ช่วยอ่านให้จบหน่อยนะคะ จะได้เข้าใจเรายิ่งขึ้น ขอบคุณค่ะ(◍•ᴗ•◍)
สวัสดีค่ะ วันนี้เรามีปัญหาเรื่องการย้ายโรงเรียนและอยากถามผู้รู้เกี่ยวกับที่เราเจอคะ คือตอนนี้เราอยู่ม.2จะขึ้นม.3และเราต้องการจะย้ายไปอีกโรงเรียนที่อยู่ในอำเภอเดียวกันซึ่งเป็นโรงเรียนมธัยมร.รA ตอนนี้คือเรายื่นใบย้ายที่ร.รBโรงเรียนเดิมแล้วนะคะเหลือแค่รออนุมัติร.รBปัจจุบันตอนนี้คือมัธยมรวมม.1-ม.3มีแค่76คนนะคะ ส่วนที่ว่าทำไมเหลิแค่นี่คือร.รAเปิดรับห้องเพิ่มจาก6เป็น7ห้องคะตกห้องละ40คน เลยทำให้คนย้ายไปที่นั้นกันเยอะคะ ขอท้าวความก่อนนะคะ คือเรื่องมันเป็นงี้ค่ะ วันนี้เราก็ไปสมัครที่ร.รAเราไปกับน้องเราสองคนเพราะแม่ไม่ว่างต้องดูแลน้องที่เพิ่งเกิดได้ไม่นานส่วนพ่อไปทำงาน(รับจ้าง) เรื่องการย้ายเราปรึกษากับพ่อแม่แล้วนะคะและพวกท่านก็โอเคร คือเราก็ไปกับน้องสาว เราก็เดินไปห้องวิชาการครูท่านหนึ่งก็บอกว่าให้นั่งรอก่อนจากนั่นเราก็ยื่นใบสมัครให้ครูท่านนั้นไป แล้วจู่ๆครูอีกคนหนึ่งครูพร(นามสมมุติ)ก็ถามขึ้นมาว่าย้ายมาจากไหนเราก็บอกย้ายมาจากร.รBคะ ครูเขาถามอีกว่าเราอยู่ชั้นไหน เราก็บอกมา.2จะขึ้นม.3คะ จะเรียนต่อที่นี้ม.3คะ ครูพรก็เอ่ยขึ้นมาว่า จริงๆครูรับคนที่พ่อแม่ย้ายที่ทำงานเลยจำเป็นต้องย้ายโรงเรียนมานี้ เราก็พยักหน้ารับทราบ ครูพรก็พูดต่อว่า ขอเหตุผลหน่อย เราก็ตอบไปว่า แค่อยากย้ายเฉยๆคะ ครูพรก็พูดแทรกเรามาว่า ไม่ได้ๆแค่อยากย้ายเฉยๆไม่ได้มันต้องมีเหตุผล เธอจะย้ายเล่นๆหรอและเราก็เล่าความเรื่องที่เราทนสังคมแบบนั้นไม่ได้และเรื่องที่เพื่อนไม่คบเราประมาณว่า ถ้านางคนนั้นไม่เล่นกับเราทุกคนในห้องก็คือไม่มีใครเล่นกับเรา(เราเล่าทั้งน้ำตานะคะเพราะเรื่องมันยาวและเราก็รู้สึกไม่ดีที่ต้องระลึกเรื่องที่ทำให้เราอยากตายเราเลยเล่าแค่นี้ให้ครูพรฟัง เรื่องมันเกิดขึ้นตอนที่เราย้ายมาร.