เมื่อชีวิตมาถึง จุดที่ ไปต่อ/พอแค่นี้

ขอย้อนไป7เดือนก่อนหน้านี้ครับ ผมได้เจอผู้หญิงคนหนึ่ง แวปแรกก็แอบสนใจเค้า ได้แอดไลน์ แอดเฟชเธอ เข้าไปเม้นท์แซวบ้าง กวนๆบ้าง เธอก็มีปัญหากับแฟนเก่า มาวันหนึ่งแฟนเก่าเธอต้องเข้าสถานบำบัดยาเสพติด แฟนเก่าเธอบอกเธอว่า ไม่ต้องรอแล้วนะ จนผมได้คุยกับเธอครับ โดยไม่รู้ว่าเธอกับแฟนเก่าจบกันจริงๆยัง เข้ากันยายนผมกับเธอเป็นแฟนกัน ช่วง3-4เดือนแรก เธอใส่ใจผมดี มีง้อแงบ้าง โทรศัพท์คุยกันเป็นชั่วโมง ช่วงนั้นเธอว่างกำลังหางานครับ จนแฟนเก่าเธอออกมาจากสถานบำบัดยาเสพติด ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป โดยเธอเองก็ได้บอกแฟนเก่าว่าเธอมีแฟนใหม่แล้ว แต่ทำไมแฟนเก่ายังโทรมาเช้ากลางวันเย็น เธอบอกผมว่าคุยกันเเบบเพื่อน แล้วแฟนเก่าก็วีดีโอคอลมา เธอหันโทรศัพท์ของเธอมาทางผมเพื่อให้แฟนเก่าเห็น จากนั้นทุกอย่างก็ดูเงียบไป จนมกราคม เธอเริ่มเพ้อถึงแฟนเก่า อัพสตอรี่สื่อถึงแฟนเก่า ร้องให้เรื่องแฟนเก่า จนผมต้องปลอบและบอกเธอว่าถ้าลืมเค้าไม่ได้ ก็บอกนะ ต้นเมษายนเธอมีนัดกับหมอเธอเพื่ออัพเดทอาการโรคซึมเศร้าของเธอ ช่วงที่คบกับผมไล่ผมออกจากชีวิตเธอบ่อยมาก แล้วเธอก็ได้ปรึกษาหมอเรื่องแฟนเก่ากับแฟนใหม่ หมอแนะนำให้เธอเลือก กลางเมษายนเธอบอกว่าเธอเลือกได้แล้ว คำตอบคือ เธอไม่เลือกใคร อยากอยู่คนเดียว บอกผมว่าจะไม่กล้บไปคุยกับแฟนเก่าแบบเด็ดขาด ช่วงมกราคือผมรู้แหละว่าเค้ายังคุยกันมาตลอด หลังจากได้ยินคำตอบผมเลยลบเฟช ลบไลน์ เบอร์โทรศัพท์ ไอจี เธอก็โทรไลน์มา ผมตัดสาย เธอโทรศัพท์มาแต่ผมไม่รู้ว่าเบอร์โทรศัพท์ใคร เลยรับเธอพูดว่าอย่าหนีเธอเลย แล้วผมก็วางสาย เธอไลน์มาว่าอย่าเกลียดเธอเลย ไม่อยากเสียผมไป ไม่ได้รักผมเหมือนเดิมแล้ว จากที่เธอเคยไปไหนถ่ายรูปส่ง ว่างวีดีโอคอลมา ทุกอย่างเปลี่ยนไปจนผมเริ่มทำใจถอยห่าง จากที่เคยโทรปลุกทุกเช้าเป็นไม่โทรไปเลย ระหว่างวันไลน์ถามปกติกินอะไรยัง(โลกสวยเดี่ยวเค้าว่างคงตอบเอง) ตอนเย็นไลน์ถามทำงานเหนื่อยไหม ช่วงค่ำผมจะเอาขนมไปฝากเธอกับแม่เธอ
เค้าเองบอกว่าเสียใจกับสิ่งที่เค้าทำกับผม บอกว่ายังไม่พร้อมเจอผม ผมควรจะไปตั้งแต่ที่เค้าบอกไม่ได้รักผมเหมือนเดิมแล้วใช่ไหมครับ แต่ในใจยังอยากมีเค้าอยู่ในชีวิต บวกกับที่เค้าพูดว่าเค้าไม่กลับไปคุยกับแฟนเก่าแบบเด็ดขาด ผมเลยโลกสวยว่าสักวันเค้าอาจเปิดใจให้ผม ขอบคุณทุกคนที่อ่านจนจบครับ