เรื่องที่เกิดเป็นหลังวันเกิดครบ 18 ปีของหนู หนูจำได้แม่น วันนั้นหนูได้ไปเจอคนๆนึง เขาอายุราว 27 28 ปี ร่างใหญ่ เขากับหนูรู้จักกันทางเฟสบุ๊ค เขามาคุยกับหนูจนหนูสนิทใจ เชื่อใจ ละก็ไว้ใจด้วย เขาเป็นเหมือนพี่ที่ดี ค่อยช่วยหนูเรื่องเรียน ให้คำปรึกษาหนูตลอด เขาขอเจอหนูหลายต่อหลายรอบแต่ทุกครั้งหนูปฏิเสธเขาตลอด จนหนูมีแฟนหนูก็บอกเขา ว่าจะเลิกคุยกับเขาแล้ว เขาเลยขอเจอหนูสักครั้ง วันนั้นหนูเลยไป เพื่อจะได้จบทุกอย่างหนูอยากให้แฟนสบายใจ วันนั้นเขาพาหนูไปหาไรกิน จนมาร้านนึง เป็นร้านของเพื่อนเขา เขาขอเหมือนเป็นกล่องใบใหญ่ๆของเพื่อน บอกว่าอยากได้ ละก็เอากลับมา ตอนนั้นเขาบอกหนูเดียวจะพาไปที่งานหนังสือ แต่เขาพาหนูขับรถไปที่บ้าน โดยบอกหนูว่าจะเอากล่องไปเก็บมันใหญ่เกินไป ตอนนั้นหนูก็เริ่มรู้สึกไม่ดี บอกว่าเอาของไปเก็บแล้วให้พาหนูไปส่งที่คิวรถ หนูจะกลับบ้าน พอถึงหนูก็ยืนรอหน้าบ้าน หนูรู้สึกไม่ดีถ้าเข้าไป สักพักนึงหลังจากที่เขาเอากล่องไปเก็บ เขาก็บอกให้เข้ามามีของจะให้ ละก็บอกจะดูดวงให้เสร็จ จะพาไปส่ง เลย เขาบอกไม่ต้องกลัวมีคนอยู่ที่บ้าน ละเขาก็เรียกน้องให้ดูด้วย ด้วยความที่คิดว่าเข้าไปแป๊บเดียวแล้วจะได้รีบกลับบ้าน แต่นั้นเป็นการตัดสินใจที่ผิดที่สุดในชีวิตของหนู ทุกวันนี้หนูยังโทษตัวเองมาตลอด พอหนูเข้าไปเข้าก็ชวนคุยนู้คุยนี้ เอาใบจบมาให้ดู ละก็เล่าชีวิตของเขาให้หนูฟัง เขาสารภาพว่าชอบหนู อยู่ๆเขาก็ลุกมานั่งข้างหนู เขาหันมากอดหนูแน่น บอกว่าไม่อยากให้หนูไป หนูปฏิเสธละพยายามเอามือเขาออก มันเอาออกไม่ได้เลย เขากอดหนูแน่นขึ้น เขาเริ่มลูบไหล่ตัวหนู จับหน้าหนูไปจูบ เขาหันจากจูบมาจับหน้าอกหนู ละอยู่ๆเขาก็อุ้มหนูขึ้น ตอนนั้นหนูกลัวมาก หนูขอร้องให้พาหนูกลับบ้าน หนูดิ้นสุดแรงมาก ต่อให้หนูตกพื้นหนูก็ยอม เขาพาหนูขึ้นไปบนห้อง หนูกลัวมาก โครตกลัวเลย หนูจำได้ว่าเขาบอกว่ามีคนอยู่บ้าน หนูเลยตะโกนเรียก หนูตะโกนให้มาช่วยหนูด้วย แต่ไม่มีใครตอบกลับหนูเลย หนูพยายามขอร้องเขา หนูพยายามกล่อมเขา หนูไหว้ ให้หยุดให้พาหนูกลับบ้าน ตอนนั้นตัวหนูสั่นไปหมด น้ำตาหนูก็ไหล เขาปิดห้องละเดินมาหาหนูบอกเป็นของเขานะ เขาถอดเสื้อผ้าหนู ลวนลามหนู หนูขอร้อง ตะโกนขอความช่วยเหลือสุดเสียง แต่มันหยุดใอ่คนคนนี้ไม่ได้เลย