สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เราขอระบายมุมอัดอั้นเราหน่อย
เราไม่รู้เราเห็นแก่ตัวหรือเราโดนบีบบังคับคลืนไม่ได้คายไม่ออกเลือกไม่ได้ จะแม่หรือผัว ตอนนี้แม่เราป่วย เดินไม่ค่อยได้ต้องใช้ไม้เดิน เหุตเริมมาจากแกทำงานหนักแล้วต้องมาเลี้ยงหลานช่วงวันแก่อีก แม่เราเลี้ยงลูกลูกพี่ชายเรา2 คน คนโต2ขวบ คนเล็กแกเลี้ยงตั้งแต่3เดือน และอีกคน4ขวบลูกพี่ลูกน้องของแก แม่เราอยู่บ้านกับยายเรา เป็นผู้ใหญ่ 2 เด็ก3 ถ้าหลายคนป่านการเลี้ยงเด็กมาจะรู้ว่ายากมากแทบจะไม่มีเวลาพัก ส่วนเราก็มีลูกเหมือนกันแต่เรายอมลาออกจากงานเลี้ยงเองเพราะให้แม่เลี้ยงแกเลี้ยงไม่ไหวแน่ๆ จะเริ่มจากในมุมที่เราโดนมานะ ตอนนั้นเรายังไม่ท้อง พี่เรามีปัญหาหาครอบครัว ขอยืมเงินเรา เราก็หาช่วยเพราะเราโดนปลูกฝังมาตลอดว่าเป็นพี่น้องต้องรักกัน ผ่านเรื่องยืม ลืมบอกเราไม่ได้อยู่บ้านกับแม่นะเรามาทำงานนอกบ้านพักหอ ผ่านเรื่องยืมเงินไป บางทีนมหมดเราก็ซื้อให้ก่อนไม่ว่าจะยืมเงินซื้อนมก่อน ซื้อนมไปให้ก่อนได้ไหมนมหลานหมดต้องกินภายในวันนี้บางทีเรากลับไม่ได้เราต้องหาฝากว่าใครจะกลับบ้านบ้างหรือใครพอจะฝากได้บ้างระยะทางห่างจากบ้าน 45 โล ไปกลับ 90 โล ค่าน้ำมันเราก็ไม่เคยขอส่งเงินส่งให้ก็มีแต่ค่านมของให้ในบ้านไม่คิดจะซื้อเป็นเราซื้อให้แม่เพราะตอนนั้นเราไม่มีลูกเราผิดชอบช่วยแม่ได้ เราทำแบบนี้จนเราท้องมีลูกจะคลอด เราคิดและเราขอให้เค้าช่วยเราบ้างเค้าคงช่วยเราได้ เริ่มมากจาก เราขอให้ช่วยเรื่องลางานมาเอาลูกก่อนได้ไหมเราจะคลอดลูกให้แม่มาช่วยเราดูหน่อยช่วงอยู่โรงบาลบอกลางานไม่ได้ เราก็กัดฟันแล้ว 1 พอเราคลอดผ่านมาได้2เดือนแม่เราก็พูดกับว่าเดี๋ยวพี่สะใภ้เราก็จะลางานออกมาเลี้ยงลูกเองเราก็คิดพอดีเลย จะฝากแม่เลี้ยงให้ก่อน15 วันเพื่อเราจะกลับไปเอาเงินประกันงาน20000 เค้ามาเลี้ยงลูกเองแม่คงสะบายขึ้นพอถึงวันบอกไม่ได้หนี้เยอะลาออกไม่ได้เหตุผลล้านแปดก็มา ผลสุดท้ายเราได้ออกงานโดนไม่ได้เงินคืนแล้วอ้าวดอกที่2ก็มา *กูจำไว้* แล้วเราก็บอกเลยเราไม่พอใจเราเลี้ยงเองอยู่หอไม่กลับบ้าน