เชื่อว่าทุกคนต้องเคยประสบปัญหานี้ในเรื่องความรัก
นั่นคือหัวใจตัวเอง เป็นคนเดินออกมาเองแท้ๆ แต่ ...
กลับรู้สึกหัวใจมันเรียกร้องใครคนนึงมากเหลือเกิน
เกินที่จะรับมือไหว บางทีก็อยากกดทักไปบอกเขาให้รู้ไปเลยว่าคิดถึงมากๆนะ แต่ก็ทำได้แค่อดทน
มาฟังเรื่องของเรากันเต๊อะะะะ แงงงงงง 🥺😞
** เราไปรู้จักและได้คุยกับรุ่นน้องคนหนึ่ง
ซึ่งอยู่คนละที่กัน คุยได้มาเกือบ 3 อาทิตย์ มีช่วงแรกๆที่คุย แล้วเราส่งเพลง (คนโปรด) ไปให้ น้องก็เหมือนจะรู้และกลัวเรารู้สึก เลยตอบกลับมาว่า ...
“ อย่าคลังรักนะ ห้ามรักเด็ดขาด
เพราะไม่อยากให้เจ็บ ”
ซึ่งน้องเป็นคนรักความสนุก ชอบความตื่นเต้น บุคลิกภายนอกเป็นคนที่สวย คม แต่งตัวเซ็กซี่ โชว์ไรงี้ แต่งตัวเป็น แต่เป็นคนขี้เบื่อง่าย เอาแต่ใจ ไม่ค่อยรอ ซึ่งเราเป็นคนที่ซื่อ ไม่มีเหลี่ยม ชอบความสงบ เรียบง่าย อดทนอะไรได้นานๆ เป็นคนที่สามารถอยู่กับสิ่งเดิมๆได้ แต่งตัวไม่ค่อยเป็น ชีวิตไม่มีอะไรให้ตื่นเต้น ดูน่าเบื่อ ไลฟ์สไตล์และนิสัยตรงข้ามกัน
น้องเคยบอกว่า ... น้องเป็นคนที่ไม่ชอบคุยโทรศัพท์กับใคร คือน้องไม่เข้าใจว่าคนที่เค้าต้องคอลกันนานๆเค้าคุยอะไรกัน แต่น้องเคยขอเราคอล วันไหนที่เหงา หรือคิดถึงก็จะวิดีโอมา จะคุยเป็นชั่วโมง ซึ่งบอกก่อนว่าพอลุคน้องเป็นแบบนั้น คนที่เข้าหาน้องก็จะพูดเรื่องขอดูนู้นนี้ในร่างกายของน้อง แต่กับเรา เราไม่เคยรู้สึกแบบนั้น น้องเคยพูดทำนองเกริ่นว่า ถ้าเธอจะดู เค้าให้เลยนะ แต่เราปฏิเสธทุกครั้ง เพราะเราไม่ได้โฟกัสเรื่องนั้น น้องเลยพูดว่าถ้าเป็นคนอื่นไม่เหลือแล้ว
ในระยะเวลาที่ได้คุยกัน ถึงแม้จะแป๊บๆ แต่ก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมถึงอยากคุยกับน้อง มีครั้งหนึ่งที่เราเคยหายไปแล้วน้องตาม ว่ายังอยากคุยอยู่มั้ย ? ก่อนหน้านั้นที่น้องพูดว่า อย่ารักนะ มันรู้สึกเจ็บๆ จุกไงไม่รู้ บอกไม่ถูก แต่เศร้าเลย จากนั้นเราก็ได้ทบทวนว่าจะเอายังไง สุดท้ายเราก็เลือกคุยต่อ แล้วบอกน้องไปว่า “ เค้าไม่หายไปไหนหรอก โอเค ... กติกาของเธอคือไม่ให้รักใช่มั้ย งั้นเค้าจะไม่รัก ”
ทั้งๆที่ตอนนันเหยื่ออย่างเราพร้อมตกหลุมรักเสือ
แต่ก็พยายามหักห้ามใจตลอด ไม่อยากให้ตัวเองรู้สึกแบบนั้นกับน้อง ( แต่บอกเลยว่าทำไม่ได้หรอก เพราะนี่เป็นคนหวั่นไหวง่าย รับบทเป็นคนคลั่งรักตลอด ) แต่บอกไปแบบนั้นเพื่อให้น้องรู้สึกผิดด้วย น้องก็มีหวั่นบ้างแหละ เพราะน้องเคยบอกเราว่า คุยกับเธอแล้วสบายใจ เค้าไม่เคยต้องมานั่งคอลแล้วทำอะไรให้ใครดูนะ มีเธอนี่แหละ ... ถ้าถามว่าเชื่อมั้ยทุกสิ่งทุกอย่างที่น้องบอกเสมอ เชื่อ ... ที่เชือเพราะใช้ความรู้สึกนำทาง
แต่พอมาช่วงหลังๆ น้องก็ตอบนานๆที แบบช้ามาก!
