คนเราสามารถใช้ชีวิตแบบไม่มีความสุขได้นานเท่าไหร่คะ

โดยทั่วไป คนเราถ้าไม่มีความสุขในการใช้ชีวิตในแต่ละวันที่ตื่นเลย เราจะมีชีวิตต่อไปเพื่ออะไรหรอคะ เหมือนตื่นมาต้องมารับรู้อะไรหลายๆอย่าง ทั้งปัญหา ทั้งความคิดคนอื่น โดยที่เราไม่อยากรับรู้ ไม่อยากรับอะไรอีกแล้วในแต่ละวัน วันๆเหมือนใช้ชีวิตไปเพื่อพ่อแม่พี่ป้าเท่านั้น แต่ในใจเหนื่อย เหนื่อยกับทุกๆวัน เหนื่อยกับเรื่องราวต่างๆ บางวันไม่อยากคุยกับใคร ไม่อยากตอบ ไม่อยากถามอะไรใครเลย อยากใช้ชีวิตเพียงลำพังแค่กับนายท่านที่ร้องเหมียวๆเท่านั้น ไม่อยากใช้ชีวิตร่วมกับใครเลย เป็นเหนื่อย เป็นไม่มีความสุขเลย เหนื่อย เหนื่อยกับความรู้สึกความคิดตัวเองมากเลยค่ะ รู้สึกว่าบางทีก็ไม่อยากคุยกับใครเลย อยากอยู่คนเดียว กินข้าวคนเดียว ใช้ชีวิตคนเดียว แต่มันไม่ได้ เพราะงานต้องใช้ชีวิตอยู่กับพวกเค้า แต่แค่อยากเอาตัวเองออกมาจากจุดที่รู้สึกว่าลำคาญ แต่มันไม่ได้ แล้วคือการใช้ชีวิตอยู่กับครอบครัวต้องเป็นเด็กเรียบร้อยเหล้าเบียร์ไม่แตะ ทั้งๆที่ชีวิตด่างพร้อย ทั้งสัก ทั้งทำทุกอย่างสารพัดแล้ว แต่ครอบครัวไม่รู้ คนเรามันจะอดทนกับการไม่มีความสุข อดทนกับความที่ไม่ใช่ตัวเอง อดทนกับคนรอบข้างที่เราลำคาญได้มากที่สุดเท่าไหร่หรอคะ