นกกาเหว่าอังกฤษบินข้ามทะเลทรายซาฮารา 10 ครั้งในรอบ 5 ปี

นกกาเหว่าอังกฤษ ฉายา PJ 
ได้ทำลายสถิติที่น่าประทับใจ
ด้วยการบินมากกว่า  50,000 ไมล์
(80,000 กิโลเมตร) ในช่วงเวลา 5 ปี
ที่อพยพไปมาจากอังกฤษไปอัฟริกา
 
นกกาเหว่า (Cuculus canorus)
จะใช้เวลาช่วงฤดูหนาวในอัฟริกา
และอพยพกลับมาอังกฤษ
ในช่วงฤดูใบไม้ผลิ เพื่อสร้างรัง
โดยปกติมักจะมาถึงอังกฤษ
ในช่วงปลายเดือนเมษายน
กับต้นเดือนพฤษาภาคม

ทั้งนี้ ตามรายงานของ
British Trust for Ornithology (BTO)
จำนวนนกในอังกฤษหลาย 10 ปีที่ผ่านมา
เริ่มลดลงกว่า 65%  ตั้งแต่ปี 1980

ในปี  2009 นกสายพันธู์นี้อยู่ในภาวะเสี่ยง
ที่จะสูญพันธุ์เข้าข่ายสีแดง Red list ของ
Royal Society for the Protection of Birds
นั่นหมายความว่า นกจะต้องได้รับ
การคุ้มครองเป็นลำดับแรกสุดในอังกฤษ
ตามรายงานข่าวของ The Guardian 



ในปี 2011
เพื่อให้เข้าใจถึงสาเหตุที่ประชากรนกลดลง
BTO จึงเริ่มโครงการติด Tag ติดตามนก
Cuckoo Tracking Project
Tag จะทำหน้าที่ตรวจสอบนกในช่วงอพยพ
เชื่อมต่อข้อมูลต่าง ๆ กับระบบดาวเทียม

ในปี 2016
ทีมงานได้ติด Tag ติดตามตัวนก
ด้วยระบบดาวเที่ยมบนตัวนกกาเหว่า PJ
นกที่เป็นส่วนหนึ่งของงานวิจัย/ติดตามครั้งนี้
และพบว่า นกได้บินข้ามทะเลทราย Sahara
และข้ามชายฝั่ง Ivory Coast of Africa
ผ่านฝรั่งเศส สเปน และในที่สุดก็
บินกลับมาที่ Suffolk อังกฤษ
ณ จุดที่พบตัว PJ ครั้งแรกและติด Tag

" ในวันที่  23 เมษายน ปีนี้
PJ คือนก Cuckoo Tracking Project ตัวแรก
ที่อพยพไปมาถึง 5 ครั้งจากถิ่นกำเนิดในอังกฤษ
BTO ได้ประกาศผลการติดตาม PJ ในช่วง 5 ปี
มันบินข้ามทะเลทราย Sahara 10 ครั้ง
บินทะยานข้ามเทือกเขา Atlas ของแอฟริกา
และบินสำรวจเทือกเขา Pyrenees ของยุโรป "
Emily Beament ผู้สื่อข่าวด้านสิ่งแวดล้อมรายงานกับ PA Media



“ มันเป็นนกกาเหว่าที่น่าทึ่ง
และแปลกประหลาดมาก
โดยปกติพวกนกกาเหว่า
จะอพยพไปยังแอฟริกา
ผ่านทางสเปน/อิตาลี
และใช้เส้นทางเดิมทุกปี

แต่ PJ ใช้ทั้งสองเส้นทาง
อีกเส้นทางหนึ่งในช่วง 5 ปีที่ผ่านมา
และจากข้อมูลผ่านระบบดาวเทียม
เมื่อฤดูใบไม้ร่วงปีที่แล้ว
PJ หยุดพักทั้งในสเปน กับ อิตาลี

การเปลี่ยนเส้นทางบินของ PJ
คาดว่าสามารถหลีกเลี่ยงสภาพภูมิอากาศ
ที่ไม่น่าจะเอื้ออำนวยระหว่างการย้ายถิ่นของมัน
และทำให้มันโอกาสอยู่รอดเพิ่มขึ้น "
Chris Hewson หัวหน้าทีมนักวิทยาศาสตร์
Cuckoo Tracking Project
ให้สัมภาษณ์กับ PA Media
 
ก่อนหน้านี้ Chris Hewson กับทีมงานพบว่า
เส้นทางที่นกกาเหว่าอพยพไปแอฟริกา
มีความสัมพันธ์กับการตายที่แตกต่างกัน
ตามรายงานปี  2016  ที่ตีพิมพ์ในวารสาร
Nature Communications
โดยเฉพาะอย่างยิ่งพวกนกที่บินไปตามเส้นทาง
ตะวันตก ผ่านสเปนและโมร็อกโก
มีแนวโน้มที่จะตายก่อนข้ามทะเลทราย Sahara
เมื่อเปรียบเทียบกับพวกนกที่ใช้เส้นทาง
ตะวันออก ผ่านอิตาลี คาบสมุทรบอลข่าน



การเสียชีวิตพวกนกส่วนใหญ
ในเส้นทางตะวันตกเกิดขึ้นในยุโรป
เพราะสาเหตุจากภัยแล้งล่าสุด
ไฟป่าได้ทำลายป่าไม้ที่อยู่อาศัยนก
และทำให้อาหารโปรดของนกลดลง
เช่น พวกหนอนผีเสื้อขนาดใหญ่
ผีเสื้อกลางคืน ที่มีอยู่มากในภูมิภาคนี้