5-6ชม.ได้ ซึ่งเราหงุดหงิดแหละ เราเองพยายามที่จะเมินบ้าง แต่ก็ทำไม่ได้ มากสุด คือ 2-3 ชม. ที่แบบไม่ว่างเลย ถ้าว่างจะตอบทันที แล้วพอมันเกิดความรู้สึกรอนานๆ แล้วตอบมาแค่ไม่กี่คำ มันเริ่มรู้สึกว่าควรพอมั้ย ? ทำไมต้องมารออะไรแบบนี้ด้วย วันนั้นบทสนทนาสุดท้าย คือ เราสามารถตอบกลับได้แหละ แต่เลือกที่จะไม่ตอบ แต่ถูกใจข้อความแทน แล้วก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย น้องก็ไม่ตาม เราก็ไม่ตาม
** ซึ่งเข้าใจมั้ยว่า ... พอไม่ได้คุย มันรู้สึกไม่สดใสเลย หง่อยๆ ซึมๆไม่รู้ เพราะเราก็ไม่ได้คุยกับใครด้วย มันรู้สึกเหมือนอะไรขาดหายไป พึ่งรู้ว่าจริงๆแล้วเราเองคิดถึงน้องมากๆ แต่ ... จะให้ทักไปบอกก็กะไรอยู่ ไม่รู้ต้องทำยังไง สมองบอกให้พอ แต่ใจมันกลับสวนทาง เรียกหาแต่น้อง ไม่ยากมากกว่าจะข้ามได้แต่ละวัน
/// อยากจะถามทุกคนว่าถ้าเป็นเรื่องของตัวเอง
/// จะทำยังไง? ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ
ส ม ค ว ร ทั ก ไ ป ห า น้ อ ง ดี มั้ ย ห รื อ ป ล่ อ ย
#เพศเดียวกัน #ชอบผู้หญิง #พี่ปีห้ากับน้องปีสอง
What to do when my heart is calling out to you? : เอาไงดีกับหัวใจตัวเอง
นั่นคือหัวใจตัวเอง เป็นคนเดินออกมาเองแท้ๆ แต่ ...
กลับรู้สึกหัวใจมันเรียกร้องใครคนนึงมากเหลือเกิน
เกินที่จะรับมือไหว บางทีก็อยากกดทักไปบอกเขาให้รู้ไปเลยว่าคิดถึงมากๆนะ แต่ก็ทำได้แค่อดทน
ซึ่งน้องเป็นคนรักความสนุก ชอบความตื่นเต้น บุคลิกภายนอกเป็นคนที่สวย คม แต่งตัวเซ็กซี่ โชว์ไรงี้ แต่งตัวเป็น แต่เป็นคนขี้เบื่อง่าย เอาแต่ใจ ไม่ค่อยรอ ซึ่งเราเป็นคนที่ซื่อ ไม่มีเหลี่ยม ชอบความสงบ เรียบง่าย อดทนอะไรได้นานๆ เป็นคนที่สามารถอยู่กับสิ่งเดิมๆได้ แต่งตัวไม่ค่อยเป็น ชีวิตไม่มีอะไรให้ตื่นเต้น ดูน่าเบื่อ ไลฟ์สไตล์และนิสัยตรงข้ามกัน
น้องเคยบอกว่า ... น้องเป็นคนที่ไม่ชอบคุยโทรศัพท์กับใคร คือน้องไม่เข้าใจว่าคนที่เค้าต้องคอลกันนานๆเค้าคุยอะไรกัน แต่น้องเคยขอเราคอล วันไหนที่เหงา หรือคิดถึงก็จะวิดีโอมา จะคุยเป็นชั่วโมง ซึ่งบอกก่อนว่าพอลุคน้องเป็นแบบนั้น คนที่เข้าหาน้องก็จะพูดเรื่องขอดูนู้นนี้ในร่างกายของน้อง แต่กับเรา เราไม่เคยรู้สึกแบบนั้น น้องเคยพูดทำนองเกริ่นว่า ถ้าเธอจะดู เค้าให้เลยนะ แต่เราปฏิเสธทุกครั้ง เพราะเราไม่ได้โฟกัสเรื่องนั้น น้องเลยพูดว่าถ้าเป็นคนอื่นไม่เหลือแล้ว