ตอนนั้นหนูจ้องหน้ามัน หนูโครตเกลียด โครตโกรธมันเลย ยังมีหน้ามาพูดอีกว่ามันไม่น่ากลัวอย่างที่คิด จิตใจนิทำด้วยอะไร ทำไมถึงได้โครตทำเรื่องต่ำๆมาได้หน้าไม่อายยังงี้ ยังมีไหมคำว่าสุภาพบุรุษ ยังมีไหมคำว่าผู้ใหญ่ไม่รังแกคนที่อ่อนแอ มันถอดกางเกงละขู่ให้หนูหยุด ไม่นั้นจะใส่เข้ามา ขอแค่เลีย นี้คือจะไม่หยุดจริงๆหรอว่ะ ไม่มีสติเลยหรอ หนูทีบหน้ามันไป 1 ที แต่มันก็ไม่หยุด ตอนนั้นหน้าพ่อหน้าแม่หน้าแฟนก็ลอยคิดมาเลย อยากให้ใครก็ได้โผล่มาช่วยที ใครก็ได้ใครก็ได้อ่ะ มาช่วยหนูที ร้องไห้หนักมาก หนูไหว้แล้วไหว้อีกมันก็ไม่หยุดเลย เขาพาหนูลุกขึ้นไปล้างหน้าใส่เสื้อให้ ตอนนั้นร่างกายหนูอยู่ๆก็ไม่มีแรงเลย จิตใจข้างในหนูตอนนั้นคือโครตรู้สึกแย่ เสียใจ เสียดาย โกรธ เกลียด แค้น และก็โครตเจ็บใจ เขามานั่งหน้าหนูก็บอกหนูว่า ขอโทษ เป็นอารมณ์ชัววูบ รู้สึกอยากครอบครองหนู ดีนะพี่ไม่ได้ทำไรมากกว่านี้ ขอโทษพี่ไม่มีสติ จะรับผิดชอบทุกอย่าง ในใจคือ ไม่ได้อยากได้ ไม่ได้ต้องการให้เกิดแบบนี้ขึ้นต่างหาก
หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน หนูทรุดลงไปกับพื้นเลย ตัวคือชาไปหมด ไม่มีแรง ข้าวไม่กิน คืนนั้นทั้งคืนก็นอนไม่หลับ เรื่องที่เกิดขึ้นมันหลอนในหัวหนูทั้งคืน อายแฟน อายพ่อแม่ อายตัวเอง รู้สึกแย่มากๆ
ไม่กล้าที่จะบอกใคร กลัวทำให้ทุกคนผิดหวัง ไม่กล้าแม้แต่จะแจ้งความ ทำได้แค่บล็อคการติดต่อมัน เรื่องทั้งหมดหนูเก็บมันไว้คนเดียวมาตลอด ทุกข์ใจคนเดียว ทุกครั้งที่นึกถึงก็รู้สึกหดหู่
จนถึงตอนนี้ผ่านมา 6 เดือนแล้ว หนูก็ยังรู้สึกหดหู่เมื่อนึกถึง อาจจะดีขึ้นหน่อย เพราะเริ่มชาแล้ว แต่ก็พยายามไม่นึกถึงมันอีก
สุดท้ายนี้ ที่มาเล่าก็เพราะอยากจะเตือนสติผู้หญิงทุกคน ว่ามันไว้ใจใครไม่ได้จริงๆ อย่ารอให้เกิดก่อนค่อยเลี่ยง เลี่ยงอย่าให้มันเกิดขึ้นเลยดีกว่า มันไม่คุ้มจริงๆ ต่อให้เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งแค่ไหนแต่สุดท้ายเราก็เป็นผู้หญิงอยู่ดี แรงเราสู้มันไม่ได้เลย
เรื่องคนรู้จักในเฟสด้วย ยอมรับว่าตัวเองก็ผิดตัวเองก็พลาด ที่เชื่อใจคนง่าย แต่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราแล้วก็อย่าให้มันเกิดขึ้นกับคุณเลย