เรื่องนี้ กลายเป็นเรื่องที่ท้าทายอย่างมาก
ในการย้ายถิ่น PJ ที่กลับมาที่ Suffolk อีกครั้ง
และในฤดูร้อนปีนี้ PJ จะทำงานครบ 6 ปี
หลังจากที่กลับมาอีกครั้งในปีนี้
ทำให้ PJ คือ นกกาเหว่าที่ดังที่สุด
และรู้จักกันมากที่สุดในอังกฤษตอนนี้
ตามรายงานข่าวของ PA Media

เสียงร้องที่โดดเด่นของนกกาเหว่า
ที่บอกการมาถึงของฤดูใบไม้ผลิ
เริ่มหายากขึ้นเรื่อย ๆ แล้วในอังกฤษ
เพราะพวกมันถูกคุกคามมากที่สุด
มีบันทึกว่า นกสายพันธุ์นี้ลดลงถึง 37%
ตั้งแต่กลางทศวรรษ 1990
นกชนิดอื่นที่รู้จักกันดีอื่น ๆ เช่น
Lapwing Yellow wagtail และ Herring gull
ก็ถูกเพิ่มรายชื่อเข้าไปโดยกลุ่มอนุรักษ์นก



ผลการประเมินล่าสุด
จากกลุ่มอนุรักษ์นกต่าง ๆ รวมถึง
British Trust for Ornithology
RSPB และ Natural England
เกี่ยวกับสถานะของนก/จำนวนนก
ที่เกิดขึ้นเป็นประจำปีในอังกฤษ พบว่า
สายพันธุ์นกที่นับได้มากกว่า 1 ใน 5
ต้องขึ้นทะเบียนเป็นสีแดง
เพราะความกังวลเกี่ยวกับ
ความอยู่รอดของพวกมัน

Mark Avery ผู้อำนวยการ
ฝ่ายอนุรักษ์ของ RSPB กล่าวว่า
“ นกที่มีเสน่ห์ดึงดูดและคุ้นเคย
มีจำนวนทึ่ตัองเข้าร่วมใน
รายชื่อ  Red List
เพราะต้องให้ความช่วยเหลือมากที่สุด

เรื่องนี้กลายเป็นข่าวดังขึ้นมา
เพราะ RSPB ก่อตั้งขึ้นเมื่อ 120 ปีก่อน
มีเพียงไม่กี่คนที่จะวิตกกังวล
เกี่ยวกับนกกาเหว่า นกกิ้งโครง
หรือนกกระจอกบ้าน ว่ามีจำนวนลดลง

ทำให้ตอนนี้ นกเหล่านี้กำลังจะ
กลายเป็นเรื่องสำคัญที่สุด
ที่ต้องทำการอนุรักษ์อย่างเร่งด่วน "

Andy  Clements ผู้อำนวยการ BTO
ซึ่งเป็นหนึ่งในกลุ่มอนุรักษ์
ที่อยู่เบื้องหลังการประเมินครั้งใหม่ กล่าวว่า
“ อาสาสมัครที่ช่วยสำรวจหลายพันคน
ทำให้แน่ใจว่า เรารู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับนก
และความทุ่มเทของพวกเขา
ที่สนับสนุนรายงานฉบับนี้
ทำให้เราทุกคนรับรู้ว่า
ถ้าไม่มีเสียงเพลงที่คุ้นเคยของนกกาเหว่า
การลดจำนวนลงของพวกมัน
บ่งบอกถึงแนวโน้มที่ลดลงของ
นกผู้อพยพทางไกลจำนวนมากจากแอฟริกา "
BTO และคนอื่น ๆ กำลังตรวจสอบสาเหตุ
ของการลดลงของนกกาเหว่าอังกฤษ

แต่ก็มีข่าวดีสำหรับนกบางชนิด
เพราะผลการประเมินครั้งล่าสุด
Bullfinch Quail Reed bunting Scottish crossbill
Stone curlew และ Woodlark
ถูกลดอันดับจากรายชื่อสีแดง
เป็นรายชื่อสีอำพัน
เพราะถูกคุกคามน้อยลง

นกเหล่านี้ได้เพิ่มจำนวนประชากร
อันเป็นผลมาจากการปรับปรุง
การจัดการพื้นที่เพาะปลูก
พื้นที่หิน/ภูเขา และพื้นที่ชุ่มน้ำ
สำหรับนก Woodlark
และนก  Scottish crossbill



" ข้อเท็จจริงเกี่ยวกับนกกาเหว่า
ที่คนส่วนใหญ่รู้กันดีก็คือ
พวกมันวางไข่ในรังของนกตัวอื่น ๆ
และนกที่เป็นแม่เลี้ยงยิ่งกว่าแม่จริง ๆ คือ
นก Meadow pipit กับ  Dunnock
พวกเรากำลังสงสัยว่า
การลดลงของนกแม่เลี้ยง
ทำให้จำนวนนกกาเหว่าลดลงตาม "

แม้ว่าจะไม่มีการพิสูจน์ความเชื่อมโยง
กับการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ
กับการลดลงของจำนวนนกแม่เลี้ยง

แต่ก็มีความกังวลว่า
อุณหภูมิที่ร้อนขึ้นในยุโรป
ทำให้นกอพยพกำลังสูญเสียความได้เปรียบ
ในการอยู่กับระบบนิเวศมากกว่า
พวกนกที่อาศัยอยู่ในช่วงฤดูหนาวในทวีปนี้

❀
เรียบเรียง/ที่มา

https://bit.ly/3dZjlih
https://bit.ly/3aCY8IL
https://bit.ly/3nqQBSv