รBตอนป.6ใหม่ๆจนถึงม.2ก่อนหน้านั้นคือเราเรียนเอกชนคะเหตุผลที่ต้องย้ายคือแม่เราเบิกทำอาชีพคุณโสใช่ค่ะแม่เราขายบริการตอนแรกเราไม่รู้ค่ะเพราะแม่เราบอกเราแค่ว่าไปทำงานหมอนวดเรามารู้จริงๆคือตอนเราอยู่ป.4คะและแม่เราก็แต่งงานใหม่เงินที่เคยมีเยอะก็น้อยลงเลยจ่ายค่าเทอมไม่ไหว่ ตอนแรกก็ดีนะคะพอเริ่มเขาสัปดาห์จู่ๆเราก็โดนตีห่างจากกลุ่มเพื่อนแล้วเราก็โดนด่าว่าเห็นแก่ตัวเห็นแก่กินชอบแย่งของๆเพื่อนและช่วงนั่นคือเราก็เป็นนักเต้นของโรงเรียนด้วยเลยทำให้เรากดดันเครียดเต้นไม่ออกและโดนครูที่สอนเต้นด่าแต่เราก็ฮึบสู้นะคะแต่เรื่องที่เครียดหนักกว่าเดิมคือเราโดนเพื่อนชายในห้องลวนลาม จับก้นเราบ้าง โยนอะไรสักอย่างใส่เรา มองหน้าอกเราบ้างและแอบดูตอนเราเขาห้องน้ำนาทีนั่นคือเราช็อททำอะไรไม่ถูกฟ้องครูก็แล้วครูก็แค่ตักเตือนพวกนั้นว่าอย่าทำอีกแค่นั่นอละครูก็ยังโทรมาถามที่บ้านเราว่าเรามีปัญหากับที่บ้านหรือป่าว จริงๆเราเป็นเด็กร่าเริงและแถมยังเป็นเด็กดีด้วยไม่เคยมีปัญหากับที่บ้านเป็นเด็กดีเชื่อฟังแม่ วันหนึ่งเราก็ไปขอโทษเพื่อนหญิงเราและเรากับเพื่อนก็ดีกันวันหนึ่งเพื่อนเราคนหนึ่งนางเราให้เราฟังว่าตอนที่เราไม่มีใครคบด้วยคือนางสงสารเรามากอยากเข้ามาช่วยเราแต่นางบอกนางกลัวโดนลูกหลงไปด้วยนางก็เลยทำเป็นไม่สนใจเราเหมือนกับคนอื่นๆในห้อง ช่วงนั้นคือเราอยู่คนเดียวไม่มีใครคบตอนด้วยนั้งกินข้าวเราก็นั้นแบบเหงาๆเคยแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำและเคยอ้างกับแม่ว่าป่วยไม่สบายขอไม่ไปโรงเรียนและตอนที่เราอยู่บ้านเราก็เห็นเพื่อนเราคนที่มันเป็นตัวต้นเหตุที่ทุกคนไม่เล่นกับเรานางโพสต์ให้เราไปตายลงในสตอรี่วินาทีนั่นคือเรานอนร้องไห้อยู่ในห้องและเราก็เป็นคนคิดมากชอบเก็บไปคิด คิดไปไกลคิดไปเองคะตอนนั่นคือเราเครียดไม่มีที่ระยายเลยมาระบายกับตัวเองก็คงรู้นะคะว่าเราทำอะไรกับตัวเองเราไม่ขอเล่าตรงสวนนี้นะคะ เราเคยคิดว่าเราเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวแต่เราก็ตัดทิ้งไปเพราะเรามั่นใจว่าเราไม่ได้เป็นแน่นอน ขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าเรื่องทั้งหมดแม่เราไม่เคยรับรู้นะคะ เราเคยลองเปิดใจเล่าเรื่องที่เราเจอที่ร.