แล้วแม่เราก็เลี้ยงหลายลำบากเราโทรหาแม่ตลอดแกบอกเราตลอดยากเหนื่อยไม่ได้พักเราก็บอกให้ไปบอกพวกพี่กับพี่สะใภ้ให้กลับมาดูลูกให้บอกเค้าไปเหนื่อยดูไม่ไหวแกก็ไม่รู้บอกหรือไม่บอกจนเราสงสารแม่เราก็คุยกับพี่เรานะให้เมียมาดูลูกแม่แกไม่ไหวแล้วจะให้แกเป็นหนักหรือค่อยมาเลี้ยงลูกเองปล่อยแต่ภาระให้แกพูดไปก็เข้าหูซ้ายออกหูขวาจนตอนนี้แม่ป่วยจริงๆแล้วพอพูดไปก็เท่านั้นแม่แกก็ต้องเลี้ยงต่อกรรมมาตกที่เราแม่เราก็โทรกดดันเราให้เราไปอยู่บ้านเลี้ยงหลานเราบอกเลยเราไม่ไปทีขอมันช่วยมันไม่ช่วย ขนาดลูกมันป่วยมันคิดตามไม่ลาออกมาดูละคิดแต่หนี้เยอะ ทางเราก็หนี้เยอะเสียสระเลี้ยงเองสิ้นเดือนมาหมุนจนตัวกลม พอมาสิ้นเดือนนี้แม่เราป่วยต้องผ่าตัด เดินเองไม่ได้ จะให้เราไปดูแม่ ส่วนลูกจะล้างคนเลี้ยง เหตุผล แม่เราต้องป่วยเพราะใคร พอเราบอกจะเอาแม่มาดูเอง บอกยาย ละ หลานละ พ่อละ คือบังคับให้เราไปอยู่บ้านให้ได้บอกเราไม่อยากดูหลานไม่ต้องยุ้งจ้างคนเลี้ยงแล้ว เลี้ยงแต่เลี้ยงอยู่บ้าน ถ้าเราไปก็วนกลับมามุมเดิม เลี้ยงทุกคน รับขี้ของทุกคน จ้างเลี้ยงแต่มันก็มาเล่นด้วยกันเหมือนแล้วคนที่จะล้างเลี้ยงก็มีลูก2คนเค้าจะเลี้ยงได้เท่าไรเพราะลูกเค้าก็ต้องดูต้องเลี้ยงเหมือนกันเราไม่ได้เกลียดหลานนะแต่เกลียดพ่อแม่มันที่เห็นแก่ตัว ตัวเองเอาภาระมาให้แม่พอแกไม่สบายก็ไม่ดูแลแก มาด่าเราไม่ดูพ่อแม่ บอกเลยก่อนที่เราจะมีลูก มีแต่เราพาพ่อ แม่ไปหาหมอขี่มอเตอร์ไซค์ไปด้วยซ้ำ แล้วตัวคุณเค้าเหตุผลทำงานอยู่ไกล มาดูไม่ได้ พอกลับบ้านทีตั้งวงกินแต่เหล้า พอถึงเวลากลับขอเงินค่ารถแม่กลับด้วยซ้ำไป พอเรามีครอบครัวต้องให้เราไปรับกรรมที่คุณทำให้แกป่วย แม่ป่วยขนาดนี้คำว่าเสียสละยังคิดไม่ได้ จะเอาแต่ตัวเอง บอกว่าเราติดสบายไม่ได้ทำงานใมไม่มาดูแก ก็เราเสียสละครอบครัวเราแล้วเราต้องไปเสียสระรับเลี้ยงลูกคุณอีกหรอ หรือถ้าเราเห็นแกตัวบ้างเอาลูกเราไปให้แกเลี้ยงไม่คิดว่าแกลำบากไม่ลำบากขอแค่กูไม่ได้เลี้ยงก็สะบายกูละแค่โทรถามทุกวันเฉยก็พอ ถามว่าทำได้ไหมทำได้แต่เราไม่ทำ แล้วในตอนนี้คุณจะเรียกร้องอะไรในเมื่อเราขอคุณไม่ช่วยเราสักครั้งเลย และในตอนนี้สามีเรายื่นคำขาดถ้าเราเลือกแม่เราไปได้แต่หลานพ่อแม่เค้าต้องเอากลับไปเลี้ยงเองแต่ถ้าเราลือกจะไปจริงไปแต่ตัวลูกไม่ให้แล้วได้อย่ากันซึ่งเราว่าไม่แฟร์กับเราปัญหาครอบครัวเราต้องมาแตกเพราะเราไม่ได้เป็นคนทำแล้วเราเลือกอะไรก็ไม่ได้
*ตอนนี้เราอยากจะตัดขาดทางบ้านสักพักให้เรื่องเย็นก่อนแล้วเราค่อยไปดูแม่จะได้วัดกันเลยถ้าเราไม่ดูมันจะเสียสละดูแม่บ้างไหม