เรื่องแต่งตัวด้วย เอาจริงๆวันนั้นเราไม่ได้แต่งตัวโป๊เลย ใส่เสื้อแขนก็ยาวประปา กางเกงขายาว ละก็ยังใส่เสื้อคุ้มยาวๆอีก ขนาดแต่งตัวยังงี้ยังไม่รอดเลย เป็นผู้หญิงนี้อันตรายมากๆ เกิดเรื่องไม่ดีได้ตลอดเวลา
อีกอย่างเรื่องเชื่อใจผู้ชาย เข้าบ้าน อันนี้เราตัดสินใจผิดมาก ผิดมากๆๆๆ คำว่าแป๊บเดียวละออกมันอาจจะใช้ได้บ้างคน แต่บางคนอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น
เพราะนั้นผู้หญิงเราๆก็ต้องระวังตัวให้มาก สังคมเดียวนี้อยู่ยาก อันตรายมาก ขอให้เรื่องแบบนี้ไม่เกิดขึ้นกับคุณนะคะ
ขอบคุณมากๆเลย ขออนุญาตแท๊กห้องนะคะ
โดนลวนลาม ฝากถึงผู้หญิงทุกคน
หลังจากที่กลับมาถึงบ้าน หนูทรุดลงไปกับพื้นเลย ตัวคือชาไปหมด ไม่มีแรง ข้าวไม่กิน คืนนั้นทั้งคืนก็นอนไม่หลับ เรื่องที่เกิดขึ้นมันหลอนในหัวหนูทั้งคืน อายแฟน อายพ่อแม่ อายตัวเอง รู้สึกแย่มากๆ
ไม่กล้าที่จะบอกใคร กลัวทำให้ทุกคนผิดหวัง ไม่กล้าแม้แต่จะแจ้งความ ทำได้แค่บล็อคการติดต่อมัน เรื่องทั้งหมดหนูเก็บมันไว้คนเดียวมาตลอด ทุกข์ใจคนเดียว ทุกครั้งที่นึกถึงก็รู้สึกหดหู่
จนถึงตอนนี้ผ่านมา 6 เดือนแล้ว หนูก็ยังรู้สึกหดหู่เมื่อนึกถึง อาจจะดีขึ้นหน่อย เพราะเริ่มชาแล้ว แต่ก็พยายามไม่นึกถึงมันอีก
สุดท้ายนี้ ที่มาเล่าก็เพราะอยากจะเตือนสติผู้หญิงทุกคน ว่ามันไว้ใจใครไม่ได้จริงๆ อย่ารอให้เกิดก่อนค่อยเลี่ยง เลี่ยงอย่าให้มันเกิดขึ้นเลยดีกว่า มันไม่คุ้มจริงๆ ต่อให้เป็นผู้หญิงที่แข็งแกร่งแค่ไหนแต่สุดท้ายเราก็เป็นผู้หญิงอยู่ดี แรงเราสู้มันไม่ได้เลย
เรื่องคนรู้จักในเฟสด้วย ยอมรับว่าตัวเองก็ผิดตัวเองก็พลาด ที่เชื่อใจคนง่าย แต่รู้สิ่งที่เกิดขึ้นกับเราแล้วก็อย่าให้มันเกิดขึ้นกับคุณเลย
เรื่องแต่งตัวด้วย เอาจริงๆวันนั้นเราไม่ได้แต่งตัวโป๊เลย ใส่เสื้อแขนก็ยาวประปา กางเกงขายาว ละก็ยังใส่เสื้อคุ้มยาวๆอีก ขนาดแต่งตัวยังงี้ยังไม่รอดเลย เป็นผู้หญิงนี้อันตรายมากๆ เกิดเรื่องไม่ดีได้ตลอดเวลา
อีกอย่างเรื่องเชื่อใจผู้ชาย เข้าบ้าน อันนี้เราตัดสินใจผิดมาก ผิดมากๆๆๆ คำว่าแป๊บเดียวละออกมันอาจจะใช้ได้บ้างคน แต่บางคนอาจจะไม่เป็นอย่างนั้น
เพราะนั้นผู้หญิงเราๆก็ต้องระวังตัวให้มาก สังคมเดียวนี้อยู่ยาก อันตรายมาก ขอให้เรื่องแบบนี้ไม่เกิดขึ้นกับคุณนะคะ
ขอบคุณมากๆเลย ขออนุญาตแท๊กห้องนะคะ