สวัสดีค่ะ คือเราโกหกพ่อแม่หลายรอบเรื่องนอนไม่หลับค่ะ หลายรอบแบบมากเท่าไหนได้เท่านั้นเลยค่ะ พอโดนจับได้ก็โดนดุไปตามเรื่องค่ะ พ่อแม่ก็พยายามบอกแล้วว่าอย่านอนดึก แต่คือใช่ว่าเราอยากจะนอนดึกนะคะ มันทรมานมากๆทุกครั้งที่นอนหลับแล้วทำให้นอนดึก
ส่วนสาเหตุเราไม่รู้แน่ว่าเกิดจากอะไร แต่ทุกครั้งที่เราหลับเราจะฝันถึงตอนเล็กๆที่พ่อแม่ตีเรา ตะโกนว่าเรา เปรียบเทียบเรื่องเรากับญาติกับน้อง และก็จะเครียดเรื่องเกรดการเรียนมากค่ะ ประมาณนี้
ทุกครั้งที่นอนไม่หลับเรามักจะเล่นเกม(บ่อยสุด) ไม่ก็ร้องไห้จนเหนื่อยแล้วก็หลับไป แล้วก็ตื่นมาได้ยินคำถามตลอดว่า ทำไมตาบวม นอนดึกอีกแล้ว?(ทุกครั้งที่ร้องไห้จนหลับ เราจะหลับในเวลาไม่เกิน 22:30 แน่นอนค่ะ) แต่เราก็เกลียดคำถามนี้มากๆ เราจึงเลือกเล่นเกมแทนค่ะ เหนื่อยตอนไหนเลิกตอนนั้น(ซึ่งเราจะเลิกประมาณ 23:00 ค่ะ)
มีวันหนึ่งพ่อเราลงมาตอน 23:30 เราจำได้ว่าเราเล่นเกมกับญาติอยู่ค่ะ ตอนนั้นที่เล่นถึงตอนนั้นเพราะว่าญาติส่วนใหญ่เขาอยู่กันเป็นหมู่บ้านมีครอบครัวเราแยกออกมาอยู่ข้างนอก แล้วเราเหงามากๆค่ะมีน้องก็เหมือนไม่ช่วยอะไรเลย ทำให้ตอนนั้นเล่นจน 23:30 เลยค่ะ พอพ่อลงมาเขาก็พูดประมาณว่า บอกเป็นนู้นเป็นนี่ แล้วเราคืออยากจะบอกแทบตายว่าร่างกายมันไม่ยอมหลับให้! ใส่ผ้าปิดตานั่งสมาธิก็ไม่ช่วย สุดท้ายพ่อเราก็เลยพาเราไปทำงาน
ตอนทำงานพ่อเราก็แบบให้เราช่วยทำทุกอย่างเลยจนเราเหนื่อยทำตั้งแต่ 09:00 ถึง 17:00 เสร็จแล้วพอตอน 20:00 พ่อเราจะมานอนเฝ้าดูว่าเราหลับไหม
เราไม่หลับค่ะ! เราตาสว่างมาก เหมือนโลกนี้ไม่มีคำว่าหลับแต่เราก็ต้องแกล้งหลับต่อไปค่ะ
จนล่าสุดพ่อลงมาแล้วเห็นเราเล่นอยู่ไม่นอน พ่อก็คิดว่าเราติดเกมจนไม่หลับไม่นอน ตอนนั้นเรานอนเฉยๆหลับตา 20:00-21:00 ค่ะ จนมาปวดขาปวดตัวไปหมด เลยตัดสินใจอ่านหนังสือแล้วมันก็ไม่หลับ ต่อด้วยเล่นเกมจนพ่อลงมานี่แหละค่ะ
ทุกวันที่เราโกหกเขาว่าเรานอนเร็วคือเราก็รู้ค่ะว่าเขารู้ว่าเรานอนดึก เราก็รู้สึกผิดทุกครั้งจริงๆ แล้วเราเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อนก็มืดแปดด้านไปหมดเลย สุดท้ายก็จบด้วยความเชื่อใจที่พ่อแม่มีให้เราค่ะ มันพังทุกอย่างเลย
