สวัสดีผู้อ่านกระทู้ของผมทุกคนนะครับ กระทู้ที่ทุกท่านจะได้อ่านต่อไปนี้ ผมขอใช้นามสมมติทั้งหมดนะครับ เพื่อความสบายใจของผมเอง55
เหตุการณ์ทั้งหมดมันเริ่มต้นจากตัวผมเอง ช่วงวัยมัธยมปลายของทุกคนคงจะตั้งใจเรียนกันมากๆ เพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยดีๆ เเต่กับผมคงไม่555 ชีวิตวัยมัธยมมันก็ก็คงหนีไม่พ้นเรื่องรักๆใคร่ๆสินะ นั่นเเหละครับ เรื่องความรักในวัยมัธยมเป็นอะไรที่รู้สึกว่ามันเป็นรักที่บริสุทธิ์มากๆเลยนะ ได้เเอบชอบ ได้เเอบมอง เเหม่ เเค่เดินเฉียดๆก็ยังดี จริงไหม? เริ่มเรื่องกันดีกว่า
ในช่วงเทอมเเรกของม.5 ไอเจ้าความรักมันก็พาผมมาเจอคนน่ารักคนหนึ่ง เขาเป็นผช. ผิวขาวอมชมพู ตัวเล็ก ดัดฟัน ยิ้มหวานมากๆ ใครเห็นก็ต้องพูดว่าน่ารักสั*
เขาคนนั้นชื่อว่า อ้น เป็นคนอัธยาศัยดี ยิ้มเก่ง เรียนเก่งมากๆ เทียบกับผมเเล้ว เขาดีกว่าทุกอย่าง เเต่เรื่องหัวใจผมไม่เเพ้ใครหรอกนะ พอเจอเขาครั้งเเรก ตอนนั้นเดินผ่านกัน ผมถึงกับต้องเหลียวหลังมองตาม หัวใจมันเต้นรัวมากๆ คิดในใจคนอะไรน่ารักขนาดนี้นะ คนในระดับชั้นเรามีคนหน้าตาน่ารักแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย
เเต่ครั้งเเรกที่ผมเจอเขา ผมก็สัมผัสได้ว่า อกหักตั้งเเต่เจอเลยเเฮะ ผมก็เป็นคนมั่นใจในตัวเองอยู่เเล้วเลยไม่ได้กลัวเรื่องที่จะบอกชอบหรอก ก็เลยวางแผนชวนคุย ครั้งเเรกคงเป็นตอนที่เขาลงสตร.เกี่ยวกับเพลง ไอเราก็นั่งนึกจะถามไรดี ก็เลยทักไปถามว่านี่ชื่อเพลงอะไร เขาก็ตอบนะ ใจชื้นขึ้นมาอีกมีเเรงไปเรียนหลายวันทีเดียวเชียว จากนั้นก็ไม่ได้ไปอีกเลย ช่วงนั้นเป็นช่วงเดือนธันวาคม เเน่นอนว่าส่งเมอรี่คริสต์มาสไป1กะบวนท่า ลองเชิงไปก่อน เขาก็เเค่กดใจมา โอเคก็ยังดีวะ จนถึงวันปีใหม่ 00.07 น. ผมส่งคำอวยพรที่โคตรยาวเเบบกำเเพงเมืองจีนไป 00.08 น. เขาส่งกลับมาด้วยข้อความที่ยาวโคตรๆ แบบหาที่ไหนก็ได้ว่า Happy new year ...........ผมก็คิดเข้าข้างไปว่า อย่างน้อยเขาก็ตอบเร็วละวะ เเละถ้าทุกคนคิดว่าความพยายามผมหมดเเล้วละก็ คิดใหม่ได้เลย ดีนะเขาเกิดต้นปี ถูกครับผมอวยพรวันเกิดเขาครับ จัดไป 1 คลิปมีรูปภาพพร้อมเพลง ได้คำตอบรับมาว่า ขอบคุณค้าบ อื้อ มีเเรงไปรร.อีกหลายวันละ