รให้พี่ซึ่งเป็นลูกของป้าฟังแล้วเราก็ได้ยินพี่เอาเรื่องที่เราเล่าให้ฟังไปเล่าให้ป้ากับคนที่บ้านฟังแล้วป้าเราก็ขำคะ หลังจากนั้นเราก็ไม่เล่าอะไรให้พี่เราฟังอีกเลย เรารู้สึกว่าเราเล่าไปแล้วมันเหมือนเป็นเรื่องไร้สาระเป็นเรื่องปกติที่ในวัยแบบเราควรจะเจออยู่แล้วและบวกกับเรากลัวไม่กล้าเล่าให้ใครฟังคะ เราก็เลยกลายเป็นคนเก็บกดมีอะไรก็ไม่ยอมเล่าให้ใครฟังคะ)ต่อจากอันที่แล้วนะคะเราก็บอกไปประมานนี้และเราก็บอกอีกว่า มีปัญหากับครูที่ร.รBเรื่องค่าเทอม คือเราจ่ายครบไปหมดแล้ว แล้วครูก็บอกว่าเรายังจ่ายไม่ครบประมาณนี้ ครูพรก็แทรกมาอีกว่า เธอจะหนีปัหาแบบนี้ไม่ได้นะถ้าเทียบปัญหาที่เธอเจอแล้วมาเทียบกับปัญหาของที่นี้ของเธอก็คือเรื่องเล็กไปเลยนะ เราก็รับทราบดี เพราะร.รAเคยมีข่าวเสียๆหายๆว่าครูตบหน้านักเรียนจนแมสหลุดจากหน้าดึงต่างหูที่นักเรียนใสจนหูนักเรียนฉีก ครูลวนลามนักเรียนหญิง พ.อแอบไปมีสัมพันธ์กับครูในร.รทั้งๆที่พ.อมีเมียอยู่แล้ว นักเรียนเงินหาย500-1000ครูก็ทำเป็นไม่รู่ไม่เห็นแล้วพอเรื่องแดงครูก็เอาเงินให้นักเรียนตามจำนวนที่หาย สุดท้ายเรื่องทั้งหมดก็ถูกปิดไว้ ครั้งหนึ่งเคยมีนักเรียนออกมาตั้งแฮกแท็ก#โรงเรียนชื่อดังในอำเภอปาย(ในทวิตเตอร์)แต่สุดท้ายก็เงียบไม่ออกข่าวออกสื่อใดๆเลย กลับเข้าเรื่องคะ ครูพรบอกถ้าครูให้เธออยู่ม.3/1แล้วเธอเข้ากับเพื่อนไม่ได้เธอก็จะขอครูย้ายไป/2/3/4หรอ เธอก็อยู่ที่นั่นได้ตั้ง3ปี ทนอยู่อีกปีจะเป็นไรไป เราก็บอกไปว่าถ้าไม่มีเหตุผลหนักแน่นพอหรือทำให้หนูมีปัญหาหนูไม่มีทางย้ายห้องค่ะ แล้วครูก็ตัดบทบอกว่า ครูยังบอกไม่ได้นะว่าจะรับเธอหรือไม่รับ เธอต้องเอาครูที่ร.รเธอมาคุยกับครูด้วยเพราะเธอเอามาอ้างถึงแล้วเอาพ่อแม่เธอมาด้วย ตอนที่ครุบอกกับเราว่าถ้าครูให้เธออยู่3/1 คือเราอยากบอกครูมากว่า ครูคะครูไม่มีวันให้หนู่อยู่ห้อง1หรอกคะเพราะสมองหนูกับสองเขามันคนละเบอร์กันแล้วหนูเชื่อว่ายังไงครูก็ต้องเลือกห้องที่เหมาะกับตัวหนูแน่นอนคะ คือเราโครตอยากพุดออกเลยเลยโว้ยแตานิดที่ว่าเราไม่กล้าพอ เอาตามตรงตอนที่เราเล่าเหตุผลและเราร้องไห้คือเราไม่อยากจะนึกถึงเรื่องนี้แล้วอ่ะแล้วเราก็ต้องมาเล่าให้ฟังอีกแล้วครูก็คือพูดซ้ำๆย้ำๆเรื่องที่เรามีปัญหากับที่ร.รเก่า คือโครตของโครตจี้ปมเราเลยอ่ะ *เพิ่มเติมครูพรคือครู่ตบหน้านักเรียนจึงต่างหูนักเรียนจนหูฉีกนะคะและผัวครูพรคือคนที่ลวนลามนักเรียนนะคะ