*แล้วถ้าในมุมคุณคุณจะทำอย่างไร
มุมมองคุณจะเลือกแม่หรือผัว
เราไม่รู้เราเห็นแก่ตัวหรือเราโดนบีบบังคับคลืนไม่ได้คายไม่ออกเลือกไม่ได้ จะแม่หรือผัว ตอนนี้แม่เราป่วย เดินไม่ค่อยได้ต้องใช้ไม้เดิน เหุตเริมมาจากแกทำงานหนักแล้วต้องมาเลี้ยงหลานช่วงวันแก่อีก แม่เราเลี้ยงลูกลูกพี่ชายเรา2 คน คนโต2ขวบ คนเล็กแกเลี้ยงตั้งแต่3เดือน และอีกคน4ขวบลูกพี่ลูกน้องของแก แม่เราอยู่บ้านกับยายเรา เป็นผู้ใหญ่ 2 เด็ก3 ถ้าหลายคนป่านการเลี้ยงเด็กมาจะรู้ว่ายากมากแทบจะไม่มีเวลาพัก ส่วนเราก็มีลูกเหมือนกันแต่เรายอมลาออกจากงานเลี้ยงเองเพราะให้แม่เลี้ยงแกเลี้ยงไม่ไหวแน่ๆ จะเริ่มจากในมุมที่เราโดนมานะ ตอนนั้นเรายังไม่ท้อง พี่เรามีปัญหาหาครอบครัว ขอยืมเงินเรา เราก็หาช่วยเพราะเราโดนปลูกฝังมาตลอดว่าเป็นพี่น้องต้องรักกัน ผ่านเรื่องยืม ลืมบอกเราไม่ได้อยู่บ้านกับแม่นะเรามาทำงานนอกบ้านพักหอ ผ่านเรื่องยืมเงินไป บางทีนมหมดเราก็ซื้อให้ก่อนไม่ว่าจะยืมเงินซื้อนมก่อน ซื้อนมไปให้ก่อนได้ไหมนมหลานหมดต้องกินภายในวันนี้บางทีเรากลับไม่ได้เราต้องหาฝากว่าใครจะกลับบ้านบ้างหรือใครพอจะฝากได้บ้างระยะทางห่างจากบ้าน 45 โล ไปกลับ 90 โล ค่าน้ำมันเราก็ไม่เคยขอส่งเงินส่งให้ก็มีแต่ค่านมของให้ในบ้านไม่คิดจะซื้อเป็นเราซื้อให้แม่เพราะตอนนั้นเราไม่มีลูกเราผิดชอบช่วยแม่ได้ เราทำแบบนี้จนเราท้องมีลูกจะคลอด เราคิดและเราขอให้เค้าช่วยเราบ้างเค้าคงช่วยเราได้ เริ่มมากจาก เราขอให้ช่วยเรื่องลางานมาเอาลูกก่อนได้ไหมเราจะคลอดลูกให้แม่มาช่วยเราดูหน่อยช่วงอยู่โรงบาลบอกลางานไม่ได้ เราก็กัดฟันแล้ว 1 พอเราคลอดผ่านมาได้2เดือนแม่เราก็พูดกับว่าเดี๋ยวพี่สะใภ้เราก็จะลางานออกมาเลี้ยงลูกเองเราก็คิดพอดีเลย จะฝากแม่เลี้ยงให้ก่อน15 วันเพื่อเราจะกลับไปเอาเงินประกันงาน20000 เค้ามาเลี้ยงลูกเองแม่คงสะบายขึ้นพอถึงวันบอกไม่ได้หนี้เยอะลาออกไม่ได้เหตุผลล้านแปดก็มา ผลสุดท้ายเราได้ออกงานโดนไม่ได้เงินคืนแล้วอ้าวดอกที่2ก็มา *กูจำไว้* แล้วเราก็บอกเลยเราไม่พอใจเราเลี้ยงเองอยู่หอไม่กลับบ้าน