จนวันหนึ่งผมตัดสินใจชวนเขาคุย ด้วยการหาเรื่องคุย เเละเรื่องที่ผมหาได้คือเรื่องรด. ครับ อ่านไม่ผิดครับ เรื่องรด.555555555 ก็คุยกันไปสักพักได้2วัน ผมตัดสินใจบอกชอบเขาครับ เหตุการณ์ที่คาดคิดก็เกิดครับ เขาไม่อ่านเเชทผมอีกเลย 1วันก็เเล้ว 2วันก็เเล้ว จนเข้าวันที่3 ผมจึงตัดสินใจunsendข้อความนั้นทิ้งไป ผมคิดว่าเขาคงจะหายไปเลย เเต่ไม่ครับ พอผมยกเล กข้อความ เขาก็กลับมาดูสตร.ผมมาเล่นสตร.ผมเหมือนเดิม เหมือนว่าไม่เคยเห็นข้อความที่ผมเคยส่งไปเลยด้วยซ้ำ เเค่อยากได้คำตอบว่า ยอมให้จีบไหม เเค่นั้นเอง เเต่ก็เข้าใจ เพราะเขาก็เป็นผช.เเละชอบผญ. การที่จะให้ผช.ไปจีบมันก็คงแปลกสำหรับเขา
เเต่ผมก็ไม่ได้โกรธเขานะ เเค่สงสัยว่าเขาเห็นข้อความผมจริงๆหรือเปล่าเท่านั้นเอง ในเวลาปัจจุบันนี้เขาก็ยังมาๆหายๆอยู่บ้าง เป็นผีพะนะ!! ผมก็ยังแอบชอบเขาอยู่ตรงนี้เเหละครับ
ปล.1 ย้ำว่านามสมมตินะครับ ถ้าตรงกับชื่อใครหรือคนรู้จักโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านดีๆนะครับ ขอคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะครับ ว่างๆจะมาเล่าอีกนะครับ
เล่าเรื่องความรักที่ไม่สมหวัง
เหตุการณ์ทั้งหมดมันเริ่มต้นจากตัวผมเอง ช่วงวัยมัธยมปลายของทุกคนคงจะตั้งใจเรียนกันมากๆ เพื่อสอบเข้ามหาวิทยาลัยดีๆ เเต่กับผมคงไม่555 ชีวิตวัยมัธยมมันก็ก็คงหนีไม่พ้นเรื่องรักๆใคร่ๆสินะ นั่นเเหละครับ เรื่องความรักในวัยมัธยมเป็นอะไรที่รู้สึกว่ามันเป็นรักที่บริสุทธิ์มากๆเลยนะ ได้เเอบชอบ ได้เเอบมอง เเหม่ เเค่เดินเฉียดๆก็ยังดี จริงไหม? เริ่มเรื่องกันดีกว่า
ในช่วงเทอมเเรกของม.5 ไอเจ้าความรักมันก็พาผมมาเจอคนน่ารักคนหนึ่ง เขาเป็นผช. ผิวขาวอมชมพู ตัวเล็ก ดัดฟัน ยิ้มหวานมากๆ ใครเห็นก็ต้องพูดว่าน่ารักสั*
เขาคนนั้นชื่อว่า อ้น เป็นคนอัธยาศัยดี ยิ้มเก่ง เรียนเก่งมากๆ เทียบกับผมเเล้ว เขาดีกว่าทุกอย่าง เเต่เรื่องหัวใจผมไม่เเพ้ใครหรอกนะ พอเจอเขาครั้งเเรก ตอนนั้นเดินผ่านกัน ผมถึงกับต้องเหลียวหลังมองตาม หัวใจมันเต้นรัวมากๆ คิดในใจคนอะไรน่ารักขนาดนี้นะ คนในระดับชั้นเรามีคนหน้าตาน่ารักแบบนี้ด้วยหรอเนี่ย
