หนูอายุ15ปีค่ะ หนูเป็นทุกข์ทุกครั้งที่คิดในเรื่องอจินไตย เรื่องของภพภูมิ และการดับสูญ หนูมักจะคิดว่าอะไรคือความสิ้นสุด และถึงนิพพานแล้วจิตเราจะดับไปหรือ กลัวการไม่มีตัวตน แล้วคนที่เรารักล่ะ เขาจะไปอยู่ไหน? หากโลกหลังความตายไม่มีจริง คงเหมือนเราหลับไปแต่หลับไปตลอดกาล และหากพระเจ้าและศาสนานั้นไม่มีจริงเวลาคนเราตายไปจิตจะดับสูญไปหรือเปล่า หนูกลัวมาก ไม่เป็นอันกินอันนอน มือสั่น ใจเต้น ทรมานมากมนุษย์ไม่ได้กลัวความตายแต่กลัวสิ่งที่เราไม่รู้ในโลกหลังความตายอย่างนั้นหรือคะ หนูคิดแบบนี้มา2-3ปีแล้ว เวลาเห็นทฤษฎีความไม่สิ้นสุดของวิทยาศาสตร์ก็อดคิดเรื่องนี้ไม่ได้ หนูควรจะปรับความคิดแบบไหน หรือต้องทำความเข้าใจตามหลักศาสนาอย่างไรบ้างคะ เป็นทุกข์มากจริงๆค่ะ หากท่านให้คำปรึกษาจะเป็นพระคุณมากค่ะ
กลัวการดับสูญของชีวิตและสงสัยในเรื่องอจินไตยจนเป็นทุกข์ไม่เป็นอันกินอันนอนควรทำอย่างไรดี