****
สิ่งที่เราอยากถามคือ จำเป็นต้องถามเหตุผลการย้ายของนักเรียนไหมคะไหมแล้วพอตอบออกไปว่าแค่อยากย้ายเฉยๆแล้วทำไมครูต้องบอกว่าเหตุผลแบบนี้ไม่ได้ ตอนเราย้ามมาที่ร.รBครั้งแรกตอนจะขึ้นป.6ครูเขาก็ไม่ได้ถามอะไรนะ หรือว่ามันเป็นที่ครูบางคนแบบ ก็ฉันอยากถามอะจะถามทำไมถามไม่ได้หรอก็ทางกระทรวงไมาได้บอกสักหน่อยว่าห้ามถาม รึป่าวค่ะ
อีกอย่างคะ คือเราอยากรู้ว่าถ้าไม่รับเราเข้าเรียนบอกตรงๆไม่ได้หรอคะ ทำไมต้องมาอ้างว่าจริงๆครูรับคนที่พ่อแม่ย้ายที่ทำงานหรือคสูยังบอกไม่ได้นะว่าจะรับหรือไม่รับเธอ
เราแค่ต้องการความชัดเจนค่ะ เราจะได้ทำใจแล้วจะทนตายทั้งเป็นเรียนที่เดิมอีกหนึ่งปีค่ะ
ตอนที่เรายังเรียนอยู่ที่เดิมเราก็อยู่แบบแวบๆแวมๆนะคะ คืออยู่คนเดียวบ้างกับเพื่อนบ้างแต่ส่วนใหญ่เราอยู่คนเดียวนะคะ
จริงๆเรื่องมันยังมีรายละเอียดตอนที่เราอยู่ร.รBเยอะกว่านี้นะคะ แต่เราขอเล่าแค่นี้พอค่ะไม่งั้นมันจะยาวไป
และขอบคุณที่ให้คำแนะนำความรู้และอื่นๆล้วงหน้านะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ(人 •͈ᴗ•͈)
ปัญหาการย้ายโรงเรียน
สวัสดีค่ะ วันนี้เรามีปัญหาเรื่องการย้ายโรงเรียนและอยากถามผู้รู้เกี่ยวกับที่เราเจอคะ คือตอนนี้เราอยู่ม.2จะขึ้นม.3และเราต้องการจะย้ายไปอีกโรงเรียนที่อยู่ในอำเภอเดียวกันซึ่งเป็นโรงเรียนมธัยมร.รA ตอนนี้คือเรายื่นใบย้ายที่ร.รBโรงเรียนเดิมแล้วนะคะเหลือแค่รออนุมัติร.รBปัจจุบันตอนนี้คือมัธยมรวมม.1-ม.3มีแค่76คนนะคะ ส่วนที่ว่าทำไมเหลิแค่นี่คือร.รAเปิดรับห้องเพิ่มจาก6เป็น7ห้องคะตกห้องละ40คน เลยทำให้คนย้ายไปที่นั้นกันเยอะคะ ขอท้าวความก่อนนะคะ คือเรื่องมันเป็นงี้ค่ะ วันนี้เราก็ไปสมัครที่ร.รAเราไปกับน้องเราสองคนเพราะแม่ไม่ว่างต้องดูแลน้องที่เพิ่งเกิดได้ไม่นานส่วนพ่อไปทำงาน(รับจ้าง) เรื่องการย้ายเราปรึกษากับพ่อแม่แล้วนะคะและพวกท่านก็โอเคร คือเราก็ไปกับน้องสาว เราก็เดินไปห้องวิชาการครูท่านหนึ่งก็บอกว่าให้นั่งรอก่อนจากนั่นเราก็ยื่นใบสมัครให้ครูท่านนั้นไป แล้วจู่ๆครูอีกคนหนึ่งครูพร(นามสมมุติ)ก็ถามขึ้นมาว่าย้ายมาจากไหนเราก็บอกย้ายมาจากร.