คิดถึงคนรัก คิดถึงครอบครัวมาก #โควิด

อยากระบายบ้างจัง เรากับแฟนทำงานคนละที่ ก่อนหน้านี้ไม่เจอกันมาประมาณเดือนนึง แล้วสงกรานต์คือเรากำลังจะหมั้นกัน และก็เจอกันทีเดียว วันหมั้นคือ 12 เมษา เรานัดกันว่าจะกลับบ้านวันที่10 แล้วแบบเราไม่เจอกันนาน เราถึงขนาดนับวันว่าอีกกี่วันจะได้เจอ แล้วทีนี้พอไกล้ช่วงสงกรานต์ข่าวก็ลงนั่นนี่บลาๆ ยอดก็เพิ่ม  คืนวันที่9เลยตัดสินใจไม่กลับดีกว่า เพราะเป็นช่วงที่โควิดระบาดหนักจริงๆ รอบนี้ อะไรเลี่ยงได้ก็เลี่ยง ไม่อยากเสี่ยงเอาเชื้อโรคไปติดคนที่บ้าน แต่เอาจริงๆเราไม่มีอะไรเสี่ยงเลย เพราะเราอยุ่ในบ้านจริงๆ กินอะไรก็สั่งแต่แกร็ปอยุ่แล้ว  แล้วเราเลยต้องเลื่อนงานออกไปแบบไม่มีกำหนด เราก็เข้าใจนะ แต่แบบพอเราเปิดเฟส เห็นเพื่อนในเฟสลงไปเที่ยวผับ สถานบันเทิงกันอย่างสนุกสนาน คนแน่นมาก แมสก็ไม่ใส่อยู่แล้ว แล้วคนก็แน่นมาก ทั้งๆที่ข่าวก็ออกว่าโควิดมันระบาด แล้วยอดก็เยอะขึ้นทุกวัน ทำไมยังคิดจะเที่ยวกันอีก สำหรับคนทำงานคือเราเข้าใจมากๆ แต่สำหรับเราและอีกหลายๆคนที่อยากกลับบ้าน รอเจอคนที่เรารัก แต่ก็ยอมที่จะไม่กลับเพื่อลดโรค เราว่ามันไม่แฟร์เลยอ่ะ หลังสงกรานต์คือยอดพุ่งมาก แล้วต้นเดือนหน้ามีวันหยุดเราเลื่อนจากสงกรานต์มา คิดว่าคงเบาลงบ้าง สรุปก็ไม่ได้กลับเหมือนเดิมทั้งๆที่เรากผ้มีรถส่วนตัวนะ แต่อยากเซฟจริงๆ แต่ก็ยังเห็นคนโพสตามหาชุดใส่ไปเที่ยวนั่นนี่เยอะมาก ทั้งๆที่ก็ยอดเยอะมากทุกวัน ทำไมเราไม่ช่วยกัน ณ เวลานี้ควรช่วยกันเซฟตัวเองได้แล้วมั้ยอ่ะ อะไรที่คนเยอะๆควรเลี่ยงได้แล้วอ่ะ ไม่ใช่คิดแต่จะเที่ยว ไม่สนใจห่าเหวอะไรทั้งนั้นอ่ะ แต่ถ้าคนที่ต้องทำงานคือตรงนั้นเราเข้าใจพวกเค้าอยู่แล้ว แต่คนที่จะเที่ยว เที่ยว เที่ยว คือไม่เข้าใจจริงๆ แล้วคือตอนนี้ไม่รู้จะได้เจอแฟนเมื่อไร อยากกลับไปหาครอบครัวที่บ้านก็ไม่รู้อีกว่าเมื่อไร คือไม่สามารถบอกอะไรได้เลยว่าเมื่อไร แบบไม่เข้าใจเราทำทุกอย่างเพื่อลดโรค แต่บางคนยังคงเห็นแก่ความสุขตัวเองอยุ่อ่ะ ไม่ได้ได้อยากให้อินกับเรา แต่อยากให้เข้าใจเห็นใจกันสักนิดกับคนที่อยากกลับบ้านแต่ไม่ได้กลับ