเงิน กันมั้ยคะ ????

เราจะเล่าในมุมลูกให้ฟัง

เรามีพ่อเป็นแบบนี้ และแม่เราก็เป็นแบบคุณ ของเราอาจหนักกว่าตรงที่ พ่อเราเอาตัวเองเป็นศูนย์กลาง และแอบเห็นแก่ตัวไม่เคยเสียสละอะไรให้ลูกเมีย ไม่เคยเลี้ยงลูก ใช้อารมณ์กับลูก ว่าง่ายๆ จะดูแลลูกได้แค่ รับส่ง หรือทำตามที่เมียสั่งเท่านั้น
เช่น ถ้าเค้ามีเงิน เค้าเอาไปซื้อมือถือใหม่ ค่าเรียนพิเศษลูกเวลาเมียหมุนเงินไม่ทันบอก "ไม่มี" ค่าใช้จ่ายในบ้านค่ากินสากกะเบือยันเรือรบไม่เคยกระเด็น แถมไม่เคยทำงานบ้านทำอะไรก็ไม่เป็น ภูมิใจกับการเริ่มงานทำงานวันละ 3 ชม. ของตัวเองมาก กินๆนอนๆจนโรครุมเร้า สุดท้าย ทำงานไม่ไหว

ตอนเด็กๆ เค้าเคยอารมณ์เสียกับเราและด่าว่าเราแรงๆ เราเคยขอให้แม่เลิกกับเค้า เพราะรับรู้ภาระมาตลอดว่าแม่เราเหนื่อยมาก แม่เราไม่ยอมเลิกเพราะกลัวนั่นนี่

สรุป ตอนนี้เค้าคือภาระหนักของแม่เรา ลูกทำงานเรียนจบส่งเงินให้ใช้เดือนละ 50,000 เหมือนจะสบายใช่ไหมคะ แต่ไม่เลยค่ะ เพราะเงินนั้นต้องผ่อนบ้าน (ตอนลูกเรียนไม่มีเงินซื้อบ้านเพราะดิ้นรนส่งลูกเรียนหมด ให้ผัวกินใช้ ทุกอย่างแม่เราจ่ายหมด และแม่เองก็กู้หมุนรอบตัวจนเงินเดือนไม่เหลือ) และเลี้ยงตัวเค้าเองและสามีผู้โรครุมเร้าและทำตัวดั่งเทวดา

ส่วนลูกก็หาเงินส่งพ่อแม่จนไม่มีเงินต้นในการเริ่มชีวิตตัวเองเพราะเงินเกือบทั้งหมดส่งครอบครัวตัวเองหมด เพราะรู้ว่าแม่เหนื่อยเพื่อเรามามากและแม่มีภาระคือพ่อที่จะปลดภาระตอนนี้ก็สายไปเสียแล้ว ตัวเราเองมีครอบครัวต้องใช้เงินของสามี ซึ่งบอกตรงๆ เราก็ละอาย แต่ไม่มีทางเลือก

บอกตรงๆ แม่เรามีเหตุผลร้อยแปดที่จะเลิกกับเค้า แต่ไม่ยอมทำ ทนมาเรื่อยๆ จนสุดท้าย แก่เกินที่จะทิ้งเค้า กลายเป็นภาระไปตลอดชีวิตไม่เคยได้สบาย เหนื่อยหาเงินส่งลูกเรียน ลูกเรียนจบมีการงานดีๆส่งเงินให้ใช้เยอะแยะ แต่ตัวเองยังไม่สบาย และคิดว่าคงไม่สบายไปตลอดชีวิตจนกว่าจะตายกันไปข้างนึง

ส่วนเราในฐานะลูก จะให้เอาเค้ามาดูแล บอกตรงๆ เราทำไม่ได้ เพราะเค้าไม่เคยทำหน้าที่พ่อที่ดีและเรารู้ว่าหากเอาเค้ามาแล้ว เค้าจะเป็นภาระเพราะจะจิกหัวใช้เราเป็นขี้ข้า เรียกร้องนั่นนี่ตลอดเวลา

เราแทบไม่เคยตอบใครยาวๆ แต่เราอ่านเรื่องของคุณแล้วนึกถึงแม่เรา