รBคะ ครูเขาถามอีกว่าเราอยู่ชั้นไหน เราก็บอกมา.2จะขึ้นม.3คะ จะเรียนต่อที่นี้ม.3คะ ครูพรก็เอ่ยขึ้นมาว่า จริงๆครูรับคนที่พ่อแม่ย้ายที่ทำงานเลยจำเป็นต้องย้ายโรงเรียนมานี้ เราก็พยักหน้ารับทราบ ครูพรก็พูดต่อว่า ขอเหตุผลหน่อย เราก็ตอบไปว่า แค่อยากย้ายเฉยๆคะ ครูพรก็พูดแทรกเรามาว่า ไม่ได้ๆแค่อยากย้ายเฉยๆไม่ได้มันต้องมีเหตุผล เธอจะย้ายเล่นๆหรอและเราก็เล่าความเรื่องที่เราทนสังคมแบบนั้นไม่ได้และเรื่องที่เพื่อนไม่คบเราประมาณว่า ถ้านางคนนั้นไม่เล่นกับเราทุกคนในห้องก็คือไม่มีใครเล่นกับเรา(เราเล่าทั้งน้ำตานะคะเพราะเรื่องมันยาวและเราก็รู้สึกไม่ดีที่ต้องระลึกเรื่องที่ทำให้เราอยากตายเราเลยเล่าแค่นี้ให้ครูพรฟัง เรื่องมันเกิดขึ้นตอนที่เราย้ายมาร.รBตอนป.6ใหม่ๆจนถึงม.2ก่อนหน้านั้นคือเราเรียนเอกชนคะเหตุผลที่ต้องย้ายคือแม่เราเบิกทำอาชีพคุณโสใช่ค่ะแม่เราขายบริการตอนแรกเราไม่รู้ค่ะเพราะแม่เราบอกเราแค่ว่าไปทำงานหมอนวดเรามารู้จริงๆคือตอนเราอยู่ป.4คะและแม่เราก็แต่งงานใหม่เงินที่เคยมีเยอะก็น้อยลงเลยจ่ายค่าเทอมไม่ไหว่ ตอนแรกก็ดีนะคะพอเริ่มเขาสัปดาห์จู่ๆเราก็โดนตีห่างจากกลุ่มเพื่อนแล้วเราก็โดนด่าว่าเห็นแก่ตัวเห็นแก่กินชอบแย่งของๆเพื่อนและช่วงนั่นคือเราก็เป็นนักเต้นของโรงเรียนด้วยเลยทำให้เรากดดันเครียดเต้นไม่ออกและโดนครูที่สอนเต้นด่าแต่เราก็ฮึบสู้นะคะแต่เรื่องที่เครียดหนักกว่าเดิมคือเราโดนเพื่อนชายในห้องลวนลาม จับก้นเราบ้าง โยนอะไรสักอย่างใส่เรา มองหน้าอกเราบ้างและแอบดูตอนเราเขาห้องน้ำนาทีนั่นคือเราช็อททำอะไรไม่ถูกฟ้องครูก็แล้วครูก็แค่ตักเตือนพวกนั้นว่าอย่าทำอีกแค่นั่นอละครูก็ยังโทรมาถามที่บ้านเราว่าเรามีปัญหากับที่บ้านหรือป่าว จริงๆเราเป็นเด็กร่าเริงและแถมยังเป็นเด็กดีด้วยไม่เคยมีปัญหากับที่บ้านเป็นเด็กดีเชื่อฟังแม่ วันหนึ่งเราก็ไปขอโทษเพื่อนหญิงเราและเรากับเพื่อนก็ดีกันวันหนึ่งเพื่อนเราคนหนึ่งนางเราให้เราฟังว่าตอนที่เราไม่มีใครคบด้วยคือนางสงสารเรามากอยากเข้ามาช่วยเราแต่นางบอกนางกลัวโดนลูกหลงไปด้วยนางก็เลยทำเป็นไม่สนใจเราเหมือนกับคนอื่นๆในห้อง