ควรต้องทำยังไง? กับเหตุการณ์นี้..

สวัสดีค่ะ เริ่มเรื่องเลยนะคะ คือ หนูมีแฟนที่อายุห่างกัน 13 ปี หนูอายุ 22 ปี ส่วนแฟน 35 ปี เราคบกันมา 2 ปี เขาดูแลใส่ใจดีในช่วงแรกมันก็เป็นธรรมดาของช่วงโปรใช่ไหม ในระยะเวลา 2 ปี หนูอยู่กับเขาหนูรู้สึกว่าเขาทำหนูบั่นทอนจิตใจตลอดเวลา ไม่ว่าจะเป็นคำพูดหรือการกระทำ ไม่เคยสนใจว่าจะเป็นยังไง ทำอะไร เป็นห่วงไหม  คบกันเหมือนคนคบกันวันๆ ไม่เหมือนแฟนกัน หนูร้องไห้ทุกวัน ทั้งแอบร้องและต่อหน้าเขา อาจเป็นเพราะหนูรักเขามากเกินไป แต่เขาก็ไม่เคยถามไม่โอ๋ไม่พูดไรเลย จนบางทีหนูเริ่มคิดว่าจริงๆเราคบกันแบบไหน จนความงี่เง่าของเขาบางทีก็ทะเลาะกันถึงขั้นบอกเลิก เขาบอกเลิกหนู2ครั้ง ทุกครั้งหนูง้อหนูยื้อเขาไว้ตลอด จนมารอบล่าสุดเขาบอกเลิกหนูเป็นรอบที่3 แต่รอบนี้ไม่เหมือนทุกครั้งเพราะหนูเริ่มถอดใจ หนูไม่อยากยื้อไว้แล้ว หนูแค่คิดว่าใจของหนูมันรับไม่ไหวแล้ว หนูเลยปล่อยเขาไป พอระหว่างที่ระหองระแหงกัน ก็มีผู้ชายคนนึงเข้ามา ไม่เชิงหรอกค่ะ เพราะหนูเป็นคนเข้าหาเขา เริ่มจากการเป็นเพื่อน คือคุยกันถูกคอแล้วก็อยู่ด้วยแล้วสบายใจ แล้วก็เลยคุยมาตลอด พอผ่านมาแฟนหนูก็บอกเปลี่ยนใจไม่เลิก เพราะเขารู้ว่าหนูคุยกับคนนี้เขาเลยบอกว่าคนนี้คือเหตุผลที่หนูต้องเลิกกับเขา หนูพยายามอธิบายกับเขาว่าจริงๆมันเป็นเรื่องของเรา2คน พอผ่านหนูก็คุยกับเขาจนชอบพอกัน ทุกอย่างมันลงตัวมันคลิ๊กทุกอย่างเรานิสัยเหมือนกัน พูดเหมือนกันคิดเหมือนกัน แล้วชอบอะไรคล้ายๆกัน เวลาตีกันเหมือนตีกับตัวเอง เราคุยกันมีแต่เสียงหัวเราะ รู้สึกเหมือนได้เพื่อนกะแฟนคนเดียวกัน ปกติหนูเป็นคนที่ดื้อมากไม่ฟังใครแต่กับคนนี้ด่าเหมือนเพื่อนด่ากันแต่ดันฟังเฉยเลย แต่ยังไงแบบนี้มันก็ผิดอยู่ดี พอแฟนหนูเจออีกก็บอกให้เลิกคุยแต่หนูบอกไม่เลิก เขาก็ไม่ยอมเลิกกะหนู กลับกลายเป็นว่าเขาบอกว่าจะอยู่แบบนี้ให้หนูช้ำตาย ถามทำทำไม เขาบอกสะใจดี หนูก็แอบคุยมาจนถึงตอนนี้จริงๆเขารู้ตลอดว่าหนูก็ไม่เลิกแต่เขาทำทุกอย่างเพื่อให้คนนี้เลิกคุยกะหนูเอง จริงๆเราไม่ได้แค่หลงกันนะคะ เรารักกัน แต่หนูพยายามจะเลิกกะแฟนหนูดีๆแล้วแต่เขาไม่เลิกพอมาตอนนี้เขาสั่งคนที่จะไปกระทืบคนคนนี้เพื่อบีบให้หนูเลิกคุยแต่ไม่ยอมเลิกกะหนู หนูบอกถ้าไม่รักกันแล้วจะอยู่ทำไมแต่เขาก็ไม่ยอมเลิก หนูคิดว่าการที่หนูเจอคนที่เข้ากับตัวเอง หนูอยากให้ตัวเองมีความสุข หนูไม่อยากเสียเวลาไปเปล่าๆ หนูดูใจร้ายมากใช่ไหม แล้วหนูควรต้องทำยังไง ในเมื่อเขาก็รักหนูจริงๆแล้วหนูก็รักเขา แล้วหนูต้องจบแบบไหนที่ต้องไม่มีใครเป็นอะไรเลย ตอนนี้เขายอมหายไปเงียบๆเพื่อไม่ให้หนูต้องทรมาน เขาสติหลุดไปแล้ว เพราะเขาก็ไม่เคยเจอไรแบบนี้ หนูก็โกรธตัวเองมากที่ต้องดึงคนอย่างเขามาเกี่ยวกับเรื่องแบบนี้ด้วย หนูไม่รู้จะทำยังไงแล้ว อยู่ก็เหมือนตายทั้งเป็น จะตายมันก็ตัดปัญหาแบบปัญญาอ่อน หรือต้องหนีไปไกลๆแบบใครไม่เจอ ช่วยบอกหนูทีได้ไหม หนูควรต้องทำยังไง หนูไม่สามารถบอกใครได้เพราะเรื่องนี้มันขีดเส้นตายอยู่แล้วว่าหนูผิดเพราะหนูมีคนอื่น เวลาเราปรึกษากันต่างร้องไห้ใส่กันว่าทำไมต้องเจอเรื่องแบบนี้ เขาไปถามคนอื่นๆ พ่อแม่พี่น้อง ก็ต่างบอกให้เลิกยุ่งกับหนู หนูรู้หนูยิ่งทำใจไม่ได้ แล้วมันไม่มีทางไหนเลยหรอที่เราต้องจบกันแบบไม่มีใครต้องเป็นอะไรเลย หนูไม่อยากจะเสียคนแบบนี้ไปอีก ทั้งชีวิตหนูเคยพลาดมาแล้วครั้งนึง หนูเลยไม่อยากพลาดอีก มันจะไม่มีทางเลยจริงๆใช่ไหม?