เเต่ครั้งเเรกที่ผมเจอเขา ผมก็สัมผัสได้ว่า อกหักตั้งเเต่เจอเลยเเฮะ ผมก็เป็นคนมั่นใจในตัวเองอยู่เเล้วเลยไม่ได้กลัวเรื่องที่จะบอกชอบหรอก ก็เลยวางแผนชวนคุย ครั้งเเรกคงเป็นตอนที่เขาลงสตร.เกี่ยวกับเพลง ไอเราก็นั่งนึกจะถามไรดี ก็เลยทักไปถามว่านี่ชื่อเพลงอะไร เขาก็ตอบนะ ใจชื้นขึ้นมาอีกมีเเรงไปเรียนหลายวันทีเดียวเชียว จากนั้นก็ไม่ได้ไปอีกเลย ช่วงนั้นเป็นช่วงเดือนธันวาคม เเน่นอนว่าส่งเมอรี่คริสต์มาสไป1กะบวนท่า ลองเชิงไปก่อน เขาก็เเค่กดใจมา โอเคก็ยังดีวะ จนถึงวันปีใหม่ 00.07 น. ผมส่งคำอวยพรที่โคตรยาวเเบบกำเเพงเมืองจีนไป 00.08 น. เขาส่งกลับมาด้วยข้อความที่ยาวโคตรๆ แบบหาที่ไหนก็ได้ว่า Happy new year ...........ผมก็คิดเข้าข้างไปว่า อย่างน้อยเขาก็ตอบเร็วละวะ เเละถ้าทุกคนคิดว่าความพยายามผมหมดเเล้วละก็ คิดใหม่ได้เลย ดีนะเขาเกิดต้นปี ถูกครับผมอวยพรวันเกิดเขาครับ จัดไป 1 คลิปมีรูปภาพพร้อมเพลง ได้คำตอบรับมาว่า ขอบคุณค้าบ อื้อ มีเเรงไปรร.อีกหลายวันละ
จนวันหนึ่งผมตัดสินใจชวนเขาคุย ด้วยการหาเรื่องคุย เเละเรื่องที่ผมหาได้คือเรื่องรด. ครับ อ่านไม่ผิดครับ เรื่องรด.555555555 ก็คุยกันไปสักพักได้2วัน ผมตัดสินใจบอกชอบเขาครับ เหตุการณ์ที่คาดคิดก็เกิดครับ เขาไม่อ่านเเชทผมอีกเลย 1วันก็เเล้ว 2วันก็เเล้ว จนเข้าวันที่3 ผมจึงตัดสินใจunsendข้อความนั้นทิ้งไป ผมคิดว่าเขาคงจะหายไปเลย เเต่ไม่ครับ พอผมยกเล กข้อความ เขาก็กลับมาดูสตร.ผมมาเล่นสตร.ผมเหมือนเดิม เหมือนว่าไม่เคยเห็นข้อความที่ผมเคยส่งไปเลยด้วยซ้ำ เเค่อยากได้คำตอบว่า ยอมให้จีบไหม เเค่นั้นเอง เเต่ก็เข้าใจ เพราะเขาก็เป็นผช.เเละชอบผญ. การที่จะให้ผช.ไปจีบมันก็คงแปลกสำหรับเขา
เเต่ผมก็ไม่ได้โกรธเขานะ เเค่สงสัยว่าเขาเห็นข้อความผมจริงๆหรือเปล่าเท่านั้นเอง ในเวลาปัจจุบันนี้เขาก็ยังมาๆหายๆอยู่บ้าง เป็นผีพะนะ!! ผมก็ยังแอบชอบเขาอยู่ตรงนี้เเหละครับ
ปล.1 ย้ำว่านามสมมตินะครับ ถ้าตรงกับชื่อใครหรือคนรู้จักโปรดใช้วิจารณญาณในการอ่านดีๆนะครับ ขอคุณทุกคนที่อ่านจนจบนะครับ ว่างๆจะมาเล่าอีกนะครับ