ช่วงนั้นคือเราอยู่คนเดียวไม่มีใครคบตอนด้วยนั้งกินข้าวเราก็นั้นแบบเหงาๆเคยแอบไปร้องไห้ในห้องน้ำและเคยอ้างกับแม่ว่าป่วยไม่สบายขอไม่ไปโรงเรียนและตอนที่เราอยู่บ้านเราก็เห็นเพื่อนเราคนที่มันเป็นตัวต้นเหตุที่ทุกคนไม่เล่นกับเรานางโพสต์ให้เราไปตายลงในสตอรี่วินาทีนั่นคือเรานอนร้องไห้อยู่ในห้องและเราก็เป็นคนคิดมากชอบเก็บไปคิด คิดไปไกลคิดไปเองคะตอนนั่นคือเราเครียดไม่มีที่ระยายเลยมาระบายกับตัวเองก็คงรู้นะคะว่าเราทำอะไรกับตัวเองเราไม่ขอเล่าตรงสวนนี้นะคะ เราเคยคิดว่าเราเป็นโรคซึมเศร้ารึป่าวแต่เราก็ตัดทิ้งไปเพราะเรามั่นใจว่าเราไม่ได้เป็นแน่นอน ขอบอกไว้ตรงนี้เลยนะคะว่าเรื่องทั้งหมดแม่เราไม่เคยรับรู้นะคะ เราเคยลองเปิดใจเล่าเรื่องที่เราเจอที่ร.รให้พี่ซึ่งเป็นลูกของป้าฟังแล้วเราก็ได้ยินพี่เอาเรื่องที่เราเล่าให้ฟังไปเล่าให้ป้ากับคนที่บ้านฟังแล้วป้าเราก็ขำคะ หลังจากนั้นเราก็ไม่เล่าอะไรให้พี่เราฟังอีกเลย เรารู้สึกว่าเราเล่าไปแล้วมันเหมือนเป็นเรื่องไร้สาระเป็นเรื่องปกติที่ในวัยแบบเราควรจะเจออยู่แล้วและบวกกับเรากลัวไม่กล้าเล่าให้ใครฟังคะ เราก็เลยกลายเป็นคนเก็บกดมีอะไรก็ไม่ยอมเล่าให้ใครฟังคะ)ต่อจากอันที่แล้วนะคะเราก็บอกไปประมานนี้และเราก็บอกอีกว่า มีปัญหากับครูที่ร.รBเรื่องค่าเทอม คือเราจ่ายครบไปหมดแล้ว แล้วครูก็บอกว่าเรายังจ่ายไม่ครบประมาณนี้ ครูพรก็แทรกมาอีกว่า เธอจะหนีปัหาแบบนี้ไม่ได้นะถ้าเทียบปัญหาที่เธอเจอแล้วมาเทียบกับปัญหาของที่นี้ของเธอก็คือเรื่องเล็กไปเลยนะ เราก็รับทราบดี เพราะร.รAเคยมีข่าวเสียๆหายๆว่าครูตบหน้านักเรียนจนแมสหลุดจากหน้าดึงต่างหูที่นักเรียนใสจนหูนักเรียนฉีก ครูลวนลามนักเรียนหญิง พ.อแอบไปมีสัมพันธ์กับครูในร.รทั้งๆที่พ.อมีเมียอยู่แล้ว นักเรียนเงินหาย500-1000ครูก็ทำเป็นไม่รู่ไม่เห็นแล้วพอเรื่องแดงครูก็เอาเงินให้นักเรียนตามจำนวนที่หาย สุดท้ายเรื่องทั้งหมดก็ถูกปิดไว้ ครั้งหนึ่งเคยมีนักเรียนออกมาตั้งแฮกแท็ก#โรงเรียนชื่อดังในอำเภอปาย(ในทวิตเตอร์)แต่สุดท้ายก็เงียบไม่ออกข่าวออกสื่อใดๆเลย กลับเข้าเรื่องคะ ครูพรบอกถ้าครูให้เธออยู่ม.3/1แล้วเธอเข้ากับเพื่อนไม่ได้เธอก็จะขอครูย้ายไป/2/3/4หรอ เธอก็อยู่ที่นั่นได้ตั้ง3ปี ทนอยู่อีกปีจะเป็นไรไป เราก็บอกไปว่าถ้าไม่มีเหตุผลหนักแน่นพอหรือทำให้หนูมีปัญหาหนูไม่มีทางย้ายห้องค่ะ แล้วครูก็ตัดบทบอกว่า ครูยังบอกไม่ได้นะว่าจะรับเธอหรือไม่รับ เธอต้องเอาครูที่ร.รเธอมาคุยกับครูด้วยเพราะเธอเอามาอ้างถึงแล้วเอาพ่อแม่เธอมาด้วย ตอนที่ครุบอกกับเราว่าถ้าครูให้เธออยู่3/1 คือเราอยากบอกครูมากว่า ครูคะครูไม่มีวันให้หนู่อยู่ห้อง1หรอกคะเพราะสมองหนูกับสองเขามันคนละเบอร์กันแล้วหนูเชื่อว่ายังไงครูก็ต้องเลือกห้องที่เหมาะกับตัวหนูแน่นอนคะ คือเราโครตอยากพุดออกเลยเลยโว้ยแตานิดที่ว่าเราไม่กล้าพอ เอาตามตรงตอนที่เราเล่าเหตุผลและเราร้องไห้คือเราไม่อยากจะนึกถึงเรื่องนี้แล้วอ่ะแล้วเราก็ต้องมาเล่าให้ฟังอีกแล้วครูก็คือพูดซ้ำๆย้ำๆเรื่องที่เรามีปัญหากับที่ร.รเก่า คือโครตของโครตจี้ปมเราเลยอ่ะ *เพิ่มเติมครูพรคือครู่ตบหน้านักเรียนจึงต่างหูนักเรียนจนหูฉีกนะคะและผัวครูพรคือคนที่ลวนลามนักเรียนนะคะ
****
สิ่งที่เราอยากถามคือ จำเป็นต้องถามเหตุผลการย้ายของนักเรียนไหมคะไหมแล้วพอตอบออกไปว่าแค่อยากย้ายเฉยๆแล้วทำไมครูต้องบอกว่าเหตุผลแบบนี้ไม่ได้ ตอนเราย้ามมาที่ร.รBครั้งแรกตอนจะขึ้นป.6ครูเขาก็ไม่ได้ถามอะไรนะ หรือว่ามันเป็นที่ครูบางคนแบบ ก็ฉันอยากถามอะจะถามทำไมถามไม่ได้หรอก็ทางกระทรวงไมาได้บอกสักหน่อยว่าห้ามถาม รึป่าวค่ะ
อีกอย่างคะ คือเราอยากรู้ว่าถ้าไม่รับเราเข้าเรียนบอกตรงๆไม่ได้หรอคะ ทำไมต้องมาอ้างว่าจริงๆครูรับคนที่พ่อแม่ย้ายที่ทำงานหรือคสูยังบอกไม่ได้นะว่าจะรับหรือไม่รับเธอ
เราแค่ต้องการความชัดเจนค่ะ เราจะได้ทำใจแล้วจะทนตายทั้งเป็นเรียนที่เดิมอีกหนึ่งปีค่ะ
ตอนที่เรายังเรียนอยู่ที่เดิมเราก็อยู่แบบแวบๆแวมๆนะคะ คืออยู่คนเดียวบ้างกับเพื่อนบ้างแต่ส่วนใหญ่เราอยู่คนเดียวนะคะ
จริงๆเรื่องมันยังมีรายละเอียดตอนที่เราอยู่ร.รBเยอะกว่านี้นะคะ แต่เราขอเล่าแค่นี้พอค่ะไม่งั้นมันจะยาวไป
และขอบคุณที่ให้คำแนะนำความรู้และอื่นๆล้วงหน้านะคะ ขอบคุณจริงๆค่ะ(人 •͈ᴗ•͈)