ในระยะเวลาที่ได้คุยกัน ถึงแม้จะแป๊บๆ แต่ก็ตอบตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมถึงอยากคุยกับน้อง มีครั้งหนึ่งที่เราเคยหายไปแล้วน้องตาม ว่ายังอยากคุยอยู่มั้ย ? ก่อนหน้านั้นที่น้องพูดว่า อย่ารักนะ มันรู้สึกเจ็บๆ จุกไงไม่รู้ บอกไม่ถูก แต่เศร้าเลย จากนั้นเราก็ได้ทบทวนว่าจะเอายังไง สุดท้ายเราก็เลือกคุยต่อ แล้วบอกน้องไปว่า “ เค้าไม่หายไปไหนหรอก โอเค ... กติกาของเธอคือไม่ให้รักใช่มั้ย งั้นเค้าจะไม่รัก ”
ทั้งๆที่ตอนนันเหยื่ออย่างเราพร้อมตกหลุมรักเสือ
แต่ก็พยายามหักห้ามใจตลอด ไม่อยากให้ตัวเองรู้สึกแบบนั้นกับน้อง ( แต่บอกเลยว่าทำไม่ได้หรอก เพราะนี่เป็นคนหวั่นไหวง่าย รับบทเป็นคนคลั่งรักตลอด ) แต่บอกไปแบบนั้นเพื่อให้น้องรู้สึกผิดด้วย น้องก็มีหวั่นบ้างแหละ เพราะน้องเคยบอกเราว่า คุยกับเธอแล้วสบายใจ เค้าไม่เคยต้องมานั่งคอลแล้วทำอะไรให้ใครดูนะ มีเธอนี่แหละ ... ถ้าถามว่าเชื่อมั้ยทุกสิ่งทุกอย่างที่น้องบอกเสมอ เชื่อ ... ที่เชือเพราะใช้ความรู้สึกนำทาง
แต่พอมาช่วงหลังๆ น้องก็ตอบนานๆที แบบช้ามาก!
5-6ชม.ได้ ซึ่งเราหงุดหงิดแหละ เราเองพยายามที่จะเมินบ้าง แต่ก็ทำไม่ได้ มากสุด คือ 2-3 ชม. ที่แบบไม่ว่างเลย ถ้าว่างจะตอบทันที แล้วพอมันเกิดความรู้สึกรอนานๆ แล้วตอบมาแค่ไม่กี่คำ มันเริ่มรู้สึกว่าควรพอมั้ย ? ทำไมต้องมารออะไรแบบนี้ด้วย วันนั้นบทสนทนาสุดท้าย คือ เราสามารถตอบกลับได้แหละ แต่เลือกที่จะไม่ตอบ แต่ถูกใจข้อความแทน แล้วก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย น้องก็ไม่ตาม เราก็ไม่ตาม
** ซึ่งเข้าใจมั้ยว่า ... พอไม่ได้คุย มันรู้สึกไม่สดใสเลย หง่อยๆ ซึมๆไม่รู้ เพราะเราก็ไม่ได้คุยกับใครด้วย มันรู้สึกเหมือนอะไรขาดหายไป พึ่งรู้ว่าจริงๆแล้วเราเองคิดถึงน้องมากๆ แต่ ... จะให้ทักไปบอกก็กะไรอยู่ ไม่รู้ต้องทำยังไง สมองบอกให้พอ แต่ใจมันกลับสวนทาง เรียกหาแต่น้อง ไม่ยากมากกว่าจะข้ามได้แต่ละวัน
/// อยากจะถามทุกคนว่าถ้าเป็นเรื่องของตัวเอง
/// จะทำยังไง? ขอคำแนะนำหน่อยค่ะ
#เพศเดียวกัน #ชอบผู้หญิง #พี่ปีห้ากับน้องปีสอง