เราคบกับแฟนมา5ปี ระยะหลังเริ่มตั้งคำถามถึงความสำคัญของเราต่อเขา เขาเป็นคนที่ชอบช่วยเหลือคนอื่น จนทำให้ผู้หญิงหลายคนเข้าใจผิดนึกว่ามีใจให้หลายเคสกันเลยทีเดียว แต่หลังๆมาก็ดีขึ้นแล้วเรื่องเฟรนลี่กับผู้หญิง แต่กับเพื่อนผู้ชายแฟนเราให้ความสำคัญมาก มากจนมันทำให้เรารู้สึกว่าเราไม่สำคัญเลย เรามีโอกาสย้ายบ้านมาใกล้ๆเพื่อนเขา แฟนเราแทบไม่อยู่บ้าน กลับมากินข้าวกับนอนอย่างเดียว พอเราพูดเขาก็บอกว่าจะอะไรนักหนาอยู่ใกล้กันแค่นี้เอง หาว่าเราดราม่าเกินเบอร์ ตั้งแต่ย้ายมาที่นี้ เวลาจะชวนแฟนไปไหน แฟนจะชวนเพื่อนเขาตลอด ถ้าเพื่อนเขาไม่ไปก็คือทริปล่ม เวลาเราชวนแฟนไปข้างนอกเขาจะชักช้าทำเหมือนไม่อยากไป แต่ถ้าเพื่อนเขาชวนคือรีบจนต้องมาเร่งเร้าเราทุกๆครั้ง ส่วนตัวเราไม่ค่อยชอบเพื่อนคนนี้เท่าไหร่ เพราะค่อนข้างเห็นแก่ตัว และหยาบคายกับแฟนเราบ่อยๆ เราไม่ชอบเวลาแฟนเราทำตัวเป็นลูกกระจ๊อกของเพื่อนแบบนี้.บางครั้งเพื่อนเขาก็พูดจาไม่ดีใส่เราแต่แฟนเราไม่เคยออกตัวปกป้องเราเลย เรื่องเล็กๆน้อยเราเก็บสะสมมาเรื่อย เราเริ่มตั้งคำถามถึงความสำคัญของเรา ทำไมเราถึงสำคัญน้อยกว่าเพื่อนของเขา ไม่กี่วันก่อนแฟนเราด่าเราหนักมากเพราะเราใช้ทิชชู่แผ่นใหญ่สำหรับใช้ในครัวของแฟนที่ซื้อมาเพราะเมล็ด เราก็แบ่งใช้สำหรับในครัวเวลาทำกับข้าว.แล้วทิชชู่หมด แฟนเราโมโหมาก ด่าเราไม่หยุด เราบอกเขาว่าเดี๋ยวเราสั่งของมาให้รอไม่กี่นาที แต่เขาไม่หยุด เราก็เสียใจมาก เรื่องแค่นี้ ทำไมต้องด่าเรามากมายขนาดนั้น แล้วบอกเราห้ามมาใช้กระดาษของเขาเด็ดขาด เราก็ไม่ใช้ไม่แตะอีกเลย ผ่านไป3วัน เราถามว่ากระดาษหายไปไหนม้วนนึง เขาพูดหน้าตาเฉยว่าให้เพื่อนไป1ม้วน ความรู้สึกคือ ด่าเราตั้งเยอะแยะทั้งๆเราใช้เพื่อทำอาหารให้เขา แต่คือให้เพื่อนได้ คืออะไรวันนั้นเขาด่าเราจนเราร้องไห้ เราให้อภัยและมองข้ามเรื่องเล็กๆมาได้ตลอด จนวันนี้ทำยังไงเราก็หยุดคิดไม่ได้สักทีว่าควรถึงเวลาให้ถอยแล้วรึเปล่า
มีใครเคยฟางเส้นสุดท้ายขาดเพราะเรื่องเล็กๆมั้ย?