แล้วแม่เราก็เลี้ยงหลายลำบากเราโทรหาแม่ตลอดแกบอกเราตลอดยากเหนื่อยไม่ได้พักเราก็บอกให้ไปบอกพวกพี่กับพี่สะใภ้ให้กลับมาดูลูกให้บอกเค้าไปเหนื่อยดูไม่ไหวแกก็ไม่รู้บอกหรือไม่บอกจนเราสงสารแม่เราก็คุยกับพี่เรานะให้เมียมาดูลูกแม่แกไม่ไหวแล้วจะให้แกเป็นหนักหรือค่อยมาเลี้ยงลูกเองปล่อยแต่ภาระให้แกพูดไปก็เข้าหูซ้ายออกหูขวาจนตอนนี้แม่ป่วยจริงๆแล้วพอพูดไปก็เท่านั้นแม่แกก็ต้องเลี้ยงต่อกรรมมาตกที่เราแม่เราก็โทรกดดันเราให้เราไปอยู่บ้านเลี้ยงหลานเราบอกเลยเราไม่ไปทีขอมันช่วยมันไม่ช่วย ขนาดลูกมันป่วยมันคิดตามไม่ลาออกมาดูละคิดแต่หนี้เยอะ ทางเราก็หนี้เยอะเสียสระเลี้ยงเองสิ้นเดือนมาหมุนจนตัวกลม พอมาสิ้นเดือนนี้แม่เราป่วยต้องผ่าตัด เดินเองไม่ได้ จะให้เราไปดูแม่ ส่วนลูกจะล้างคนเลี้ยง เหตุผล แม่เราต้องป่วยเพราะใคร พอเราบอกจะเอาแม่มาดูเอง บอกยาย ละ หลานละ พ่อละ คือบังคับให้เราไปอยู่บ้านให้ได้บอกเราไม่อยากดูหลานไม่ต้องยุ้งจ้างคนเลี้ยงแล้ว เลี้ยงแต่เลี้ยงอยู่บ้าน ถ้าเราไปก็วนกลับมามุมเดิม เลี้ยงทุกคน รับขี้ของทุกคน จ้างเลี้ยงแต่มันก็มาเล่นด้วยกันเหมือนแล้วคนที่จะล้างเลี้ยงก็มีลูก2คนเค้าจะเลี้ยงได้เท่าไรเพราะลูกเค้าก็ต้องดูต้องเลี้ยงเหมือนกันเราไม่ได้เกลียดหลานนะแต่เกลียดพ่อแม่มันที่เห็นแก่ตัว ตัวเองเอาภาระมาให้แม่พอแกไม่สบายก็ไม่ดูแลแก มาด่าเราไม่ดูพ่อแม่ บอกเลยก่อนที่เราจะมีลูก มีแต่เราพาพ่อ แม่ไปหาหมอขี่มอเตอร์ไซค์ไปด้วยซ้ำ แล้วตัวคุณเค้าเหตุผลทำงานอยู่ไกล มาดูไม่ได้ พอกลับบ้านทีตั้งวงกินแต่เหล้า พอถึงเวลากลับขอเงินค่ารถแม่กลับด้วยซ้ำไป พอเรามีครอบครัวต้องให้เราไปรับกรรมที่คุณทำให้แกป่วย แม่ป่วยขนาดนี้คำว่าเสียสละยังคิดไม่ได้ จะเอาแต่ตัวเอง บอกว่าเราติดสบายไม่ได้ทำงานใมไม่มาดูแก ก็เราเสียสละครอบครัวเราแล้วเราต้องไปเสียสระรับเลี้ยงลูกคุณอีกหรอ หรือถ้าเราเห็นแกตัวบ้างเอาลูกเราไปให้แกเลี้ยงไม่คิดว่าแกลำบากไม่ลำบากขอแค่กูไม่ได้เลี้ยงก็สะบายกูละแค่โทรถามทุกวันเฉยก็พอ ถามว่าทำได้ไหมทำได้แต่เราไม่ทำ แล้วในตอนนี้คุณจะเรียกร้องอะไรในเมื่อเราขอคุณไม่ช่วยเราสักครั้งเลย และในตอนนี้สามีเรายื่นคำขาดถ้าเราเลือกแม่เราไปได้แต่หลานพ่อแม่เค้าต้องเอากลับไปเลี้ยงเองแต่ถ้าเราลือกจะไปจริงไปแต่ตัวลูกไม่ให้แล้วได้อย่ากันซึ่งเราว่าไม่แฟร์กับเราปัญหาครอบครัวเราต้องมาแตกเพราะเราไม่ได้เป็นคนทำแล้วเราเลือกอะไรก็ไม่ได้
*ตอนนี้เราอยากจะตัดขาดทางบ้านสักพักให้เรื่องเย็นก่อนแล้วเราค่อยไปดูแม่จะได้วัดกันเลยถ้าเราไม่ดูมันจะเสียสละดูแม่บ้างไหม
*แล้วถ้าในมุมคุณคุณจะทำอย่างไร