เลยอยากจะถามว่ามีวิธีไหนที่จะทำให้นอนหลับไหมคะ ถ้าจะบอกให้ไปหาหมอคือเราเป็นคนกลัวหมอ
โกหกพ่อแม่เรื่องนอนไม่หลับ
ส่วนสาเหตุเราไม่รู้แน่ว่าเกิดจากอะไร แต่ทุกครั้งที่เราหลับเราจะฝันถึงตอนเล็กๆที่พ่อแม่ตีเรา ตะโกนว่าเรา เปรียบเทียบเรื่องเรากับญาติกับน้อง และก็จะเครียดเรื่องเกรดการเรียนมากค่ะ ประมาณนี้
ทุกครั้งที่นอนไม่หลับเรามักจะเล่นเกม(บ่อยสุด) ไม่ก็ร้องไห้จนเหนื่อยแล้วก็หลับไป แล้วก็ตื่นมาได้ยินคำถามตลอดว่า ทำไมตาบวม นอนดึกอีกแล้ว?(ทุกครั้งที่ร้องไห้จนหลับ เราจะหลับในเวลาไม่เกิน 22:30 แน่นอนค่ะ) แต่เราก็เกลียดคำถามนี้มากๆ เราจึงเลือกเล่นเกมแทนค่ะ เหนื่อยตอนไหนเลิกตอนนั้น(ซึ่งเราจะเลิกประมาณ 23:00 ค่ะ)
มีวันหนึ่งพ่อเราลงมาตอน 23:30 เราจำได้ว่าเราเล่นเกมกับญาติอยู่ค่ะ ตอนนั้นที่เล่นถึงตอนนั้นเพราะว่าญาติส่วนใหญ่เขาอยู่กันเป็นหมู่บ้านมีครอบครัวเราแยกออกมาอยู่ข้างนอก แล้วเราเหงามากๆค่ะมีน้องก็เหมือนไม่ช่วยอะไรเลย ทำให้ตอนนั้นเล่นจน 23:30 เลยค่ะ พอพ่อลงมาเขาก็พูดประมาณว่า บอกเป็นนู้นเป็นนี่ แล้วเราคืออยากจะบอกแทบตายว่าร่างกายมันไม่ยอมหลับให้! ใส่ผ้าปิดตานั่งสมาธิก็ไม่ช่วย สุดท้ายพ่อเราก็เลยพาเราไปทำงาน
ตอนทำงานพ่อเราก็แบบให้เราช่วยทำทุกอย่างเลยจนเราเหนื่อยทำตั้งแต่ 09:00 ถึง 17:00 เสร็จแล้วพอตอน 20:00 พ่อเราจะมานอนเฝ้าดูว่าเราหลับไหม
เราไม่หลับค่ะ! เราตาสว่างมาก เหมือนโลกนี้ไม่มีคำว่าหลับแต่เราก็ต้องแกล้งหลับต่อไปค่ะ
จนล่าสุดพ่อลงมาแล้วเห็นเราเล่นอยู่ไม่นอน พ่อก็คิดว่าเราติดเกมจนไม่หลับไม่นอน ตอนนั้นเรานอนเฉยๆหลับตา 20:00-21:00 ค่ะ จนมาปวดขาปวดตัวไปหมด เลยตัดสินใจอ่านหนังสือแล้วมันก็ไม่หลับ ต่อด้วยเล่นเกมจนพ่อลงมานี่แหละค่ะ
ทุกวันที่เราโกหกเขาว่าเรานอนเร็วคือเราก็รู้ค่ะว่าเขารู้ว่าเรานอนดึก เราก็รู้สึกผิดทุกครั้งจริงๆ แล้วเราเคยเป็นโรคซึมเศร้ามาก่อนก็มืดแปดด้านไปหมดเลย สุดท้ายก็จบด้วยความเชื่อใจที่พ่อแม่มีให้เราค่ะ มันพังทุกอย่างเลย
เลยอยากจะถามว่ามีวิธีไหนที่จะทำให้นอนหลับไหมคะ ถ้าจะบอกให้ไปหาหมอคือเราเป็นคนกลัวหมอ